การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1

ผู้แต่ง

  • ลัดดาวรรณ ว่องไว คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
  • วันเพ็ญ นันทะศรี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
  • วาโร เพ็งสวัสดิ์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

คำสำคัญ:

การพัฒนารูปแบบ, การจัดการเรียนรู้, รูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีความมุ่งหมายเพื่อพัฒนาและตรวจสอบประสิทธิผลของรูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 การวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ประกอบด้วย ระยะที่ 1 การพัฒนารูปแบบ การจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ และระยะที่ 2 การตรวจสอบประสิทธิผลของรูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ กลุ่มเป้าหมายได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนไพศาลวิทยา ปีการศึกษา 2560 จำนวน 30 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบทดสอบวัดความรู้ความเข้าใจทางการเรียนคณิตศาสตร์ 2) แบบทดสอบวัดทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ในการแก้ปัญหา 3) แบบวัดความพึงพอใจต่อการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที (t-test for dependent Samples) ผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ มีประสิทธิผลอยู่ในระดับมาก ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบ คือ 1.1) กระบวนการ ได้แก่ เนื้อหาที่ใช้ในการจัดการเรียนรู้และวิธีการจัดการเรียนรู้ 1.2) ผลผลิต ได้แก่ ผลที่เกิดจากการจัด การเรียนรู้คณิตศาสตร์ ได้แก่ นักเรียนมีความรู้ความเข้าใจทางการเรียนคณิตศาสตร์ นักเรียนมีทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์และนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ 2) ผลการตรวจสอบประสิทธิผลของรูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ประกอบด้วย 2.1) ผลจากการเปรียบเทียบความรู้ความเข้าใจทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียน พบว่ามีคะแนนหลังเรียน สูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 2.2) ผลการศึกษาทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ในการแก้ปัญหา พบว่านักเรียนมีพฤติกรรมการเรียนรู้ด้านทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์ อยู่ในระดับมาก และ 2.3) ผลการศึกษา ความพึงพอใจที่ดีต่อการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ พบว่านักเรียนมีความพึงพอใจการเรียนวิชาคณิตศาสตร์อยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กมลทิพย์ กุลกิจ. (2554). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการสอน
แบบร่วมมือกันเรียนรู้แบบ STAD เรื่องการบวก ลบ คูณ หารระคน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์
ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

จันทร์ฉาย ทองงาม. (2551). การพัฒนาทักษะการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นต้นปีที่ 1. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2561, จาก https://www.vijai.org/Webboard/question.
asp?QID=87

ธิดารัตน์ พลหนองคูณ. (2556). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์
โดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือรูปแบบ STAD เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตร ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์
ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ปรียาภรณ์ เกลาเกลี้ยง. (2556). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
ที่เรียนด้วยชุดการสอน เรื่องความน่าจะเป็น ที่เน้นยุทธวิธีการแก้ปัญหาตามรูปแบบการแก้โจทย์ปัญหาของโพลยา.
วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

อารีรัตน์ โพธิ์คำ. (2551). การพัฒนาชุดการสอนแบบศูนย์การเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตร สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบางลายพิทยาคม. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

เผยแพร่แล้ว

2019-12-24

รูปแบบการอ้างอิง

ว่องไว ล., นันทะศรี ว., & เพ็งสวัสดิ์ ว. (2019). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 13(3), 29–36. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/180340

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย