ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์
คำสำคัญ:
พฤติกรรมการแบ่งปัน, สื่อสังคมออนไลน์, สื่อใหม่, Sharing Behavior,Online Social Media , New Mediaบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยแวดล้อมกับพฤติกรรมการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์ และปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยแวดล้อมที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ดจำนวน 400 คน ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ 1–3 ชั่วโมง มากที่สุด โดยเครื่องมือที่กลุ่มตัวอย่างใช้ในการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์ คือ โทรศัพท์มือถือ Smartphone ซึ่งวัตถุประสงค์เพื่อแบ่งปันข้อมูล ข่าวสาร ความรู้ มากที่สุด ทั้งนี้กลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมการแบ่งปันผ่าน Facebook ในระดับมากที่สุด กลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมการแบ่งปันในระดับปานกลาง โดยมีพฤติกรรมการแบ่งปันภาพ ในระดับมาก
ผลจากการทดสอบสมมติฐานพบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลด้านการรับรู้ความสามารถแห่งตนด้านเทคโนโลยี ด้านการรับรู้ความสามารถแห่งตนด้านสารสนเทศ ด้านความคาดหวังผลทางสังคม และด้านความสุขจากการแบ่งปัน มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์ เช่นเดียวกันกับปัจจัยแวดล้อมด้านกลุ่มอ้างอิงทางสังคม บริบททางสังคม และลักษณะของกลุ่มในสื่อสังคมออนไลน์ก็มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการแบ่งปัน ผ่านสื่อสังคมออนไลน์เช่นกัน ทั้งนี้ปัจจัยส่วนบุคคลที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการแบ่งปันผ่านสื่อสังคมออนไลน์ คือ การรับรู้ความสามารถแห่งตนด้านเทคโนโลยี และความคาดหวังผลทางสังคม ปัจจัยแวดล้อมที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการแบ่งปัน ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ คือ กลุ่มอ้างอิงทางสังคม และลักษณะของกลุ่มในสื่อสังคมออนไลน์ นอกจากนี้ผลการวิจัยยังพบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลด้านความคาดหวังผลทางสังคมและปัจจัยแวดล้อมด้านลักษณะของกลุ่มในสื่อสังคม
เอกสารอ้างอิง
กุลนารี เสือโรจน์. (2556). พฤติกรรมการสื่อสารของวัยรุ่นในพื้นที่สาธารณะบนเว็บไซต์เครือข่ายสังคมออนไลน์เฟซบุ๊ก.(ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://203.131.210.100/research/?p=182.
ตวงพร เกตุสมบูรณ์. (2555). การใช้อินเทอร์เน็ตกับบทบาทความเป็นแม่บ้าน. วิทยานิพนธ์ นศ.ม. (นิเทศศาสตร์).กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2553). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. กรุงเทพฯ : บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
ภานุวัฒน์ กองราช . (2554). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของวัยรุ่นในประเทศไทย : กรณีศึกษา Facebook. วิทยานิพนธ์ วท.ม. (การบริหารเทคโนโลยี). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภาสกร จิตรใคร่ครวญ. (2553). เทคโนโลยีของสื่อใหม่และการนำเสนอตัวตนต่อสังคมกับพฤติกรรมการสื่อสารบนเครือข่ายสังคมออนไลน์. วิทยานิพนธ์ นศ.ม. (นิเทศศาสตร์). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มานะ ตรีรยาภิวัฒน์. (2554). จริยธรรมสื่อกับการใช้ Social Media. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://www.tja.or.th.
วิภา นำลาภ. (2551). บทบาทของนิตยสารผู้หญิงแนวครอบครัวในการพัฒนาครอบครัว. วิทยานิพนธ์ นศ.ม. (นิเทศศาสตร์). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อำพล จินดาวัฒนะ. (2558). สช.ชี้คนไทยป่วย "โรคกลัวหลุดออกจากกลุ่ม. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://www.nationtv.tv/main/content/social/378472902/
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว