การสร้างความปรองดองระหว่างสยามและท้องถิ่นหลังความขัดแย้งกรณีกบฏผู้มีบุญอีสาน พุทธศักราช 2444–2455
คำสำคัญ:
ความปรองดอง, อัตลักษณ์, การต่อสู้ต่อรองบทคัดย่อ
บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยพื้นฐานที่ส่งผลให้เกิดเหตุการณ์กบฏผู้มีบุญอีสาน 2) เพื่อศึกษาถึงเหตุการณ์กบฏผู้มีบุญอีสาน 3) เพื่อศึกษาวิธีการสร้างความปรองดองระหว่างสยาม และท้องถิ่นหลังความขัดแย้งกรณีกบฏผู้มีบุญอีสานโดยใช้วิธีการทางประวัติศาสตร์ในการศึกษา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพภูมิศาสตร์ส่งผลให้คนอีสานมองความมั่นคงของชีวิตคือความมั่นคงของจารีต เมื่อรัฐสยามเริ่มใช้ระบบราชการสมัยใหม่ทำให้ระบบจารีตเดิมเปลี่ยนแปลงไป ส่งผลประการหนึ่งให้เกิดการกบฏขึ้น 2) ราษฎรที่ประกาศตนเป็นผู้มีบุญบางกลุ่มไม่มีแนวคิดในการแย่งชิงอำนาจการปกครอง แต่ถูกทางการปราบปรามอย่างรุนแรง 3) วิธีการสร้างความปรองดองของสยามคือการให้การศึกษาแก่คนในท้องถิ่นแล้วดึงคนเหล่านั้นเข้ามาอยู่ในระบบราชการ พร้อมเปลี่ยนโลกทัศน์ให้ชาวสยามและชาวอีสานเอง มองคนอีสานเป็นคนว่านอนสอนง่าย โดยใช้ศาสนาเป็นเครื่องมือในการสร้างโลกทัศน์ดังกล่าว
เอกสารอ้างอิง
ชัยอนันต์ สมุทรวานิช และขัตติยา กรรณสูต. (2510). รวบรวมเอกสารทางการเมืองการปกครองไทย (พุทธศักราช2417–2477). กรุงเทพฯ : สังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.
ดลนภา เพิ่มสมบัติ. (2549). กบฎผู้มีบุญภาคอีสาน 2444–2445. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ดารารัตน์ เมตตาริกานนท์. (2537). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น. ขอนแก่น : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เตช บุนนาค. (2532). การปกครองระบบเทศาภิบาลของประเทศสยาม พุทธศักราช2435–2458. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เติม วิภาคย์พจนกิจ. (2546) . ประวัติศาสตร์อีสาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ธนัญชัย รสจันทร์. (2550). สภาพเศรษฐกิจของเมืองอุบลราชธานี ระหว่าง พ.ศ. 2335–ทศวรรษที่ 2460. วิทยานิพนธ์อ.ม. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธิดา สาระยา. (2544). ประวัติศาสตร์ชาวนาอีสาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : อมรินทร์.
ธีรชัย บุญมาธรรม. (2536). ประวัติศาสตร์สังคมอีสานตอนบน พุทธศักราช 2318–2450. มหาสารคาม : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นงลักษณ์ ลิ้มศิริ. (2524). ความสำคัญของกบฏหัวเมืองอีสาน พุทธศักราช2325–2445. วิทยานิพนธ์ อ.ม. กรุงเทพฯ : ภาควิชาประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บัณฑร อ่อนดำ. (2518). ศาสนากับการเมือง วิเคราะห์ขบถผู้มีบุญภาคอีสาน ร.ศ. 121. จุลสารโครงการตำราสังคมศาสตร์ และมนุษยศาสตร์. กรุงเทพฯ : สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.
บุญชู ภูศรี. (2550). การศึกษาโลกทัศน์แบบพุทธของชาวอีสานในวรรณกรรมเรื่องสังฮอมธาตุ. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญรอด แก้วกัณหา. (2518). การเก็บส่วยในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น (พุทธศักราช 2325–2411). วิทยานิพนธ์ อ.ม. กรุงเทพฯ : แผนกวิชาประวัติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปฐม ตาคะนานันท์. (2551). คณะสงฆ์สร้างชาติ สมัยรัชกาลที่ 5. กรุงเทพฯ : มติชน.
ประเทือง จินตสกุล. (2528). ภูมิศาสตร์กายภาพภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. กรุงเทพฯ. : ศิลปาบรรณาคาร.
พระพรหมมุนี (ติส.โส อ้วน). (2479). ตำนานวัดสุปัฏนาราม. อุบลราชธานี : ที่ระลึกในงานผูกพัทธสีมาและฉลองพระอุโบสถวัดสุปัฏนาราม.
ไพฑูรย์ มีกุศล. (2515). การปฏิรูปการปกครองมณฑลอีสานในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เฟื่องอักษร.
โยซิยูกิ มาซูฮารา. (2546). ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจของราชอาณาจักรลาวล้านช้าง. กรุงเทพฯ : มติชน.
ระลึก ธานี. (2524). อุบลราชธานีในอดีต(2335–2475). อุบลราชธานี : สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดอุบลราชธานี.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2546). แอ่งอารยธรรมอีสาน. กรุงเทพฯ : มติชน.
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2504). สาส์นสมเด็จ. เล่ม 6. พระนคร : องค์การค้าของคุรุสภา.
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2512). เรื่องเที่ยวที่ต่าง ๆ ภาคที่ 4 ว่าด้วยเที่ยวมณฑลนครราชสีมา มณฑลอุดร และมณฑลร้อยเอ็ด. กรุงเทพฯ : อรุณการพิมพ์.
สิลา วีระวงส์. (2540). ประวัติศาสตร์ลาว. กรุงเทพฯ : มติชน.
สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2549). พลังลาวชาวอีสานมาจากไหน. กรุงเทพฯ : มติชน.
สุวิทย์ ธีรศาศวัต. (2543). ประวัติศาสตร์ลาว. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
หม่อมอมรวงศ์วิจิตร. (2456). พงศาวดารหัวเมืองมณฑลอีสาน. ประชุมพงศาวดารภาคที่ 4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์โสภณ พิพรรฒธนากร.
หลวงผดุงแคว้นประจันต์. (2504). ประเพณีการปกครองของราษฎรอีสานตะวันออก. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภา.
อภิศักดิ์ โสมอินทร์. (2525). ภูมิศาสตร์อีสาน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ศรีอนันต์.
อุทัยทิศ บุญชู. (2536). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมในอีสานจากนโยบายของรัฐบาลระหว่างปี พุทธศักราช2434–2475. วิทยานิพนธ์ กษ.ม. (ประวัติศาสตร์). มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
อุราลักษณ์ สิถิรบุตร. (2525). มณฑลอีสานและความสำคัญในทางประวัติศาสตร์. วิทยานิพนธ์ (ประวัติศาสตร์). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอเจียน แอมอนิเย. (2539). บันทึกการเดินทางในลาว ภาค 2 พุทธศักราช 2440. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เอี่ยมกมล จันทะประเทศ. (2538). สถานภาพเจ้านายพื้นเมืองอุบลราชธานีระหว่างปี พุทธศักราช 2425–2476. วิทยานิพนธ์ กษ.ม. (ประวัติศาสตร์). มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว