การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศกึษา เขต 32

ผู้แต่ง

  • พวงเพชร ผัดกระโทก
  • สุทธิพงศ์ หกสุวรรณ

คำสำคัญ:

โปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นํา, ครูผู้นํา, สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32

บทคัดย่อ

  การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32 โดยการสังเคราะห์องค์ประกอบครูผู้นําจากการวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องนักวิชาการจํานวน 6 คน และประเมินความเหมาะสมขององค์ประกอบครูผู้นําโดยผู้เชี่ยวชาญจํานวน 5 คน 2) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและวิธีการเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32 โดยการใช้แบบสอบถามและแบบตรวจสอบรายการจากผู้อํานวยการสถานศึกษาจํานวน 66 คน 3) เพื่อพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32 โดยการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ จํานวน 5 คน และประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของโปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32 โดยผู้เชี่ยวชาญจํานวน 5 คน

  ผลการวิจัยพบว่า 

   1. องค์ประกอบของครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32 ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ดังนี้ 1) การพัฒนาตนเองด้านการสอน 2) การมีวิสัยทัศน์ 3) การเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ 4) การเป็นบุคคลแห่งการเปลี่ยนแปลง 5) การติดต่อสื่อสารและประสานงาน

   2. สภาพปัจจุบันของครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32 โดยรวมและรายองค์ประกอบอยู่ในระดับมากวิธีการเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32 ตามความคิดเห็นของผู้อํานวยการสถานศึกษาจากที่ต้องการมากไปหาน้อย คือ การศึกษาด้วยตนเอง การฝึกอบรมควบคู่การปฏิบัติงานและ การศึกษาดูงานโรงเรียนต้นแบบ
   3. โปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32 มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของโปรแกรมอยู่ในระดับมาก 

เอกสารอ้างอิง

จีระ หงส์ลดารมย์. (2546). ทรัพยากรมนุษย์พันธุ์แท้. (ออนไลน). แหล่งที่มา : http://gotoknow.orglblog/ chirakm/2925.

จํานง กันธิยะ. (2549). ความต้องการพัฒนาครูในสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาลําพูน เขต1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. ลําปาง : มหาวิทยาลัยราชภัฏลําปาง.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันท์. (2546). กลยุทธ์การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาองค์การ. กรุงเทพฯ : เอ็กซ์เปอร์เน็ท.

ธีรศักดิ์ อัครบวร. (2544). ความเป็นครูไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์พลพิมพ์.

ธัญญา ผลอนันต์. (2546). การมุ้งเน้นทรัพยากรบุคคล. กรุงเทพฯ : อินโทกราฟฟิกส๋.

พยุง ประทุมทอง. (2550). ศึกษาความต้องการการพัฒนาบุคลากรครูผู้สอนของสถาบันศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 2.งานนิพนธ์ กศ.ม. ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.

รัตติภรณ์ จงวิศาล. (2543). ผลการฝืกอบรมภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลงของนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ปริญญา นิพนธ์ วท.ด. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2548). โรงเรียนการบริหารสู่ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์.

สํานักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2551). “สํารวจพบปี 50 ความเชื่อมั่นครูไทยเพิ่มขึ้น,” วารสารการศึกษาไทย. 4(10) : 11- 13.

สมชาย บุญศิริเภสัช. (2545). การศึกษาการเสริมสร้างพลังอํานาจการทํางานของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา เขตการศึกษา 8. ปริญญานพินธ์ กศ.ด. บริหารการศึกษา กรุงเทพฯ :มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อํานวย แสงสว่าง. (2540). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ : อักษราพิพัฒน์.

Harris & Lambert. (2003). Building Leadership Capacity for School Improvement. London : Open University Press.

Sallis & Jones. (2002). Knowledge Management in Education. London : Kogan.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2016-12-31

รูปแบบการอ้างอิง

ผัดกระโทก พ., & หกสุวรรณ ส. (2016). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างครูผู้นําสําหรับสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศกึษา เขต 32. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 10(2), 98–106. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/176388

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย