การยอมรับการปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดีตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี ของเกษตรกรในจังหวัดร้อยเอ็ด
คำสำคัญ:
การยอมรับ, การปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดี, การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการยอมรับการปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดีตามการปฏิบัติทางการเกษตร
ที่ดี และ 2) เพื่อเปรียบการยอมรับการปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดีตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี ของเกษตรกรในจังหวัด
ร้อยเอ็ด ที่จาแนกตามลักษณะพื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นเกษตรกรที่ร่วมโครงการ จานวน
378 คน รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับมีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.89 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์
ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (ANOVA)
ผลการวิจัยมีดังนี้
1. การยอมรับการปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดี ตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีของเกษตรกรในจังหวัดร้อยเอ็ด
พบว่าโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
2. ผลการเปรียบเทียบการยอมรับการปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดีตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี ของเกษตรกร
ในจังหวัดร้อยเอ็ด พบว่าเกษตรกรที่มีเพศ ระดับการศึกษาประสบการณ์ในการปลูกข้าวหอมมะลิ แตกต่างกัน มีการยอมรับ
การปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดีตามการปฏิบัติ ทางการเกษตรที่ดี โดยรวมแตกต่างกัน ส่วนเกษตรกรที่มีอายุ จานวนแรงงาน
ในครัวเรือน และพื้นที่ถือครองเพื่อทานา แตกต่างกัน มีการยอมรับการปลูกข้าวหอมมะลิคุณภาพดีตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี
โดยรวมไม่แตกต่างกัน
เอกสารอ้างอิง
ข้อตกลงการให้ความร่วมมือกันผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าว และข้าวคุณภาพตามระบบGAP. (เอกสารเผยแพร่แผ่นพับ)
กรมวิชาการเกษตร. (2553). ระบบจัดการคุณภาพ GAP พืช. (เอกสารเผยแพร่แผ่นพับ)
กรรณิกา ศรีลัย. ( 2549). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับระบบเกษตรดีที่เหมาะสมของผู้ปลูกส้มเขียวหวานใน อาเภอฝาง
จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์. วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตร. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2554). สถิติสาหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
โฉมศิริ แก้วเกตุ. (2553). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตข้าวของเกษตรกรในพื้นที่ตาบลสาราญราษฎร์
อาเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร.
มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
โชคประสิทธิ์ อภิรมยานนท์. (2547). การยอมรับเทคโนโลยีการผลิตข้าวหอมมะลิปลอดภัยจากสารพิษของเกษตรกร
อาเภอเชียงยืน จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์. เกษตรศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตรและสหกรณ์.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2552). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. พิมพ์ครั้งที่ 10 กรุงเทพฯ: เอส.อาร์.
พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
ปราโมทย์ กาญจนรัชต์. (2547). เทคโนโลยีการผลิตพืชปลอดภัยจากสารพิษ. ร้อยเอ็ด : สานักงานเกษตรจังหวัดร้อยเอ็ด.
(เอกสารวิชาการ).
ปรีชา นาจรูญ. (2554). ความคิดเห็นเกี่ยวกับการใช้เกษตรดีที่เหมาะสมในการผลิตข้าวของเกษตรกร อาเภอประโคนชัย
จังหวัดบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์. เกษตรศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาส่งเสริมการเกษตรและสหกรณ์.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2539). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการส่งเสริมการเกษตร. พิมพ์ครั้งที่ 2 นนทบุรี:
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิจิตร อาวะกุล. (2535). หลักการส่งเสริมการเกษตร. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพาณิช.
สานักงานเกษตรจังหวัดร้อยเอ็ด. (2553). รายงานประจาปี 2553. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2554,
จาก http://www.roiet.doae.go.th/index 2.1. html.
สานักงานจังหวัดร้อยเอ็ด. (2553). ยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดร้อยเอ็ด. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2554,
จาก http://www.roiet.go.th/101/index.php?option=com_content&view= article&id=8&Itemid=291.
สานักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2553). รายงานการพิจารณาศึกษาเรื่องการปฏิบัติทางการเกษตรดีที่เหมาะสมสาหรับพืช.
กรุงเทพฯ: สานักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
Doss and Morris. (2001). How Does Gender Affect the Adoption of Agricultural Innovations: The Case of
Improved Maize Technology in Ghana. Dissertation Abstracts International. Agricultural Economics.
25, pp. 27–39.
Oladele, Kolawole, and Wakatsukil. (2011). Land Tenure, Investment and Adoption of Sawah Rice
Production Technology in \Nigeria and Ghana : A Qualitative Approach. African Journal of
Agricultural Research. 6(6), pp. 1519-1524.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
