การพัฒนารูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ
คำสำคัญ:
การเรียนบนเว็บ, การเรียนแบบผสมผสาน, เทคนิคการเรียนร่วมกันบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบ การเรียนการสอนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิค การเรียนร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ 2) หาประสิทธิภาพของ รูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิค การเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ 3) เปรียบเทียบทักษะ การคิดอย่างมีวิจารณญาณของผู้เรียนที่เรยีนด้วยรปูแบบ การเรยีนบนเว็บแบบผสมผสานดว้ยเทคนิคการเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏ ก่อนเรียนและหลังเรียน 4) เปรียบเทียบ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนของผู้เรียนที่เรียน ด้วยรูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิค การเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมี วิจารณญาณของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ 5) ศึกษา ความพึงพอใจของผู้เรียนที่เรียนด้วยรูปแบบการเรียนบนเว็บ แบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียนร่วมกันเพื่อพัฒนา ทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษามหาวิทยาลัย ราชภัฏ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ ร้อยเอ็ด จำนวน 32คน สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐาน คือ การทดสอบที (t-test Dependent) ผลการวิจัยพบว่า 1)รูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิค การเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ การเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) หลักการและแนวคิด 2) วัตถุประสงค์การเรียนรู้ (3) กระบวนการเรียนรู้ (4) กิจกรรมการเรียนรู้ และ (5) การประเมินผลการเรียนรู้ 2)รูปแบบการเรียนบนเว็บ รูปแบบการเรียนบนเว็บ แบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียนร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะ แบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียนร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะ
การคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ มีประสิทธิภาพเท่ากับ 80.04/82.86 และค่าดัชนี ประสิทธผิลเท่ากับ 0.56 3)ผู้เรียนที่เรียนด้วยรูปแบบ การเรียนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียนร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษา มหาวิทยาลยัราชภฏั มีคะแนนทักษะการคิดอย่างมี วิจารณญาณหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4)ผู้เรียนที่เรียนด้วยรูปแบบการเรียน บนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียนร่วมกันมีคะแนน ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 5)ผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อ รูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยเทคนิคการเรียน ร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
ทิศนา แขมมณี. (2553). กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษา : กลยุทธ์การสอน. เอกสารประกอบการประชุม สำนักธรรมศาสตร์และการเมือง ราชบัณฑิตยสถาน : วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553.
ปณิตา วรรณพริุณ. (2551). การพัฒนารูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานโดยใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อพัฒนาการคิด อย่างมีวิจารณญาณของนิสิตปริญญาบัณฑิต. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. _______. (2555). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบผสมผสานโดยใช้เครื่องมือทางปัญญาเพื่อพัฒนาทักษะการคิด อย่างมีวิจารณญาณ. วารสารวิทยบริการ. ปีที่ 23 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม-สิงหาคม 2555.
ประเวศ วะสี. (2542). แนวคิดเกี่ยวกับระบบพัฒนาการเรียนรู้. สานปฏิรูป. ม.ป.ป.
ไพฑูรย์ กานตธญัลักษณ์. (2553). การจัดการเรียนการสอนแบบผสมผสานโดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบร่วมกันเรื่อง ทฤษฎีจิตวิทยาเกี่ยวกับการเรียนรู้ของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบคอมพิวเตอร์ มัลติมีเดีย. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (เทคโนโลยีและสื่อสารการศกึษา). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบรุี.
เพ็ญพิศุทธิ์ เนคมานุรักษ์. (2537). การพัฒนารูปแบบพัฒนาการคิดอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักศึกษา ครู. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (จิตวิทยาการศึกษา). คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วราภรณ์ สินถาวร. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียน แบบผสมผสานแบบร่วมมือโดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นหลัก ในการเรียนรู้เพื่อพัฒนาการรู้สารสนเทศและทักษะการเรียนรู้เป็นทีมของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). กรุงเทพฯ : จฬุาลงกรณม์หาวิทยาลัย.
ศิรินันท์ ถนัดค้า. (2555). การพัฒนาโมเดลการเรียนการสอนแบบร่วมมือร่วมใจบนเว็บเพื่อส่งเสริมการรู้คิดสำหรับ นักศึกษาในมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ ศศ.บ. (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). มหาสารคาม : มหาวิทยาลยัมหาสารคาม.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2550). รูปแบบการพัฒนาทักษะการสอนคิดอย่างมีวิจารณญาณ สำหรับครูวิทยาศาสตร์ประถมศึกษา. วารสารวิจัย มข. ฉบับบณัฑิตศึกษา 7, 3 (กรกฎาคม- กันยายน 2550) : 118-128
สูติเทพ ศิริพิพัฒนกูล. (2553). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและการเรียนรู้เป็นทีมของนิสิตปริญญาบัณฑิต ด้วยรูปแบบการเรียนแบบผสมผสานที่ใช้เทคนิคการเรียนร่วมกันด้วยกรณีศึกษาและเทคโนโลยีการแลกเปลี่ยน เรียนรู้ที่ต่างกัน. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณม์หาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2540). แผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติ ฉบับที่ 8 (พ.ศ. 2542-2544). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
Abeer Ali Okaz. (2014). Integrating Blended Learning in Higher Education 5th World Conference on Learning. Teaching and Educational Leadership. WCLTA .
Ally, M. (2005). Foundation of Education Theory for Online Learning. Athabasca University.
Bacon Thorne, K. (2003). Blended learning : how to integrate online and traditional learning. London : Kogan Page.
Barbara Waha & Kate Davis. (2014). University students’ perspective on Blended learning. Journal of Higher Education Policy and Management.
Bonk, C.J and Graham, C.R. (2006). Handbook of Blended Learning : Global Perspectives, Local Designs. San Francisco: Pfeiffer.
Elisa Monteiro & Keith Morrison. (2014). Challenges for collaborative blended learning in undergraduate students, Educational Research and Evaluation, Available from: http://dx.doi.org/10.1080/13803611.2014. 997126
Johnson, K., McHugo, C., and Hall, T. (2006). Analysing the efficacy of blended Learning using Technology Enhanced Learning (TEL) and m-learning delivery technologies.
Min Jou, Yen-Ting Lin & Din-Wu Wu. (2014). Effect of a blended learning Environment on student critical thinking and knowledge transformation. Available from: http://dx.doi.org/10.1080/10494820.2014.961485
Nick Van Dam. (2012). Designing Learning for a 21st Century Workforce. .Available from: https://www.td.org/Publications/Magazines/TD/TD- Archive/2012/04/DesigningLearning-for-a-21St-Century-Workforce
Partnership for 21st Century Skills. (2010). Framework for 21st century learning, http://www.p21.org/documents/P21_Framework_Definitions.pdf
Rovai, A. and Jordan, M. (2004). Blended Learning and Sense of Community : A Comparative Analysis with Traditional and Fully Online Graduate Course. (Online). Available from: http://www.irrodl.org/content/v5.2/rovai-jordan.html, January 23, 2012.
Slavin, R. E. (1995). Cooperative learning : Theory, research and practice. 2nd ed Boston: Allyn and Bacon
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
