วิเคราะห์วรรณศิลป์ในบทเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท ตาบลห้องแซง อาเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง วิเคราะห์บทเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท ตำบลห้องแซง อาเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร ครั้งนี้มี
วัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์ที่มาของบทเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท ตำบลห้องแซง อาเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร
2) เพื่อวิเคราะห์วรรณศิลป์ในบทเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท ตำบลห้องแซง อาเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร โดยวิเคราะห์
ข้อมูลเชิงคุณภาพและนาเสนอผลการศึกษาแบบพรรณนาวิเคราะห์ (Descriptive Analysis) ผลการศึกษามี ดังนี้
ผลการศึกษาวิเคราะห์ พบว่าบทเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท ตาบลห้องแซง อาเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร มีที่มาจาก
ความคิดสร้างสรรค์ที่เกิดจากภูมิป๎ญญาชาวบ้าน นึกจะกล่าวถึงเรื่องอะไรก็จะกล่าวขึ้นเพื่อสัมผัสเชื่อมโยงให้เป็นเรื่องราวเดียวกัน
กล่าวถึงสัตว์ต่าง ๆ เช่น ปลา ไก่ นก แมว ตุ๊กแก วัว ควาย กล่าวถึง อาชีพ เช่น ทาไร่ทานา เลี้ยงหม่อน เป็นเพลงของชาวบ้าน
ซึ่งสืบทอดมาจากปากต่อปากสืบทอดมาหลายชั่วอายุคน อาศัยการฟ๎งและการจดจา มีกาเนิดที่มาไม่แน่นอนไม่ชัดเจน
ส่วนการวิเคราะห์ตัวบทเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท พบว่าโครงสร้างของตัวบท แบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ คือ
1. รูปแบบและลักษณะของตัวบท
2. วิเคราะห์ด้านภาษา แบ่งออกเป็น 4 ลักษณะคือ การเปรียบเทียบอุปมา การเปรียบเทียบอุปลักษณ์ การเปรียบเทียบ
แบบอติพจน์ การเปรียบเทียบสัญลักษณ์
3. บทบาทของเพลงกล่อมเด็กของคนภูไท คือ 1) ช่วยกล่อมให้เด็กนอนหลับได้เร็วขึ้น 2) เป็นเครื่องมือในการอบรม
เลี้ยงดูและขัดเกลาจิตใจ 3) เป็นการสร้างความเพลิดเพลินทั้งต่อผู้ร้องและผู้ฟ๎ง 4) เป็นเครื่องบ่งบอกถึงความเจริญทางวัฒนธรรม
ของชุมชนและสังคม 5) เป็นการสะท้อนสภาพวิถีชีวิต ความคิด ความเชื่อ และค่านิยมของคนในสังคม 6) สะท้อนให้เห็นถึง
ความรักความผูกพันระหว่างเด็กกับผู้เลี้ยง 7) เป็นการปูพื้นฐานการศึกษาของเด็ก