การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนักศึกษาด้วยสื่อความจริงเสมือน โดยการเรียนรู้แบบ Active Learning
คำสำคัญ:
ความคิดสร้างสรรค์, สื่อความจริงเสมือน, Active Learningบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เป็นการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ตามแนวคิดของกิลฟอร์ด (Guilford, 1970 : 715 - 753)
ด้วยสื่อความจริงเสมือนโดยการเรียนรู้แบบ Active Learning ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม ชั้นปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 1/2559 จำนวน 155 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษา
มีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้การสร้างสื่อความจริงเสมือนโดยการเรียนรู้แบบ Active Learning โดยรวมอยู่ในระดับมาก
( = 4.38) 2) นักศึกษามีความคิดสร้างสรรค์โดยรวมอยู่ในระดับดีมาก (
= 13.54) ถ้าพิจารณารายด้านพบว่า ด้านคิดริเริ่ม
อยู่ในระดับดีมาก ( =13.95) ด้านคิดคล่องแคล่วอยู่ในระดับดีมาก (
= 13.41) และด้านคิดยืดหยุ่นอยู่ในระดับดี
( = 13.26) ซึ่งด้านคิดริเริ่มกับด้านคิดคล่องแคล่วและด้านคิดริเริ่มกับด้านคิดยืดหยุ่นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
แต่ด้านคิดคล่องแคล่วกับด้านคิดยืดหยุ่นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
References
BU Academic Review, 7(2) : 9-21.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2549). การคิดเชิงสร้างสรรค์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: ชัคเซสมีเดีย.
จุฑารัตน์ บันดาลสิน. (2557). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สู่นวัตกรรมการบริการพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 9-17.
เฉลิมชัย กิตติศักดิ์นาวิน. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างความคิดสร้างสรรค์ของบุคคล เชาวน์อารมณ์ (EQ) และเชาวน์ทางจิต (SQ),
หาดใหญ่วิชาการ, 9(1) : 75-82.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล, มณีนุช จันทร์เที่ยง, วรกัญญา ตันติไวทยกุล และอัจจญา อภิวาท. (2554). ผลกระทบของสภาพแวดล้อม
ในการทำงานและคุณลักษณะส่วนบุคคลต่อระดับความคิดสร้างสรรค์. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 51(3): 1–33.
มณฑาทิพย์ ไชยศักดิ์. (2552). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในการพยาบาล. บทความวิชาการการศึกษาต่อเนื่อง
สาขาพยาบาลศาสตร์ เล่มที่ 8 การบริหารการพยาบาล. กรุงเทพฯ: ศิริยอดการพิมพ์.
ศิริพร มโนพิเชษฐวัฒนา. (2547). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์แบบบูรณาการที่เน้นผู้เรียน
มีส่วนร่วมในการเรียนรู้ที่กระตือรือร้นเรื่องกายมนุษย์. วิทยานิพนธ์ ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต
สาขาวิชาวิทยาศาสตรศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
AKSORN. (2560). Active Learning คืออะไร? สอนยังไงให้เป็น Active Learning?. สืบค้นเมื่อ 25 พฤษภาคม 2561,
จาก http://www.aksorn.com/active-learning/
Balasubramian and Greethapriya. (2007). The Effect of Active Learning in an Interior Design Daylighting
Module. Master Abstract International, 45(2) : 181.
Guilford, JP. (1980). Cognitive Styles: What are they?. Journal of Education and Psychological Measurement,
40 : 715–753.
Mckeachie, W. J.; Pintrich, P. R.; Lin, Y. G. and Smith D. A.. (1987). Teaching in the Learning in the
College Classroom : A Review of the Literature. Ann Arbor : National Center for Research to
Improve Postsecondary Teaching and Learning. The University of Michigan.
Renner, J., Abraham, M. (2008). The Necessity of Each Phase of the Learning Cycle in Teaching High School
Physics. Journal of Researh in Science Teaching, 25(1) : 39-58.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
