ความคิดสร้างสรรค์ในสื่อดิจิทัลของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจ ของประชาชนในเขตจังหวัดยโสธร
คำสำคัญ:
ความคิดสร้างสรรค์, สื่อดิจิตัล, แรงจูงใจบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาความคิดสร้างสรรค์ในสื่อดิจิทัลของ คปภ. และแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจของประชาชนในจังหวัดยโสธร เปรียบเทียบแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจของประชาชนในจังหวัดยโสธร จำแนกตามข้อมูลส่วนบุคคล และศึกษาความสัมพันธ์และผลกระทบของความคิดสร้างสรรค์ ในสื่อ ดิจิทัลของ คปภ. ต่อแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจของประชาชนในจังหวัดยโสธร ประชากร คือ ผู้ทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจในจังหวัดยโสธร ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวมรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา การทดสอบแบบทีที่เป็นอิสระต่อกัน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุ ผลการวิจัยพบว่าความคิดสร้างสรรค์ในสื่อดิจิทัลของ คปภ. อยู่ในระดับมาก ประชาชน ในจังหวัดยโสธร มีแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจ อยู่ในระดับมาก ประชาชนที่มี เพศ รายได้ต่อเดือน และอาชีพต่างกัน มีแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจไม่แตกต่างกัน ประชาชนที่มีระดับการศึกษา และอายุต่างกัน มีแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจแตกต่างกัน ความคิดสร้างสรรค์ในสื่อดิจิทัลของ คปภ. และแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์มีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกันโดยมีความสัมพันธ์ในระดับปานกลาง ความคิดสร้างสรรค์ในสื่อดิจิทัลของ คปภ. ที่มีผลกระทบต่อแรงจูงใจในการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจมากที่สุด คือ ด้านความคิดคล่องแคล่ว
เอกสารอ้างอิง
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 12). นนทบุรี: ไทยเนรมิตกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซีพ.
เทวัญ วิชิตะกุล. (2554). การวิเคราะห์โครงสร้างตลาดและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจทำประกันภัยรถยนต์นั่งส่วนบุคคลในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2558). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พัสวี ไข่มุกข์. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกซื้อประกันชีวิตของข้าราชการครู ในสังกัดสำนักงานเขตยานนาวา กรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 2(1), 135–147.
พิบูลทีปะปาล. (2545). หลักการตลาด : ยุคใหม่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มิตรสัมพันธ์กราฟฟิค.
พิชญาภา ชินคำ และ จุรีวัลย์ ภักดีวุฒิ. (2561). กลยุทธ์การจูงใจที่มีผลต่อการเลือกบริษัทประกันชีวิต ของตัวแทนประกันชีวิตในจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 12(1), 10-20.
วิมล แซ่ตั้ง. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อการทำประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจสำหรับรถยนต์นั่งส่วนบุคคลไม่เกิน 7 คน ในจังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การจัดการ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิทยา ดำรงเกียรติศักดิ์. (2554). การสื่อสารดิจิทัล : สื่อแห่งอนาคตที่เปลี่ยนวิถีชีวิตและวิถีโลก. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน 2561, จาก https://www.infocommmju.com/icarticle/images/stories/icarticles/ajwittaya/Digital_Communication.pdf
สุภัคจิตร อุ่นใจ. (2547). ปัจจัยที่มีผลต่อแนวโน้มพฤติกรรมในการตัดสินใจเลือกต่ออายุกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์ภาคสมัครใจของบริษัท ทิพยประกันภัย จำกัด (มหาชน). สารนิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์ทรวิโรฒ.
สำนักงานขนส่งจังหวัดยโสธร. (2560). สถิติเกี่ยวกับจำนวนรถจดทะเบียนสะสมตามกฎหมายว่าด้วยรถยนต์และตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ปีงบประมาณ 2556-2560. สืบค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2561,
จาก: www.dit.go.th/site/yasothon/m.download/4188
สำนักงานจังหวัดยโสธร. (2561). แผนพัฒนาจังหวัดยโสธร พ.ศ. 2561-2564. ยโสธร: กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูล
เพื่อการพัฒนาจังหวัด.
สำนักงานสถิติจังหวัดยโสธร. (2558). สถิติการขนส่ง. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2561, จาก: https://yasothon.old.nso.go.th/nso/project/search_option/search_result.jsp
Taro Yamane. (1973 ). Statistics: An Introductory Analysis.3rdEd. New York: Harper and Row Publications.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
