กระบวนการคิดวิเคราะห์ของนักศึกษาในรายวิชาระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์เบื้องต้น

ผู้แต่ง

  • อัธยา เมิดไธสง คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

คำสำคัญ:

กระบวนการคิดวิเคราะห์, กระบวนการวิจัย, วิชาระเบียบวิธีวัจัยทางสัมคมศาสตร์เบื้องต้น

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการคิดวิเคราะห์ของนักศึกษาในรายวิชาระเบียบวิธีวิจัย ทางสังคมศาสตร์เบื้องต้นของนักศึกษาโดยใช้โมเดลองค์ประกอบทางความคิดทั้ง 8 ด้านของ Richard Paul กลุ่มเป้าหมาย คือ นักศึกษาสาขาสังคมศึกษา ชั้นปีที่ 3 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ดที่เรียนในรายวิชา SOC3301 รายวิชา ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์เบื้องต้น จำนวน 117 คน ใช้รูปแบบการวิจัยแบบ One-Shot Case Study เครื่องมือที่ใช้ ในการศึกษาประกอบด้วย แบบวัดการคิดวิเคราะห์และแบบสัมภาษณ์เกี่ยวกับกระบวนการคิดวิเคราะห์ของนักศึกษาโดยใช้ สถิติเบื้องต้นในการวิเคราะห์ ประกอบด้วย ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและมีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาสำหรับข้อมูล เชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษามีกระบวนการคิดวิเคราะห์ โดยรวมรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยเรียงลำดับดังนี้ ด้านมุมมองหาปัญหา/ตั้งชื่อเรื่อง ด้านการตั้งจุดประสงค์และด้านแนวคิดทฤษฎี ตามลำดับ จากการสัมภาษณ์กระบวนการคิด วิเคราะห์ของนักศึกษา พบว่าการทำงานวิจัยเป็นกลุ่มขณะอยู่ในชั้นเรียนทำให้เกิดกระบวนการคิดวิเคราะห์และเข้าใจ ตีความปรากฏการณ์ต่าง ๆ ได้ชัดเจนขึ้น เนื่องจากมีผู้สอนให้คำปรึกษารายกลุ่ม ซึ่งช่วยกระตุ้นการคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ได้ดีกว่า การอธิบายหลักการภาพรวมหน้าชั้นเรียน อีกทั้งยังเปิดโอกาสให้นักศึกษาอภิปรายร่วมกันในทุกชั่วโมง เกิดทักษะการคิดอย่างต่อเนื่อง และเชื่อมโยง

เอกสารอ้างอิง

กิ่งฟ้า สินธุวงษ์. (2546). ปฏิรูปการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง : หลักการสู่การปฏิบัติ. ขอนแก่น: นานาวิท.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2549). การคิดเชิงวิเคราะห์. กรุงเทพ: ซัคเซสมีเดีย.

ชาติ แจ่มนุช. (2545). สอนอย่างไรให้คิดเป็น. กรุงเทพ: เลี่ยงเชียง.

ทิศนา แขมมณี. (2540). วิทยาการด้านการคิด. กรุงเทพ: มาสเตอร์กรุ๊ป แมนเนจเม้นท์ จำกัด.

รัชนี ทาเหล็ก. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยจิ้กซอร์ เรื่องเส้นขนานที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. กรุงเทพ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ลาวรรณ โฮมแพน. (2550). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และความสามารถในการคิดของนักเรียน. กรุงเทพฯ บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วินิช สุธารัตน์. (2544). ความคิดและความคิดสร้างสรรค์. อยุธยา: คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

วิลาวัลย์ เจริญวงศ์. (2547). ความสัมพันธ์ระหว่างการคิดวิเคราะห์ การคิดสร้างสรรค์ การคิด วิพากษ์กับความสามารถ. มหาสารคาม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. สิ

ทธิ์สมบูรณ์ สุธรรมวงศ์. (2557). การศึกษาทักษะการคิดวิเคราะห์ของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 3 โดยใช้รูปแบบการจัดการ. ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุวิทย์ มูลคำ. (2547). กลยุทธ์การสอนคิดวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.

องอาจ นัยพัฒน์. (2558). การวัดประเมินผู้เรียนในโลกยุคใหม่ของการเรียนรู้ศตวรรษที่ 21. การอบรมเรื่องการวัดประเมิน คุณธรรมจริยธรรม (ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิแห่งชาติ-TQF). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

อาร์ม โพธิ์พัฒน์. (2550). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางวิทยาศาสตร์และความสามารถวิเคราะห์ของนักเรียนชั้น. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Beyer, Barry K. (1985). eaching critical thinking skills: a direct approach. Social Education.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-06-01

รูปแบบการอ้างอิง

เมิดไธสง อ. (2018). กระบวนการคิดวิเคราะห์ของนักศึกษาในรายวิชาระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์เบื้องต้น. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 12(1), 177–186. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/reru/article/view/164874

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย