Visual stylistics and Literary Flavor in the Anthology Flock of Birds Above the Temple by Chokchai Bundit
Keywords:
Visual stylistics, Taste of literature, PoetryAbstract
This research paper aimed to analyze the visual stylistics and literary flavor in poetry of Chokchai Bundit anthology of Birds Above the Temple, which won the outstanding poetry award in the Outstanding Book Contest in 2021, the Office of the Basic Education Commission, Ministry of Education, total 63 chapters. This research relied on theories, rhetoric, imagery and flavors of Sanskrit literature and flavors of Thai literature to be synthesized as criteria for study. The results showed that there are 6 types of rhetoric that appear: 1) metaphor, 2) metaphor, 3) apocalypse, 4) phonetic, 5) personality, and 6) noun. The 10 flavors of literature are: 1) Shantaras, such as forgiveness and peace, 2) Saringkaras or Naripramot, such as a mother's love for her child, remembering teachers, 3) Anger or anger towards animals and people, 4) Kindness or sallapankpisai, such as disappointment in love, suffering, 5) passion fruit, such as viewing flowers and nature, 6) Bhayankorns, such as fear or worry about events, 7) heroism such as perseverance and courage, 8) Atphuts, such as surprise and modernity, 9) Pepatsorn, such as feeling bored of poor work and society, and 10) Finding flavors such as humor. The rhetorical analysis of literary imagery in Chokchai Bundit poetry entitled Flock of Birds Nua Viharn is just an analysis according to aesthetic concepts to see the beauty of literature.
References
กีระติ ธนะไชย. (2557). ฉันทลักษณ์ในกวีนิพนธ์ไทยสมัยใหม่: การสืบทอด การสร้างสรรค์และความสัมพันธ์กับสุนทรียภาพทางวรรณศิลป์. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุสุมา รักษมณี. (2549). การวิเคราะห์วรรณคดีไทยตามทฤษฎีวรรณคดีสันสกฤต (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสาร.
โชคชัย บัณฑิต. (2564). ฝูงนกเหนือวิหาร (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เค.พี.จันทรเกษม.
ณิชาภา กระกรกุล และสุภาพร คงศิริรัตน์. (2560). การศึกษารสวรรณคดีที่ปรากฏในนวนิยายเรื่องไชน่ามูน ของประภัสสร เสวิกุล. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 5(1), 37-50.
ดวงมน จิตร์จำนงค์. (2543). แนวคิดสำคัญของกวีนิพนธ์ไทยในยุคโลกาภิวัตน์. สงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์
และมนุษยศาสตร์, 6(1),1-13.
ธเนศ เวศร์ภาดา. (2549). หอมโลกวรรณศิลป์การสร้างรสสุนทรีย์แห่งวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: ปาเจรา.
ปราโมทย์ ชูเดช. (2549). ภาพพจน์และรสวรรณคดีไทย. วารสารศิลปะศาสตร์ปริทัศน์, 1(2), 41-47.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี. (2566). มนุษย์ต้องมีความรัก: คมธรรมประจำวัน โดย ว.วชิรเมธี. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2566,
จาก https://www.youtube.com/watch?v=rXHvXMNSVsY
ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2555). สุนทรียภาพแห่งชีวิต. กรุงเทพฯ: ณ เพชร.
วิเชียร เกษประทุม. (2558). หลักภาษาไทย. นนทบุรี: เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.
สริยกานต์ ยี่เก็งเอี่ยม. (2564). กลวิธีทางวรรณศิลป์และภาพความเป็นอื่นในกวีนิพนธ์ของอังคาร จันทาทิพย์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(2), 225-241.
สุทัศน์ วงศ์กระบากถาวร. (2565). วรรณกวีนิพนธ์ไทย. กรุงเทพฯ: เค.พี.จันทรเกษม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คำนิยมรางวัลดีเด่นหนังสือกวีนิพนธ์เรื่อง ฝูงนกเหนือวิหาร. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
อารยา ถิรมงคลจิต. (2561). รสและลีลาในวรรณคดี. กรุงเทพฯ: เดลินิวส์.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Roi Et Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว