The Development of Thai Writing Communication for Secondary Students in the Non-Formal and Informal Education Center by Using Mind Mapping and Drills
Keywords:
Learning Achievement, Mind mapping and drills, Thai writing communicationAbstract
The purposes of this study were : (1) to develop Thai writing communication activities for students of the Non-Formal and Informal Education Center by using mind mapping and drills with the efficiency criterion of 80/80, (2) to examine an effectiveness index of Thai writing communication activities, (3) to compare pre-test and post-test scores in Thai writing communication of students by using mind mapping and drills, and (4) to measure students' satisfaction toward the Thai writing communication activities using of mind mapping and drills. The sample was selected using the cluster random sampling in the second semester of 2017 academic year comprising 40 secondary students from Non-Formal and Informal Education Center, Khamsakeasang Khamsakeasang district, Nakhon Ratchasima province. The research tools included: 1) 8 lesson plans, 2) achievement tests 3) assessment form of Thai writing communication, and 4) a satisfaction questionnaire. The statistics used were percentage, mean, standard deviation, and t-test (Dependent Sample) for hypothesis testing. The results of the study were as follows: 1) The efficiency of Thai writing communication activities using mind mapping and drills was 83.0/85.83 2) The effectiveness index of Thai writing communication activities using mind mapping and drills was equal to 0.7166 3) The achievement, it was found that posttest score was higher than the pretest at .05 level of significance. 4) Students’ satisfaction toward the Thai writing communication activities using mind mapping and drills was overall at a high level. ( = 4.66, S.D. = 0.54)
References
ธวัช บูชาจันทรกูล. (2542). การสร้างแบบฝึกเสริมทักษะการอ่านในใจโดยใช้แผนภาพ (Mapping) สำหรับนักเรียน
ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาสารคาม:
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
นงเยาว์ เลี่ยมขุนทด. (2547). การพัฒนาแผนการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่องการอ่านและการเขียนสะกดคำโดยใช้แผนผังความคิด
ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. รายงานการศึกษาค้นคว้าอิสระ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน.
ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นันทนา ใจทาน. (2553). การพัฒนาการเขียนย่อความ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยโดยชุดฝึกทักษะแบบ แผนผังความคิด
(Mind Mapping) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียน
การสอน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
เนาวรัตน์ ชื่นมณี. (2540). การพัฒนาแบบฝึกทักษะภาษาไทยการสะกดคำยาก เรื่อง เป็ดหาย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา
ปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการประถมศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ประดับ จันทร์สุขศรี. (2551). คู่มือการเรียนการสอนภาษาไทยคิดและเขียนเชิงสร้างสรรค์ : เรียงความ ย่อความและสรุปความ
ช่วงชั้นที่ 2 – ช่วงชั้นที่ 4. กรุงเทพฯ: องค์การค้า ของ สกสค.
ประสพสุข ฤทธิเดช. (2557). นวัตกรรมการศึกษาการสอนภาษาไทย. มหาสารคาม: อภิชาตการพิมพ์.
ภักดี พลศักดิ์. (2553). การพัฒนาชุดฝึกทักษะการอ่านและการเขียนคำที่สะกดไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด ชั้นประถมศึกษา ปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอน. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ. (2560). บทเรียนจากเพื่อนบ้าน. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2545). สัมมนาหลักสูตรการสอนภาษาไทย. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมควร น้อยเสนา. (2549). การพัฒนาการอ่านและการเขียนภาษาไทยสำหรับนักเรียนที่มีปัญหาการเรียนรู้โดยใช้แผนผัง
ความคิดและแบบฝึกทักษะ. รายงานการศึกษาค้นคว้าอิสระ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย.
มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมปัต ตัญตรัยรัตน์. (2531). การสอนภาษาไทยในระดับประถมศึกษา. ขอนแก่น: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว