Merit System in Personnel Administration of Sub–District Municipality in Roi–Et Province
Keywords:
Personnel, Merit system, Sub–District MunicipalityAbstract
The purpose of this research aimed to study and compare the merit system of Personnel Administration of Sub-District Municipality, Roi Et Province, which classified by types of political servants and servants, and sizes of
small and medium sub-district. The sample included 346 people that work as political servants and servants of Sub-District Municipality, Roi Et Province. All participants were selected by simple random sampling and defined
by Yamane formula. The instruments used for data collection were a checklist and five rating scale questionnaire with the reliability of 0.97. The results of the study indicated that; 1. The merit system of Personal Administration
of Sub-District Municipality, Roi Et Province overall was moderately in four main core themes. Descending order as follows; Equality, Stability, Capacities, and Political Neutrality.Comparative results of personnel administration in
the merit system of political servants and servants of Sub-District Municipality, Roi Et Province found that overall opinion of personal management in the merit system was no different. When consideringeach aspect, the study found that a core competence had the statistically significant difference in the level of .05. 2. The overall merit system of personal administration, which classified by size of small and medium sub-district was moderately in both dimensions. Comparative results of four main core subjects (Equality, Stability, Capacities, and Political Neutrality) which classified by size of small and medium subdistrict overall were no difference.
References
รปม. . มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). วิธีการทางสถิติสาหรับการวิจัย (ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ : สุรีริยาสาสน์การพิมพ์.
บุญเพ็ญ มูลมณี. (2554). การบริหารงานบุคคลตามหลักคุณธรรมของเทศบาลตาบลในเขตอาเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด.
การศึกษาค้นคว้าอิสระ รป.ม.. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ประทาน คงฤทธิศึกษากร. (2526). การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์
ปราณี วิธุรวานิชย์. (2542). จริยธรรมกับชีวิต. กรุงเทพฯ : ศูนย์การพิมพ์สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.
พระปลัดสายชล จิต.ตถาโร (อาจปักษาสิง). (2554). การบริหารงานบุคคลขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอ
สามพราน อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. การศึกษาค้นคว้าอิสระ พธ.บ. (พระพุทธศาสนา). นครปฐม :
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระปิยวัฒน์ ปิยสีโล. (จักรแต). (2554). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลเมืองแพร่ จังหวัดแพร่.
วิทยานิพนธ์ พธ.บ. (รัฐประศาสนสตร์). แพร่ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระมหาสุเทพ สุเทวเมธี. (2556). การบริหารงานบุคคลขององค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองจังหวัด
พิษณุโลก. การค้นคว้าอิสระ พธ.บ. (พระพุทธศาสนา). พิษณุโลก : มหาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระราชบัญญัติกาหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอานาจให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2542). ราชกิจจานุเบกษา.
เล่มที่ 116 ตอนที่ 114 ก. หน้า 45–86.
พระราชบัญญัติระเบียบบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น. (2542). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 116 ตอนที่ 120 ก.
หน้า 1, 29 พฤศจิกายน. “พระราชราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 120 ตอนที่ 108 ก. หน้าที่ 1.
ยุพิน กอศรี. (2551). ปัญหาการบริหารงานบุคคลของโรงพยาบาลพยัคภูมิพิสัย. การค้นคว้าอิสระ รป.ม. มหาสารคาม :
มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2540). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับ
ที่แปด พ.ศ. 2540-2544.
Yamane, T. (1973). Statistics and Introductory Analysis. 3rd ed. New York : Harper & Row.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว