Antecedents of Respectful Mind and Citizenship of Undergraduate Students
Keywords:
respectful mind, citizenship, democraticAbstract
The purposes of this research were to investigate antecedents of undergraduate students’ respectful mind and citizenship based on the interactionism approach and the psychological theory of moral as a conceptual framework. The 441 first year undergraduate students in academic year 2014 from Rajabhat University in Northeast, were sampled by using multi-stage sampling technique. There were 153 male students and 288 female students. The independent variables in this research were 1) psychological traits consisted of 3 variables : moral reasoning, future orientation and self control and belief in internal locus of control of reinforcement 2) situation variables included teacher’s respect behavior modeling. The dependent variables were respectful mind and citizenship. Moreover, biosocial background variables of the students including gender, faculty, and location of university were also measured. The six important variables assessed in this research were in the form of six scale rating. The reliability of each questionnaire ranged from .805 to .849. Data were analyzed by percentage, mean and standard deviation. Multiple Regression Analysis was employed for hypothesis testing. The results were 1) the main predictor variables; the future orientation and self control, moral reasoning, 48.90 percentages.
References
ดุจเดือน พันธุมนาวิน. (2551). หลักและวิธีการประมวลเอกสารเพื่อความเป็นเลิศในการวิจัยทางจิตพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. (ม.ป.ท.) : เอ.ที พรินติ้ง.
จินตนา ตันสุวรรณนนท์ และปิยะนุช เพียรรัตน์พิมล. (2552). ปัจจัยทางจิตลักษณะส่วนบุคคลและปัจจัยทางสังคม ที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. กรุงเทพฯ : รายงานการวิจัย คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดสุติ.
จิระเสกข์ ตรีเมธสุนทร และไพฑรูย์ พิมดี. (2554). จิตลักษณะและสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับพฤตกิรรมการท่องเที่ยว เชิงอนุรักษ์ของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตภาคกลางตอนบนในประเทศไทย. วารสารวิชาการพระจอมเกล้า พระนครเหนือ. 21(2) : 436-446.
ชลายุทธ์ ครุฑเมือง. (2555). พฤติกรรมรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมของครู : ปัจจัยและการพัฒนา. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. (หลักสูตรและการเรียนการสอน). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชวนชัย เชื้อสาธุชน. (2546). ตัวบ่งชี้ทางจิตสังคมของพฤติกรรมการประหยัดทรัพยากรของอาจารย์ในสถาบันราชภัฏ. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ. . (2552). ปัจจัยเชิงเหตุและผลที่เกี่ยวกับการใฝ่เรียนรู้คู่ความดีของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.
ทิพย์พาพร ตันติสุนทร. (2554). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. กรุงเทพฯ : สถาบันนโยบายศึกษา.
เนาวรัตน์ พลายน้อย. (2545). “บทบาทของนักการศึกษาในการร่วมสร้างการศึกษาเพื่อความเป็นพลเมือง,” วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 26(2) : 11-17.
เบญจมาภรณ์ ช้อยเครือ. (2543). ปัจจัยทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับเจตคติต่อวิชาชีพครูและพฤติกรรมใฝ่สัมฤทธิ์ของ นักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. (จิตวิทยาการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประพรทิพย์ คุณากรพิทักษ์. (2547). ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุผลเชิงจริยธรรมกับพฤติกรรมวินัยในตนเองของนักศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. (จิตวิทยาการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปริญญา เทวานฤมิตรกลุ. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. กรุงเทพฯ : อักษรสัมพันธ์.
ผ่องศรี จั่นห้าว และคณะ. (2546). หนังสือเรียนสาระการเรียนรู้พื้นฐาน “หน้าที่พลเมือง วัฒนธรรม และการดำเนินชีวิต ในสังคม” กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ตามหลักสตูร การศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
พรชัย ผาดไธสง. (2555). การพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมพฤติกรรมใฝ่รู้ใฝ่เรียนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏใน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. (หลักสูตรและการเรยีนการสอน). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พรพรรณ อุทัยวี. (2544). ตัวบ่งชี้ทางจิตสังคมของพฤติกรรมใฝ่รู้ในนักศึกษาครู. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. (จิตวิทยาการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วศิน อินทสระ. (2544). จริยศาสตร์ (ศาสตร์ที่ว่าด้วยความดี และศิลปะในการตัดสินใจ). กรุงเทพฯ : บรรณกิจ 1991.
วิชัย ตันศิริ. (2547). วัฒนธรรมการเมืองและการปฏิรูป. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สถาบันนโยบายศึกษา.
ศักดิ์ชัย นิรัญทวี. (2548). รายงานการวิจัยเอกสารการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาผู้เรียนให้เป็นพลเมืองดี. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร.์ (2555). การศึกษากับปัญหาของเยาวชนไทย. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : http://www.nidapoll.nida.ac.th/main/index.php/en/2012-08-06-13-57-45/349-124-2555
สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2541). แนวความคิดในการพัฒนาวินัยและอุดมการณ์ประชาธิปไตยในเยาวชน. ในคำบรรยายเกี่ยวกับ แนวคิดและทฤษฎีในการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมที่เน้นความมีวินัยและความเป็น ประชาธิปไตย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
สมวาสนา ธนเมธีกุล. (2546). จิตลักษณะและสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมรับผิดชอบของนักศึกษา ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ สังกัดกรมอาชีวศึกษา จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. (จิตวิทยาการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวทิยาลัยขอนแก่น.
สมหวัง พิธิยานุวัฒน์. (2548). พลเมืองศึกษาของไทย. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : http://www.research.chula.ac.th/cu_online/2548/march13_2.htm)
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (มปป). เยาวชนคนกลุ่มเสี่ยง. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : http://service.nso.go.th/nso/nsopublish/citizen/news/news_youth.jsp
อารมณ์ สนานภู่. (2545). “ตัวบ่งชี้ทางจิตสังคมของพฤติกรรมการประหยัดของนักศึกษาในสถาบันราชภัฏ,” วารสารวิชาการสถาบันราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง. 5(2545) : 1 - 23. Lickona, T. (1991). Educating for Character: How our Schools Can Teach Respect and Responsibility. NY : Bantam Book.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว