การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานที่ส่งเสริม ความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐาน, ความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ, ความพึงพอใจบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ภาษาอังกฤษเป็นเครื่องมือสำคัญและจำเป็นอย่างยิ่งในสังคมโลกปัจจุบันเพื่อใช้ในการติดต่อสื่อสาร เนื่องจากภาษาอังกฤษได้รับการจัดให้เป็นภาษาสากล (Global Language) ประกอบด้วย 4 ทักษะ ได้แก่ ฟัง พูด อ่าน และเขียน ซึ่งความสามารถการพูดสื่อสาร ถือเป็นทักษะจำเป็นในการสื่อสารกับผู้อื่นในเวลานั้น ๆ ได้ทันทีผ่านการรวบรวมความคิดของผู้พูดแล้วถ่ายทอดออกมาด้วยการใช้คำศัพท์และโครงสร้างประโยคของภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร ดังนั้นความสามารถการพูดสื่อสารจึงจำเป็นและสำคัญอย่างยิ่งในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ
1) ศึกษาประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานที่ส่งเสริมความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ตามเกณฑ์ 75/75 2) เปรียบเทียบความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โดยการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐาน ระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อกิจกรรมการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐาน
ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 20 คน โรงเรียนขามเรียงเขียบโนนแสบงดอนมัน จังหวัดมหาสารคาม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 โดยได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐาน 2) แบบประเมินความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบค่าทีแบบกลุ่มเดียว t-test
ผลการวิจัย: 1) การจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานที่ส่งเสริมความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ ของนักเรียนมีประสิทธิภาพเท่ากับ 84.61/79.38 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 2) นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐาน มีความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อกิจกรรมการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.67, = 0.49)
สรุปผล: การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานส่งเสริมความสามารถการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากกิจกรรมการเรียนรู้ช่วยให้นักเรียนพูดภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น ช่วยให้นักเรียนเข้าใจเนื้อหาการเรียนมากขึ้น เปิดโอกาสให้นักเรียนได้ฝึกพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ และนักเรียนชื่นชอบการจัดกิจกรรมเพราะทำให้ได้เรียนรู้ด้วยตนเองมากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). แนวปฏิบัติตามประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายการปฏิรูปการเรียนสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: บริษัทจามจุรีโปรดักส์จำกัด.
กาญจนาพร รุจิโฉม. (2561). การสื่อสารภาษาอังกฤษของคนไทยกับการดำเนินชีวิตในศตวรรษที่ 21. วารสารศิลปะการจัดการ, 2(3), 199-210.
เขมชุดา ศรีสุวรรณ และสุรัตนา อดิพัฒน์. (2566). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้กิจกรรมเป็นฐาน. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 6(4), 1-10.
จริมจิต สร้อยมุทร (2563). การพัฒนารูปแบบการสอนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษและความสุขในการเรียนโดยใช้บริบทท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จาตุรนต์ หนูส่ง และอุบลวรรณ ส่งเสริม. (2568). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมเป็นฐานเพื่อส่งเสริมทักษะการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(3), 33-48.
จิรดา เอื้อศิริวัฒนะชัย. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการสอนภาษาอังกฤษตามแนวการสอนเพื่อการสื่อสารในประเทศไทย. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 3(1), 79-91.
ณิชชา บุตรดีสุวรรณ. (2566). การพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้ DEECEE โดยใช้กิจกรรมเป็นฐาน (Activity-Based Learning) เพื่อพัฒนาทักษะการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษ. สืบค้นเมื่อ 28 กรกฎาคม 2567 จาก http://innodev.moe.go.th/document/innovation-259.pdf
ธีทัต พิทักษ์พงศ์พันธุ์. (2564). ปัจจัยภายในที่เป็นอุปสรรคต่อทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนนักศึกษาไทย : อิทธิพลจากแนวคิดเชิงวัฒนธรรม. วารสารอินทนิลทักษิณสาร. 16(2), 53-69.
นัยนา ถาวรายุศม์. (2565). การสร้างความรู้ด้วยตนเองเพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้วิชาภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 23(1), 222-237.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2559). ทฤษฎีและการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ (Theories and Development of Instructional Model) (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัท ทริปเพิ้ล กรุ๊ป จำกัด.
ปัณฑ์นพ ผจญทรพรรค ณัฐวุฒิ โพธิ์ทักษิณ และนรินทร์ มุกมณี. (2564). ปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษของคนไทย. วารสาร มจร.อุบลปริทรรศน์. 6(3), 911-920.
ปัทมวรรณ ตระการไทย. (2560). การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค STAD ประกอบแบบฝึกทักษะ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พรยมล ฉิมพานิชย์. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษแบบผสมผสานตามแนวคิดเกมมิฟิเคชั่นเพื่อส่งเสริมทักษะการพูดและความเข้าใจวัฒนธรรมของเจ้าของภาษาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พรสวรรค์ สีป้อ. (2550). สุดยอดวิธีสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
ภูริณัฐ เบ็ญจขันธ์. (2564). การพัฒนาแบบวัดพัฒนาการทางจิตสังคมตามแนวคิดอีริคสันในกลุ่มวัยรุ่นไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศศิธร ลิจันทร์พร. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนด้วยกิจกรรมเป็นฐานโดยใช้แอพพลิเคชั่นเพื่อการศึกษาบนอุปกรณ์สื่อสารเคลื่อนที่เพื่อส่งเสริมความมีวินัยของนักเรียนประถมศึกษาตอนปลาย. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 9(4), 13-26.
ศิริชัย นามบุรี. (2556). การเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมเป็นฐาน: แนวทางการจัดการเรียนรู้ในระบบอีเลิร์นนิ่งให้ สำเร็จตามเป้าหมาย. ราชภัฏเพชรบูรณ์สาร. 15(1), 125-139.
สหไทย ไชยพันธุ์. (2555). แนวคิดทฤษฎีการพูดสื่อสารในสังคม.วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 4(3), 140-154.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการนิเทศเพื่อพัฒนาและ ส่งเสริม การจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) ตามนโยบายลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้. กรุงเทพฯ : หน่วยศึกษานิเทศก์สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2566). นโยบายและจุดเน้นของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567 – 2568 และนโยบายระยะเร่งด่วน (Quick Win) ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. สืบค้นเมื่อ 28 กรกฎาคม 2567 จาก https://www.obec.go.th/policy-obec
อุบลวรรณ พันธุ์พรหม และนิธิดา อดิภัทรนันท์. (2560). การใช้กิจกรรมการอ่านอย่างกว้างขวางเพื่อเพิ่มพูนความสามารถในการอ่านการเขียนและความรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 9(2), 363-375.
Bandura, Albert. (1997). Social Learning Theory. Englewood Cliffs, N.J: Prentice Hall.
Canale, M. and Swain, M. (1980). Theoretical Bases of Communicative Approaches to Second Language Teaching and Testing. Applied Linguistics, 1(1), 1-47.
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic Motivation and Self-determination in Human Behavior. New York: Plenum.
Krashen, S.D. and Terrell, D.T., (1988). The Natural Approach: Language Acquisition in Classroom. New Jersey: Prentice Hall Europe
Thayniath, S. (2015). Activity based language learning in the classroom - An effective leaning method. International Journal of English Language, Literature and Humanities, 3(5), 33-40.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Developmental of Higher Psychological Process. Cambridge, MA: Harvard University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Journal for Developing the Social and Community
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
