การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมืองโบราณฮอยอัน จังหวัดกวางนาม ประเทศเวียดนาม
คำสำคัญ:
การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมืองโบราณบทคัดย่อ
การวิจัยการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมืองโบราณฮอยอัน จังหวัดกวางนาม ประเทศเวียดนาม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมือง โบราณฮอยอัน จังหวัดกวางนาม ประเทศเวียดนาม และรูปแบบการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิง อนุรักษ์เมืองโบราณฮอยอัน จังหวัดกวางนาม ประเทศเวียดนาม ท าการวิจัยโดยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลภาคสนามด้วยวิธีการสัมภาษณ์ข้อมูลจากประชากรกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบ เจาะจง (Purposive Selecting) ได้กลุ่มตัวอย่าง จ านวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลเป็น แบบสัมภาษณ์ ท าการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมการวิจัยเชิงคุณภาพ ATLAS.ti และแปรผลด้วยวิธี พรรณนาวิเคราะห์
ผลการศึกษา พบว่า
1) สภาพการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมืองฮอยอัน จังหวัด กวางนาม ประเทศเวียดนาม พบว่า รัฐบาลกลางเวียดนามจัดท า แผนปฏิบัติการการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้าง ทางสถาปัตยกรรมที่ช ารุดทรุดโทรมให้อยู่ในสภาพมั่นคงแข็งแรงสวยงาม ออกกฎหมายเพื่อการอนุรักษ์ มรดกทางวัฒนธรรมเมืองฮอยอัน ก าหนดกลยุทธ์ ทิศทางการพัฒนาเมืองท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มรดกทาง วัฒนธรรมอย่างยั่งยืน อนุมัติงบประมาณพัฒนาการท่องเที่ยวในปีพ.ศ. 2555-2568 เนื่องจากได้รับการ ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมในปีพ.ศ.2534 ด้านการจัดองค์การ มีโครงสร้างองค์การมี 3 ระดับ กล่าวคือ ระดับสูงสุด เป็นคณะกรรมการพรรค สภาแห่งชาติ ระดับบริหารหรือรัฐบาลกลาง และ ระดับท้องถิ่นในแต่ละจังหวัด ด้านการบังคับบัญชาสั่งการ ตามระบบการปกครองแบบสังคมนิยม โดย พรรคคอมมิวนิสต์แห่งเวียดนาม มีอ านาจสูงสุดตามรัฐธรรมนูญ ฝ่ายบริหารหรือรัฐบาลกลาง และฝ่าย ปกครองส่วนท้องถิ่นในแต่ละจังหวัด บริหารจัดการให้เป็นไปตามรัฐธรรมนูญ ด้านการประสานงานกับ องค์กรองค์กรพันธมิตรพื้นที่ชุ่มน้ า(WWF) องค์กรส่งเสริมการลงทุนและพัฒนาระหว่างประเทศ (FIDR) รัฐบาลประเทศอิตาลี และยูเนสโก หาแนวทางการป้องกันรักษามรดกโลกทางวัฒนธรรม ด้านการ ควบคุม ห้ามไม่ให้ก่อสร้างอาคารบ้านเรือนในเขตเมืองโบราณ การบริหารจัดการรายได้จากการ ท่องเที่ยวในระยะ 10 ปีที่ผ่านมา (2552-2562) มีรายได้เพิ่มขึ้นร้อยละ 13 ต่อปีคิดเป็น ร้อยละ 60 ของ รายได้ทั้งหมด ด้านการรายผลการปฏิบัติงานการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ โบราณคดี เทศกาล ความเชื่อ ประเพณีวัฒนธรรม การท าอาหารและหมู่บ้านหัตถกรรมเมืองมรดกโลกฮอยอัน
2) รูปแบบการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมืองโบราณฮอยอัน จังหวัดกวางนาม ประเทศ เวียดนาม พบว่า ด้านการวางแผน รัฐบาลกลางอนุมัติแผนการจัดการมรดกทางวัฒนธรรมของโลกหมี่ เซิน 2563-2573 วางแนวทางการแก้ไขเกี่ยวกับการจัดการอนุรักษ์ และส่งเสริมคุณค่ามรดกทาง วัฒนธรรมของโลก และสร้างเส้นทางเชื่อมแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ด้านการจัดองค์การ กรมวัฒนธรรม การกีฬา และการท่องเที่ยว จัดกิจกรรมส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในแหล่งท่องเที่ยว มรดกโลกอย่างยั่งยืน ด้านการบังคับบัญชาสั่งการ จัดกิจกรรมฝึกอบรมแนวปฏิบัติตามมาตรฐานการ จัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในแหล่งท่องเที่ยวมรดกทางวัฒนธรรมของโลก และการพัฒนาทักษะการ ประกอบอาชีพชุมชนให้มีคุณภาพ ด้านการประสานงาน หน่วยงานองค์กรระดับนานาชาติ ขอรับการ ช่วยเหลืองบประมาณการจัดกิจกรรมฝึกอบรมพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้านอาชีพ การพัฒนาระบบ โครงสร้างพื้นฐานในแหล่งท่องเที่ยวเมืองมรดกโลก ด้านการควบคุมการก่อสร้างอาคารบ้านพักอาศัยที่ รุกล้ าเขตโบราณสถาน การควบคุมราคาสินค้า ด้านการบริหารงบประมาณ การลงทุนพัฒนาทรัพยากร มนุษย์เพื่อรักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม ประเพณี และค่านิยมหลักของชาติให้ยั่งยืน และด้านการ รายงานผลการปฏิบัติงาน ตามแนวทางแก้ไขปัญหาการปกป้องภูมิทัศน์ด้านสิ่งแวดล้อมในแหล่ง ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เมืองมรดกโลกฮอยอัน และการจัดท าเส้นทางเชื่อมโยงพื้นที่ประวัติศาสตร์ ภูมิทัศน์ทางธรรมชาติชายฝั่งทะเล และหมู่เกาะลาวจาม
References
Angsukanjanakul, J. (2018). Sustainable community floating market tourism management model in the lower central provinces. Bangkok: Valaya Alongkorn Rajabhat University.
Anthachai, S. (2018). Focusing on the market within the tourism of Thailand and Vietnam. Udon Thani: Udon Thani Rajabhat University.
Chonchoetsin, S. (2000). Vietnam and the country's reforms according to Doi Mei policy (1986-1996). Bangkok: Chulalongkorn University.
Kaewsuriya, R. (2002). Discovering Thai Seas Garden of Underwater Paradise. Bangkok: Duangkamon Printing.
Loveemongko, R. (2009). Problems and satisfactions of French tourists while staying in Hotels in Thailand. Chiang Mai: Chiang Mai University.
Petsathit, P. (2016). Sustainable Tourism Management Strategy of Kamphaeng Phet Province. Western University Research Journal of Humanities and Social Science. 2 (2), May – August.
Sucharit, B and Sucharit, C. (2017). Model of community-based tourism management in Nang Phaya Sub-district, Tha Pla District, Uttaradit Province. Uttaradit: Uttaradit Rajabhat University.
Wiphatpoomprathet, T., et al. (2018). Guidelines for managing cultural tourism in Hoi An, Vietnam. RMUTSV Research Journal, 10(3), 398-410.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2021 วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
