การประเมินผลสัมฤทธิ์โครงการการจัดการศึกษาตามพระราชดำริและการศึกษาอาชีพเพื่อการมีงานทำ ปีงบประมาณ 2562

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ เพื่อประเมินผลสัมฤทธิ์ความสำเร็จของโครงการในด้านต่าง ๆ 3 ด้านด้วยกันคือ
1) ด้านกระบวนการดำเนินการของโครงการ 2) ด้านองค์ความรู้และทักษะที่ผู้รับบริการได้รับและสามารถนำไปใช้ได้ และ 3) ด้านความคุณภาพและพึงพอใจของผู้ร่วมกิจกรรมโครงการ โดยใช้วิธีวิจัยด้วยการใช้รูปแบบการประเมินโครงการแบบ CIPP MODEL ของ สตัฟเฟลบีม (Stufflebeam) เป็นแนวทางในการประเมิน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ประชาชน เยาวชน และผู้ที่สนใจในจังหวัดอุทัยธานีและจังหวัดอื่น ๆ ที่เข้าร่วมกิจกรรมของโครงการ จำนวน 152 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) ค่าความถี่ 2) ค่าร้อยละ 3) ค่าเฉลี่ย และ4) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า ผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ของโครงการ โดยภาพรวม ปรากฏว่า มีผลการสัมฤทธิ์อยู่ในระดับมากที่สุด และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านปรากฏว่า ด้านที่มีผลสัมฤทธิ์สูงสุด ได้แก่ ด้านองค์ความรู้และทักษะที่ผู้รับบริการได้รับและสามารถนำไปใช้ได้ รองลงมาได้แก่ ด้านคุณภาพและความพึงพอใจของผู้ร่วมกิจกรรมโครงการและด้านกระบวนการดำเนินการของโครงการ ตามลำดับ เมื่อ พิจารณาเป็นรายด้าน ปรากฏว่า 1) ผลการประเมินด้านกระบวนการดำเนินการของโครงการ ปรากฏว่า มีผลการประเมินอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายข้อปรากฏว่า ข้อที่มีผลสัมฤทธิ์สูงสุด ได้แก่ วัสดุ/อุปกรณ์ได้รับการจัดสรรอย่างเพียงพอและเหมาะสม รองลงมาได้แก่ การสำรวจความต้องการของชุมชน, งบประมาณที่ได้รับจัดสรร, ระเวลาที่ใช้ในการดำเนินโครงการ, การประชาสัมพันธ์โครงการด้วยสื่อต่าง ๆ, โครงการสามารถตอบสนองความต้องการของชุมชนและสังคม, การประสานงานและอำนวยความสะดวกของเจ้าหน้าที่, สถานที่ที่ใช้ในการดำเนินโครงการ, การประเมินผลงานของผู้เข้าร่วมฝึกอบรมตามโครงการ ตามลำดับ และด้านสถานที่จัดจำหน่ายผลผลิตที่เกิดขึ้นจากการฝึกอบรมตามโครงการ มีผลการประเมินต่ำที่สุด 2) ผลการประเมินด้านองค์ความรู้และทักษะที่ผู้รับบริการได้รับและสามารถนำไปใช้ได้ ปรากฏว่า มีผลการประเมินอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายข้อปรากฏว่า ข้อที่มีผลสัมฤทธิ์สูงสุด ได้แก่ วิทยากรมีความสามารถในการถ่ายทอดความรู้และทักษะปฏิบัติอย่างหลากหลาย รองลงมาได้แก่ มีหลักสูตรต่าง ๆ อย่างหลากหลาย เพื่อสนองตอบความต้องการของผู้เข้ารับการฝึกอบรม, ได้รับความรู้และการฝึกทักษะปฏิบัติจริง, การนำความรู้และทักษะปฏิบัติที่ได้รับไปพัฒนาผลผลิตของตนเองตามลำดับ และการนำความรู้และทักษะปฏิบัติที่ได้รับไปเผยแพร่ต่อชุมชนและสังคม มีผลการประเมิน ต่ำที่สุด และ 3) ผลการประเมินด้านคุณภาพและความพึงพอใจของผู้ร่วมกิจกรรมโครงการ ปรากฏว่า มีผลการประเมินอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายข้อปรากฏว่า ข้อที่มีผลสัมฤทธิ์สูงสุด ได้แก่ การจำหน่ายผลผลิตที่เกิดจากการฝึกอบรม รองลงมา ได้แก่ การนำความรู้/ทักษะปฏิบัติที่ได้รับไปใช้ในการประกอบอาชีพหรือหารายได้เสริมให้กับครอบครัว, คุณภาพของผลผลิตเป็นที่ยอมรับของชุมชนและสังคม, ความพึงพอใจโดยภาพรวมของโครงการ ตามลำดับ และด้านบรรยากาศในการฝึกอบรม/การร่วมกิจกรรม มีผลการประเมินต่ำที่สุด และมีข้อเสนอแนะ คือ 1) ควรมีสถานที่จัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้น แบบสินค้า OTOP
2) ควรจัดอบรมในวันเสาร์ – อาทิตย์ เพิ่มขึ้น 3) อุปกรณ์บางอย่างที่จำเป็นต้องใช้ หาซื้อไม่ได้ ควรจะมีข้อมูลของแหล่งจำหน่ายอุปกรณ์