ผลของการฝึกโยคะที่มีต่อการพัฒนาสุขภาพของผู้สูงอายุ อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลและเปรียบเทียบผลของการฝึกโยคะที่มีต่อการพัฒนาทางสุขภาพของผู้สูงอายุ อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย เป็นอาสาสมัครผู้สูงอายุเพศหญิงและชาย มีอายุ 60 ปีขึ้นไป อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม จำนวน 30 คน ทำการฝึกโยคะเป็นเวลา 10 สัปดาห์ ๆ ละ 3 วัน ในวันจันทร์ พุธ และศุกร์ เวลา 17.30-18.30 น. เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย โปรแกรมการฝึกโยคะ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป และแบบบันทึกการทดสอบทางสุขภาพทางกายและทางจิต ในการเก็บรวบรวมข้อมูลมีการทดสอบทางสุขภาพทางกายและทางจิต ก่อนและหลังการฝึก เพื่อประเมินผลสุขภาพหลังสิ้นสุดการฝึกโยคะ สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและทำการทดสอบความแตกต่างก่อนและหลังการฝึกด้วยค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยการพัฒนาทางสุขภาพทางกายและทางจิต ทุกตัวบ่งชี้ดีขึ้น ดังนี้ น้ำหนักตัว ดัชนีมวลกาย เปอร์เซ็นต์ไขมัน ไขมันโคเลสเตอรอล (Cholesterol) ไขมันไตรกลีเซอไรด์ (Triglyceride) ไขมันชนิดแอลดีแอลโคเลสเตอรอล (LDL-Cholesterol) มีค่าเฉลี่ยต่ำกว่าก่อนการฝึก ส่วนความอ่อนตัวของขาและหลัง ความอ่อนตัวของไหล่ขวา ความอ่อนตัวของไหล่ซ้าย การทรงตัว แรงบีบมือ ความจุปอด การกระโดดสูง ความดันโลหิตซิสโตลิค (Systolic) ความดันโลหิตไดแอสโตลิค (Diastolic) ชีพจร (Pulse Rate) ไขมันชนิดเอชดีแอลโคเลสเตอรอล (HDL-Cholesterol) มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าก่อนการฝึก และการทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยของการพัฒนาทางสุขภาพทางกายและทางจิต ก่อนและหลังการฝึก 10 สัปดาห์ ของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ความดันโลหิตไดแอสโตลิค (Diastolic) ไขมันโคเลสเตอรอล (Cholesterol) ไขมันไตรกลีเซอไรด์ (Triglyceride) ไขมันชนิดแอลดีแอลโคเลสเตอรอล (LDL-Cholesterol) ไขมันชนิดเอชดีแอลโคเลสเตอรอล (HDL-Cholesterol) มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นน้ำหนักตัว ความดันโลหิตซิสโตลิค (Systolic) และชีพจร นั้นไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนความอ่อนตัวของขาและหลัง ความอ่อนตัวของไหล่ขวา ความอ่อนตัวของไหล่ซ้าย เปอร์เซ็นต์ไขมัน การบีบมือ ความจุปอด และการกระโดดสูงมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นดัชนีมวลกาย และการทรงตัว พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และการเปรียบเทียบการพัฒนาทางสุขภาพทางกายและทางจิตกับเกณฑ์มาตรฐาน พบว่า ค่าเฉลี่ยของไขมันโคเลสเตอรอล (Cholesterol) ไขมันไตรกลีเซอไรด์ (Triglyceride) และไขมันชนิดเอชดีแอลโคเลสเตอรอล (HDL-Cholesterol) ของกลุ่มตัวอย่างก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับปกติเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของไขมันชนิดแอลดีแอลโคเลสเตอรอล (LDL-Cholesterol) ของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ก่อนการฝึกอยู่ในระดับสูง แต่หลังจากการฝึก พบว่า อยู่ในระดับปกติเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของดัชนีมวลกาย ของกลุ่มตัวอย่างทั้งก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับพอเหมาะเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของความอ่อนตัวของขาและหลังของกลุ่มตัวอย่างอยู่ในระดับพอใช้ทั้งก่อนและหลังการฝึกเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของความอ่อนตัวของไหล่ขวาของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับปานกลางเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของความอ่อนตัวของไหล่ซ้ายของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับปานกลางเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของการทรงตัวของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของเปอร์เซ็นต์ไขมันของกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับพอใช้เมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยแรงบีบมือของกลุ่มตัวอย่างก่อนการฝึกอยู่ในระดับต่ำ หลังจากการฝึกอยู่ในระดับพอใช้เมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของความจุปอดของกลุ่มตัวอย่างก่อนการฝึกอยู่ในระดับพอใช้ แต่หลังจากการฝึกอยู่ในระดับดีมากเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน ส่วนค่าเฉลี่ยของการกระโดดสูงของกลุ่มตัวอย่างก่อนและหลังการฝึกอยู่ในระดับต่ำ แต่หลังจากการฝึกอยู่ในระดับดีเมื่อเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน