การสืบทอดการเป็นหมอปี่ของชาวลาวโซ่ง อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี กรณีศึกษา : นายยน ห้อมล้อม
คำสำคัญ:
ลาวโซ่ง, การสืบทอด, หมอปี่บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัย เรื่อง การสืบทอดการเป็นหมอปี่ของชาวลาวโซ่ง อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรีกรณีศึกษา:นายยน ห้อมล้อม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสืบทอดการเป็นหมอปี่ของชาวลาวโซ่ง อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี โดยศึกษาข้อมูลจากเอกสารและการลงพื้นที่ภาคสนามเพื่อเก็บข้อมูลต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องโดยเลือกนายยน ห้อมล้อม ซึ่งเป็นบุคคลที่ได้รับการยอมรับจากคนในสังคมชาวลาวโซ่ง โดยสืบทอดการเป็นหมอปี่ในช่วงที่เงื่อนไขและกฎเกณฑ์มีการเปลี่ยนแปลง อีกทั้งเป็นผู้ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญในการทำพิธีเสน เป็นกรณีศึกษาและนำข้อมูลทั้งหมดมาวิเคราะห์และนำเสนอตามระเบียบวิธีวิจัย ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ทางดนตรี ในแง่มุมของมานุษยวิทยา เนื่องจากปัจจุบันยังไม่มีการศึกษาในเรื่องการสืบทอดการเป็นหมอปี่ในมุมมองของมานุษยวิทยาทางดนตรี ดังนั้นคณะผู้วิจัยจึงมีความสนใจที่จะทำการวิจัย เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลและบันทึกไว้อย่างเป็นระบบ
การศึกษากระบวนการสืบทอดการเป็นหมอปี่ของชาวลาวโซ่งพบว่า ในอดีตผู้ที่สามารถเป็นหมอปี่ได้จะต้องสืบทอดจากทางสายเลือดของหมอปี่ด้วยกันเท่านั้น ต้องเป็นผู้ที่มีความประพฤติดีเป็นที่ยอมรับของคนในสังคมชาวลาวโซ่ง ต้องมีความรู้ในขั้นตอนพิธีกรรม และเป็นผู้ที่สามารถเป่าปี่รวมไปถึงสามารถสร้างปี่ได้ จากการศึกษาภาคสนามพบว่า เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในหลายด้าน ทั้งปัจจัยภายในของชาวลาวโซ่งเอง และการเปลี่ยนแปลงทางด้านปัจจัยภายนอกสังคม ทำให้การเป็นหมอปี่ของชาวลาวโซ่งในปัจจุบันกำลังประสบปัญหาในเรื่องของการขาดผู้สืบทอด โดยเฉพาะเงื่อนไขเรื่องของการสืบทอดทางสายเลือด ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่ปิดกั้นไม่ให้ผู้อื่นที่ไม่ได้สืบทอดทางสายเลือดสามารถเป็นหมอปี่ได้ อย่างไรก็ตามในปัจจุบันได้มีการคลี่คลายเงื่อนไขดังกล่าว คือให้ผู้ที่ไม่ได้สืบทอดทางสายเลือดแต่มีความรู้ความสามารถตรงตามคุณสมบัติอื่น ๆ สามารถสืบทอดการเป็นหมอปี่ของชาวลาวโซ่ง
เอกสารอ้างอิง
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2546). สืบสานวัฒนธรรม ชาติพันธุ์-ไท สายใยจิตวิญญาณ ลุ่มน้ำดำ-แดง. กรุงเทพฯ:
หลักพิมพ์.
----------. (2554). ไทดำ” เมืองแถง “ทรงดำ” ถิ่นสยาม จากหนองแฮด ถึง หนองปรง. กรุงเทพฯ: อินทนิล.
พรพิมล ชันแสง. (2541). อิ่นก๋อน: ประเพณีการละเล่นของลาวโซ่ง อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
เรณู เหมือนจันทร์เชย. (2541). การศึกษาอิทธิพลของความเชื่อ ประเพณี และของพิธีกรรมชาวไทยโซ่งที่มี
ผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
----------. (2542). ความเชื่อเรื่องผีของไทยโซ่ง. นครปฐม: สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท
มหาวิทยาลัยมหิดล.
สิริกานต์ ศิลาไพร และคณะ. (ผู้ถ่ายภาพ). (2562). นายยน ห้อมล้อม [ภาพถ่าย]. กรุงเทพฯ: สาขาวิชา
ดนตรีไทยเพื่อการอาชีพ วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
อัมรินทร์ แรงเพ็ชร. (2545). วงปี่ไม้แมน : ดนตรีในพิธีเสนของชาวลาวโซ่ง ในอำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
----------. (2559). ตุ๊บเก่ง: ดนตรีพิธีกรรมและพลวัตทางสังคม บ้านป่าแดง ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง
จังหวัดเพชรบูรณ์ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการดนตรีเจ้าพระยา
มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จ.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว