กระบวนการสืบทอดและกลวิธีการรำฝรั่งคู่ในการแสดงเรื่องอุณรุท
คำสำคัญ:
รำฝรั่งคู่, อุณรุท, กลวิธีการรำบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาความแพร่หลายของเรื่องอุณรุททั้งรูปแบบวรรณกรรมและการแสดง 2. ศึกษาองค์ประกอบและกระบวนท่ารำฝรั่งคู่ในการแสดงเรื่องอุณรุท ตามแนวทางการรับการสืบทอดของอาจารย์เวณิกา บุนนาค และ 3. วิเคราะห์กลวิธีการรำฝรั่งคู่ในการแสดงละครในเรื่องอุณรุท โดยกำหนดขอบเขตในการศึกษากระบวนท่ารำฝรั่งคู่ในการแสดงละครในเรื่องอุณรุทตามแนวทางของคุณครูลมุล ยมะคุปต์ โดยศึกษากระบวนท่ารำผ่านอาจารย์เวณิกา บุนนาค ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง (นาฏศิลป์) ประจำปี 2558 มีวิธีการดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพโดยศึกษาจากหนังสือ ตำรา บทความงานวิจัย ที่เกี่ยวข้องและลงภาคสนามเพื่อฝึกปฏิบัติท่ารำ ดำเนินการรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์และสรุปผลการวิจัย พบว่า 1. วรรณกรรมเรื่องอุณรุทมีมาตั้งแต่ในสมัยกรุงศรีอยุธยา อุณรุทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 1 และนำเผยแพร่เป็นรูปแบบการแสดงมาจนถึงปัจจุบันต่อมาภายหลังการแสดงรำฝรั่งคู่นิยมนำมาแสดงเป็นชุดเอกเทศ 2. องค์ประกอบในการแสดงประกอบด้วย ผู้แสดงต้องมีทักษะพื้นฐานในการรำที่ดี และมีการใช้พัดด้ามจิ้ว เพื่อเพิ่มอรรถรสในการแสดง การแต่งกายตัวพระอุณรุท สวมเสื้อแขนยาวสีเหลืองขลิบแดง และตัวนางอุษาแต่งกายด้วยผ้าห่มนางสีแดงขลิบเขียว ส่วนกระบวนท่ารำพบว่ายังคงรักษาจารีตละครในไว้ 3. กลวิธีการรำฝรั่งคู่ในการแสดงละครในเรื่องอุณรุท มีดังนี้ 1) กลวิธีการรำคู่ซึ่งเป็นการร่ายรำอวดฝีมือของผู้แสดง 2 คน เพื่อถ่ายทอดลีลา อารมณ์ ความสวยงามของกระบวนท่ารำ 2) กลวิธีการรำที่มีความสัมพันธ์ระหว่างตัวพระและตัวนาง เพื่อให้ท่ารำที่แสดงออกมามีความเป็นธรรมชาติเสมือนจริง 3) กลวิธีในการสื่ออารมณ์ความรู้สึกให้ผู้ชมเกิดอารมณ์คล้อยตามในการแสดง
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2558). ศิลปินแห่งชาติ พุทธศักราช 2558. กรุงเทพฯ: รุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977).
เชิดชาย บุตดี. (2555, กันยายน-ธันวาคม). ตำนานอุษาบารส ฉบับวัดพระพุทธบาทบัวบก พัฒนาการของ
ตัวบท และการอธิบายความหมายของพื้นที่ภูมิศาสตร์. สารสารสังคมลุมน้ำโขง, 8(3), 167-190.
ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ. (2507). ตำนานละครอิเหนา. ธนบุรี:
ป.พิศนาคะ การพิมพ์.
ทิพารินทร์ เลิศฤทธิ์วิมานแมน. (ผู้ถ่ายภาพ). (2562). การจับพัดแบบคว่ำมือ [ภาพถ่าย]. กรุงเทพฯ:
สาขาวิชานาฏศิลป์ไทยศึกษาคณะศิลปศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
----------. (2562). การจับพัดแบบหงายมือ [ภาพถ่าย]. กรุงเทพฯ: สาขาวิชานาฏศิลป์ไทยศึกษา
คณะศิลปศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
----------. (2562). การจับพัดแบบรวบหุบพัด [ภาพถ่าย]. กรุงเทพฯ: สาขาวิชานาฏศิลป์ไทยศึกษา
คณะศิลปศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
----------. (2562). การจับพัดแบบเตรียมคลี่พัด [ภาพถ่าย]. กรุงเทพฯ: สาขาวิชานาฏศิลป์ไทยศึกษา
คณะศิลปศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
----------. (2562). การจับพัดแบบขนานพื้น [ภาพถ่าย]. กรุงเทพฯ: สาขาวิชานาฏศิลป์ไทยศึกษา
คณะศิลปศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
ประพัฒน์พงศ์ ภวูธน. (2547). วิธีการสืบทอดท่ารำในยุครัตนโกสินทร์: กรณีศึกษาชุดรำเชิดฉิ่งศุภลักษณ์
(รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ประเมษฐ์ บุณยะชัย และคณะ. (2548). คุณานุสร ครบ 100 ปี ลมุล ยมะคุปต์. ม.ป.ท.: ม.ป.พ.
พระมหานาค วัดท่าทราย. (2503). บุณโณวาทคำฉันท์. ม.ป.ท.: ม.ป.พ..
พุทธยอดฟ้าจุฬาโลก, พระบามสมเด็จ พระ. (2545). บทละครเรื่องอุณรุท. กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2550). พจนานุกรมไทยสมัยอยุธยา อนิรุทธคำฉันท์. กรุงเทพฯ: ทีฟิล์ม.
สุภาวดี โพธิเวชกุล. (2550). การศึกษากลุ่มคำศัพท์ที่ใช้เรียกการปฏิบัติท่ารำที่ไม่ถูกต้อง และวิธีแก้ไขอวัยวะ
ในการปฏิบัติท่ารำให้ถูกต้องตามมาตรฐานนาฏศิลป์ไทยแบบหลวง (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2543). วิวัฒนาการนาฏยศิลป์ไทยในกรุงรัตนโกสินทร์ พ.ศ. 2325-2477. กรุงเทพฯ:
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โอเคเนชั่น. (2551). Feng _shui. สืบค้น 18 พฤศจิกายน 2561, จาก https://oknation.nationttv
tv/blog/buzz/2008/07/01/entry-1/comment
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว