การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยว สำหรับชุมชนกลุ่มธนบุรี กรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร, การท่องเที่ยว, ชุมชนกลุ่มธนบุรีบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเพื่อ 1) ศึกษารูปแบบและสำนวนภาษาอังกฤษที่นักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศใช้บ่อย เมื่อมาท่องเที่ยวในประเทศไทย2) เพื่อสำรวจความต้องการในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้านการท่องเที่ยว ของประชาชน ในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวในกลุ่มธนบุรี กรุงเทพมหานคร 3) เพื่อสร้างชุดการฝึกอบรมทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษด้านการท่องเที่ยว ที่สะท้อนบริบทของชุมชน กลุ่มธนบุรี 4) เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษด้านการท่องเที่ยว ให้กับประชาชน ในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวในกลุ่มธนบุรี และ 5) เพื่อประเมินความพึงพอใจในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยวในสถานการณ์จริงของผู้เข้ารับการฝึกอบรมและนักท่องเที่ยวกลุ่มตัวอย่างเป็นนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่เข้ามาท่องเที่ยวในชุมชนกลุ่มธนบุรีจำนวน 150 คน และเป็นตัวแทนประชาชนในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวในกลุ่มธนบุรีกรุงเทพมหานคร ที่จบการศึกษาไม่ต่ำกว่าระดับมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 32 คน เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วย ชุดฝึกอบรม แบบทดสอบภาษาอังกฤษเพื่อวัดระดับความสามารถก่อนและหลังอบรมและแบบประเมินความพึงพอใจในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยวในสถานการณ์จริงของผู้เข้ารับการฝึกอบรมและนักท่องเที่ยว
ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบและสำนวนภาษาอังกฤษที่นักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศใช้บ่อย เมื่อมาท่องเที่ยวในประเทศไทยได้แก่การทักทาย การถามทาง ถามข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ที่ไปเยี่ยมชมและการสั่งอาหาร และจะใช้รูปแบบภาษาง่าย สั้น กระชับ และไม่เป็นทางการ2) ประชาชน ในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวในกลุ่มธนบุรี กรุงเทพมหานครมีความต้องการใช้ภาษาอังกฤษด้านการทักทาย การบอกทาง การบรรยายผลิตภัณฑ์ และการรับการสั่งอาหาร 3) ได้ชุดการฝึกอบรมทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษด้านการท่องเที่ยว ที่สะท้อนบริบทของชุมชน กลุ่มธนบุรี ประกอบด้วยเอกสารการอบรม ซีดีเสียง สื่อการเรียนการสอน แผนการจัดการเรียนรู้ และคู่มือการใช้ชุดฝึกอบรม 4) ผู้เข้ารับการอบรมมีพัฒนาการในการฝึกทักษะภาษาอังกฤษ โดยมีผลสัมฤทธิ์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .055 5) ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจในการใช้ภาษาในสถานการณ์จริง ด้านชุดฝึกอบรมในระดับมากที่สุดการนำไปใช้ประโยชน์ในระดับมากและด้านอื่น ๆ อาทิ การใช้ภาษาในชีวิตประจำวัน ความกล้าแสดงออก และการนำความรู้ไปถ่ายทอดต่อ อยู่ในระดับมากส่วนความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการใช้ภาษาอังกฤษของคนในชุมชนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวหลังเข้ารับการอบรมในด้านการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารด้านการทักทาย การบอกทาง การซื้อของ การบรรยายผลิตภัณฑ์ และการสั่งอาหารในระดับมาก และมีความพึงพอใจในภาพรวมของทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษของตนในชุมชน ในระดับปานกลาง
เอกสารอ้างอิง
ธัญญลักษณ์ วีระสมบัติ. (2555). ASEAN Insight: AEC ดีหรือเสียต่อแรงงานไทย. กรุงเทพธุรกิจ ฉ. วันที่ 20 กันยายน 2555 สืบค้นเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2557 จาก
bangkokpoll.bu.ac.th/ poll/ result
ธันยพร วณิชฤทธา. (2551). การท่องเที่ยวนิเวศ การท่องเที่ยวชุมชนทางเลือก-ทางรอด (๒). สืบค้น 12 กรกฎาคม 2557, จาก http://www.manager .co.th/Travel/
ViewNews.aspx?News ID=9510000125990
นงสมร พงษ์พานิช. (2554,มกราคม-มิถุนายน). การศึกษาปัญหาของการพูดภาษาอังกฤษในการสื่อสารด้วยวาจาของนิสิตคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา.
วารสาร มนุษยศาสตร์, 18(1)85-97.
แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559. (2557). สถานการณ์ และแนวโน้มด้านการท่องเที่ยว. สืบค้น 22 มีนาคม 2557, จาก http/www. attm.biz/ news/ 3267
552555-2559.html
พิชัย สดภิบาล. (2553). การสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม : ปัจจัยเพื่อการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยว. สืบค้น 19 กันยายน 2557, จาก http://www.thaiblogonline.com/ sodpichai.blog?
ไพศาล กาญจนวงศ์. (2551). ความหมายและความสำคัญของการท่องเที่ยว. สืบค้น 16 พฤศจิกายน 2557, จาก http://lms.mju.ac.th/ courses/631/locker/ content
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว