Decision ofFactors Affecting Decision to Work After Retirement of the Independent Organizations Public Officers Labor Force Participation of Public Servants of The Independent Organization After Retirement

Authors

  • Pinyaporn Yodsa-nga คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
  • Boontham Racharak คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
  • Ubonwan Khonthong คณะการจัดการธุรกิจและการเงิน มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต

Keywords:

Work Decision, Retirement Age, The Independent Organization Public Officers

Abstract

This study aimed to investigate the decision to engage in labor force participation after retirement. Data were collected by questionnaires from the Independent Organization Public officers who were 55 to 60 years old. Data analysis based on descriptive statistics and the logit model was used to determine factors influencing work after retirement. The results indicated the group of elderly public officers who desired to work after retirement. They had a reason for working because of the use of free time productively, providing continued income, and not being a burden to anybody. It was expected to work continuously for around 4 to 6 years after retirement. The results factor influencing work after retirement showed that the incomes, saving, and who had a dependency, were statistically significant.

References

กัญญณัฐ โภคาพันธ์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจที่จะทำงานภายหลังเกษียณอายุราชการของข้าราชการกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

จารีย์ ปิ่นทอง, ธนกรณ์ จิตตินันท์, ประภัสสร แสวงสุขสันต์ และ ณัคนางค์ กุลนาถศิริ. (2561). สังคมสูงวัยกับความท้าทายของตลาดแรงงานไทย. กรุงเทพฯ : ธนาคารแห่งประเทศไทย.

จุฑา มนัสไพบูลย์. (2546). อุปทานแรงงาน. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาเศรษฐศาสตร์แรงงานและแรงงานสัมพันธ์ หน่วยที่ 5-10. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชมพูนุช โกสลา เพิ่มพูนวิวัฒน์. (2549). ตลาดปัจจัยการผลิต ใน เอกสารการสอนชุดวิชาเศรษฐศาสตร์วิเคราะห์ หน่วยที่ 1-8 (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชูศักดิ์ เจนประโคน. (2560). เทคนิคการจูงใจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ถวิล นิลใบ. (2559). เศรษฐมิติ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ทิพรัตน์ มาระเนตร์. (2555). การตัดสินใจทำงานของข้าราชการผู้สูงอายุหลังเกษียณ. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธนพร เทพบัวทอง. (2560). การศึกษาความเป็นไปได้ในการขยายอายุเกษียณการทำงาน กรณีศึกษาการประปาส่วนภูมิภาค. การค้นคว้าแบบอิสระเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นงนุช สุนทรชวกานต์. (2559). เศรษฐศาสตร์แรงงาน. ปทุมธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2549). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (ฉบับปรับปรุงใหม่ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักท์.

ปรัชญ์ ปราบปรปักษ์. (2546). ทุนมนุษย์. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาเศรษฐศาสตร์แรงงานและแรงงานสัมพันธ์ หน่วยที่ 5-10. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

มโนลี ศรีเปารยะ เพ็ญพงษ์. (2562). ความต้องการทำงานของแรงงานในหน่วยงานภาครัฐหลังเกษียณอายุ กรณีศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี.วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 14(2), หน้า 42-63.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2564). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2563. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

วีรวรรณ แก้วใส. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความต้องการทำงานต่อในระบบราชการของข้าราชการที่ใกล้เกษียณอายุราชการ. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สถิตพงศ์ ธนวิริยะกุล. (2556). มโนทัศน์ใหม่นิยามผู้สูงอายุ และการขยายอายุเกษียณ. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.

Mankiw, N. G. (2016). Macroeconomics. 9 th ed. New York: Worth Publishers.

Vickerstaff, S. & Van der Horst, M. (2021, June). The Impact of Age Stereotypes and Age Norms on Employees’ Retirement Choices: A Neglected Aspect of Research on Extended Working Lives. Frontiers in Sociology, 6, 1-8. https://doi.org/10.3389/fsoc.2021.686645

Wiktorowicz, J. (2018). Extending Working Life: Which Competencies are Crucial in Near-Retirement Age?. The Journal of Adult Development, 25(1), 48–60. https://doi.org/10.1007/s10804-017-9274-9

World Bank Group. (2021). Aging and the Labor Market in Thailand. Bangkok: World Bank Group.

Downloads

Published

04/27/2023