Risk Management in Logistics Service Provider for Chemical Products
Keywords:
Risk Management, Logistics Service Provider, ChemicalAbstract
The objectives of this research were to 1) identify risks, 2) assess risk levels, and 3) develop a risk management plan in the chemical logistics service provider business. This research was deployed as qualitative research in a case study methodology. The focus group interview was upon as the data collection tool. The results revealed that 49 risks occurred within the chemical logistics service provider business. It consisted of 3 high-level risks that required a risk management plan to reduce impact and possibility to occur. It led to the development of a risk management plan as follows: 1) the risk of delayed customer orders confirmation. This risk can be managed by setting and communicating a clear deadline for order confirmation. 2) the risk of procurement of nonconforming materials, which can be dealt with by procuring service providers with expertise in supplying quality products, and 3) the risk of delayed delivery, which can be managed by rescheduling the loading time to be earlier. However, a total of 42 risks of chemical logistics service providers were moderate, and 4 risks were low, which should be addressed to reduce the chance and damage that will occur to the organization.
References
กาญจน์สิตา โฆสิตธัญญสิทธิ์ และชนงกรณ์ กุณฑลบุตร. (2559, มิถุนายน). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในกลุ่มอุตสาหกรรมการผลิตอาหารและเครื่องดื่ม. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, 11(1), 139-157.
จิตพนธ์ ชุมเกตุ และนิยดา สวัสดิ์พงษ์. (2558, พฤษภาคม-มิถุนายน). การจัดการความเสี่ยงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการองค์กรของหน่วยงานสนับสนุนการศึกษาและบริการวิชาการในสถาบันอุดมศึกษาภาครัฐ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 4(1), 40-49.
เฉลิมพล พุ่มพวง และฐิติมา วงศ์อินตา. (2562, มกราคม-กุมภาพันธ์). การวิเคราะห์ปัจจัยเสี่ยงในโซ่อุปทานปลาสวยงามของจังหวัดราชบุรี. วารสาร Veridian E Journal สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 12(1), 679-697.
ญาณิศา เผื่อนเพาะ. (2562, มกราคม-มิถุนายน). การจัดการความเสี่ยงในธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม.วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(1), 191-200.
ณภัทร ทิพย์ศรี, ธนีนุช เร็วการ, จารุวรรณ ด้งพุก, จันทร์จิรา สุวรรณ และพรรณนภา หลวงเรื่อง. (2559, มกราคม-มิถุนายน). กลยุทธ์การจัดการความเสี่ยงภายใต้ยุคโลกาภิวัตน์ที่มีต่อขีดความสามารถทางการแข่งขันของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดเชียงราย. วารสารราชมงคลล้านนา, 4(1), 102-108.
ทรงยศ กิจธรรมเกษร และสถาพร โอภาสานนท์. (2557, กรกฎาคม-กันยายน). การจัดสรรงานของผู้ห้บริการโลจิสติกส์ด้วยต้นทุนต่ำภายใต้ความไม่แน่นอน.จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 36(141), 73-97.
ปฐมพงษ์ หอมศรี, เลิศเลขา ศรีรัตนะ และกฤษดา พิศลยบุตร. (2561, กรกฎาคม-ธันวาคม). การวิเคราะห์ความเสี่ยงโซ่อุปทานโดยชี้วัดความสามารถในการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม: กรณีศึกษาโรงงานฉีดพลาสติก. วารสารวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลธัญบุรี, 16(2), 173-184.
ประจักษ์ พรมงาม, ศักดิ์ กองสุวรรรณ และเชษฐ์ภณัฏ ลีลาศรีสิริ. (2559, กันยายน-ธันวาคม). แนวทางพัฒนาลดความล่าช้าในการขนส่งสินค้าปูนซีเมนต์ผงกรณีศึกษา บริษัท มีนาทรานสปอร์ต จำกัด. วารสารชุมชนวิจัย, 10(3), 117-127.
ปรียาวดี ผลเอนก, ทิพย์วิมล ทองนันไชย และสิริพร กนกเพ็ช. (2561). การออกแบบเกณฑ์การประเมินและจัดอันดับซัพพลายเออร์ถุงบรรจุภัณฑ์อาหารสัตว์น้ำในมิติด้านคุณภาพของบริษัทผู้ผลิตอาหารสัตว์น้ำ ABC ในภาคกลาง. วารสารการบริหารและ
จัดการ, 8(1), 51-68.เพ็ญพิภัทร สินธุพันธ์. (2558).การประเมินการจัดการความเสี่ยงของบริษัทหลักทรัพย์ในประเทศไทย. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน,มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วราภรณ์ วงค์ตาขี่ และวัลนิกา ฉลากบาง. (2562). การบริหารความเสี่ยงในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 13(2), 191-200.
วัชรพจน์ ทรัพย์สงวนบุญ และปรียากมล เอื้องอ้าย. (2562). แนวทางการประยุกต์ใช้กระบวนการซัพพลายเชนตามแบบจำลอง SCOR กรณีศึกษา บริษัทมหาชนแห่งหนึ่งในประเทศไทย. วารสารการจัดการธุรกิจมหาวิทยาลัยบูรพา, 8(2), 89-102.
วิโรจน์ ตันติภัทโร. (2553). การคัดเลือกซัพพลายเออร์ด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เส้นกรอบล้อมข้อมูล. วารสารวิศวกรรมศาสตร์, 2(4), 1-16.
แววมยุรา คำสุข. (2561). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความเสี่ยงในโซ่อุปทานของอุตสาหกรรมยานยนต์ไทย. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 10(2), 123-142.
ศิริพร อนุสภา. (2562). กลยุทธ์การบริหารความเสี่ยง:รูปแบบของผู้นำในคริสต์ศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 16(30), 228-244.
สมชาย พัวจินดาเนตร และศิริวรรณ เหมือนแก้ว. (2556). การปรับปรุงกระบวนการดําเนินงานภายในธุรกิจการผลิตกระดาษ.วิศวกรรมสารฉบับวิจัยและพัฒนา, 24(1),50-57.
สมาน อัศวภูมิ. (2561). ความเสี่ยงและการจัดการความเสี่ยง.วารสารราชธานีนวัตกรรมทางสังคมศาสตร์, 2(3), 1-11.
สุภลัคน์ จงรักษ์. (2562). การบริหารความเสี่ยง เรื่องใกล้ตัวที่ไม่ควรมองข้าม. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(1), 155-164.
APICS. (2017).SCOR Supply Chain Operations Reference (Edition 12).Version 12.0.Chicago:n.p.
de la Rosa, C. B., Cárdenas Bolaños, B., Cárdenas Echeverría, H. and Cabezas Padilla. R. (2019). PESTEL analysis with neutrosophic cognitive maps to determine the factors that affect rural sustainability. Case Study of the South-Eastern plain of the province of Pinar del Río. Neutrosophic Sets and Systems. 27(19), 217-227.
Huang, S.H., Sheoran, S.K.andKeskar, H. (2005).ComputerAssisted Supply Chain Configuration Based on Supply Chain Operations Reference(SCOR) Model.Computers & Industrial Engineering, 48(2), 377-394.
Ortega, R. G., Rodríguez, M. D. O., Vázquez, M. L., Ricardo, J. E., Figueiredo, J. A. S. and Smarandache, F. (2019). Pestel analysis based on neutrosophic cognitive maps and neutrosophic numbers for the sinos river basin management. Neutrosophic Sets and Systems. 26(16), 104-113.
Zhou, H., Benton Jr, W. C., Schilling, D. A. and Milligan, G. W. (2011). Supply Chain Integration and The SCOR Model. Journal of Business Logistics, 32(4), 332-344.
