อิทธิพลด้านเศรษฐกิจ สังคม ทรัพยากร และสิ่งแวดล้อม ที่มีต่อความยั่งยืนของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ, ความยั่งยืน, ธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ถึงอิทธิพลด้านเศรษฐกิจ สังคม ทรัพยากร และสิ่งแวดล้อม ที่มีต่อความยั่งยืนของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลกับผู้ประกอบธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลจำนวน 400 ราย อาศัยการสุ่มตัวอย่างไม่อาศัยความน่าจะเป็นด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา คือ ค่าร้อยละและความถี่ สำหรับสถิติอ้างอิง ได้แก่ การวิเคราะห์ถดถอยพหุถดถอยแบบปกติ (Enter Multiple Regression Analysis)
ผลการวิจัยพบว่า อิทธิพลที่ส่งผลเชิงบวกต่อความยั่งยืนของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ได้แก่ ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านทรัพยากร และด้านเศรษฐกิจ แต่สำหรับด้านสังคมจะส่งผลเชิงลบต่อความยั่งยืนของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล โดยมีค่าสัมประสิทธิการตัดสินใจที่ปรับแก้ (Adjusted R2) เท่ากับ 0.438 และค่า Durbin-Watson เท่ากับ 1.270 การวิจัยครั้งนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาวิชาชีพ การให้ความสำคัญกับการจ้างงานและสวัสดิการ ความปลอดภัยในการทำงาน และระบบสุขภาพของพนักงาน ทั้งเพื่อความยั่งยืนของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
References
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2559). พิชิตธุรกิจยั่งยืน. https://setsustainability.com/download/fk1cl5hqd9yjbi6.
ไทยคงอันดับ 1 อาเซียนประเทศพัฒนายั่งยืน 4 ปีซ้อน. (2566). ไทยพีบีเอส. https://www.thaipbs.or.th/news/content/323342
ปิยะวรรณ คุ้มญาติ. (2567). อิทธิพลของความสามารถของการเป็นผู้ประกอบการและการอยู่รอดของธุรกิจต่อความยั่งยืนของกิจการ: หลักฐานจากการประกอบกิจการการเกษตรเชิงพาณิชย์ในภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 14(1), 34–47.
วิไลลักษณ์ รักบำรุง, ทวีป พรหมอยู่ และ คัทลียา จันดา. (2565). อิทธิพลของมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิง เกษตรและการจัดการแหล่งท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อความยั่งยืนของแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร. วารสาร มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์, 6(1), 91-109.
ศศิกานต์ จรณะกรัณย์, ปิยพร ท่าจีน และ บัง พลเตชา. (2566). องค์ประกอบของแบบจำลองธุรกิจเพื่อความยั่งยืนที่ส่งผลต่อคุณค่าแห่งความยั่งยืนของโรงแรมขนาดเล็กในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 8(3), 471–486.
ศิริพร อำไพลาภสุข และ อัศวิน แสงพิกุล. (2566). องค์ ความ รู้ จาก งาน วิจัย สู่ การ ส่งเสริม การ ท่องเที่ยว ตลาดน้ำ ใน มิติ ความ ยั่งยืน ใน ด้าน เศรษฐกิจ สังคม และ สิ่งแวดล้อม. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(4), 205-216.
สมภพ จูโล่ และ พุฒิธร จิรายุส. (2567). การพัฒนาด้านสังคมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กร. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 11(1), 285–295.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.). (2565). จำนวนผู้ประกอบการ. https://www.sme.go.th/th/?
ESG สำคัญแค่ไหน. (2566). ธนาคารกรุงเทพ. https://www.bangkokbanksme.com/th/how-important-is-esg-sustainability
Awan, U., & Sroufe, R. (2022). Sustainability in the Circular Economy: Insights and Dynamics of Designing Circular Business Models. Applied Sciences, 12(3), 1521.
Berg, C. (2019). Sustainable action: Overcoming the barriers. Routledge.
Cronbach, L. J. (1970). Essential of Psychological Test. Harper & Row.
Daly, H.E. (1997). Beyond Growth: The Economics of Sustainable Development. Beacon Press.
Davis, A. (2021). The trade-offs between social sustainability and innovation in business strategies. Journal of Business Sustainability, 14(2), 112-128.
Durbin, J., & Watson, G. S. (1951). Testing for serial correlation in least squares regression. Biometrika, 38(1-2), 159-178. https://doi.org/10.1093/biomet/38.1-2.159
Ekardt, F. (2022). Theory of Sustainability. http://www.sustainability-justice-climate.eu/en/nachhaltigkeit.html.
Figueroa-Garca, E. C., García-Machado, J. J., & Pérez-Bustamante Yábar, D. C. (2018). Modeling the social factors that determine sustainable consumption behavior in the Community of Madrid. Sustainability, 10(8), 2811. https://doi.org/10.3390/su10082811
Garosi, I. (2022). The Hinrich Sustainable Trade Index: the Future of Asia Countries. https://peaceforasia.org/the-future-of-asian-countries/
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W. C. (2010). Multivariate Data Analysis with Readings (7th ed.). Prentice-Hall.
Jiao, L., Shen, L., Shuai, C., & He, B. (2016). A novel approach for assessing the performance of sustainable urbanization based on structural equation modeling: A China case study. Sustainability, 8(9), 910. https://doi.org/10.3390/su8090910
Johnson, M., & Miller, R. (2024). CSR initiatives and their unintended financial consequences: A closer look at SMEs. Journal of Business Ethics, 89(4), 478-490.
Kantabutra, S., & Punnakitikashem, P. (2020). Exploring the process toward corporate sustainability at a Thai SME. Sustainability, 12(21), 1-19. https://doi.org/10.3390/su12219204
Keitumetse, S. (2014). Cultural Resources as Sustainability Enablers: Towards a Community-Based Cultural Heritage Resources Management (COBACHREM) Model. Sustainability, 6(1), 70-85.
Khuc, V. Q., Tran, P. M., Nguyen, T., & Thinh, N. T. (2023). Improving energy literacy to facilitate energy transition and nurture environmental culture in Vietnam. Urban Science, 7(1), 13. https://doi.org/10.3390/urbansci7010013
Malesios, C., Dey, P. K., & Ben Abdelaziz, F. (2020). Supply chain sustainability performance
measurement of small and medium sized enterprises using structural equation modeling.
Annals of Operations Research, 294(2). https://doi.org/10.1007/s10479-018-3080-z
Park, H., & Youn-Kyun, K. (2016). An empirical test of the triple bottom line of customer‐centric sustainability: the case of fast fashion. Fash text, 3(25), 1-18.
Ramadan, M., Amer, T., Salah, B., & Ruzayqat, M. (2022). The impact of integration of Industry 4.0 and internal organizational forces on sustaining competitive advantages and achieving strategic objectives. Sustainability, 14(10), 5841. https://doi.org/10.3390/su14105841
Raut Chandrakant, R., & Rajesh, R. (2022). Social sustainability, corporate governance, and sustainability performances: An empirical study of the effects. Journal of Ambient Intelligence and Humanized Computing, 13(7), 9131–9143. https://doi.org/10.1007/s12652-022-04417-4
Rodríguez-Olalla, A., & Avilés-Palacios, C. (2017). Integrating sustainability in organisations: An activity-based sustainability model. Sustainability, 9(6), 1072.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2, 49-60.
Salaheen, M. (2022). Assessment of Economic Sustainability in the Construction Sector: Evidence from Three Developed Countries (the USA, China, and the UK). Sustainability, 14(10), 6326.
Setioningtyas, W. P., Illés, C. B., Dunay, A., Hadi, A., & Wibowo, T. S. (2022). Environmental economics and the SDGs: A review of their relationships and barriers. Sustainability, 14(12), 7513. https://doi.org/10.3390/su14127513
Smith, P. (2023). Balancing corporate social responsibility and profitability: The case of SMEs. International Journal of Corporate Sustainability, 18(1), 58-74.
United Nation (UN). (2023). Sustainability. https://www.thailand.go.th/issue-focus-detail/001_02_395
United Nations Environment Programmed (UNEP). (2022). Beyond GDP: making nature count in the shift to sustainability. https://www.unep.org/news-and-stories/story/beyond-gdp-making-nature-count-shift-sustainability
White paper. (2024). SME and sustainability. https://www.mastercard.com/news/ media/ksmf3c31/mastercard-sme-sustainability-june-2024.pdf.
Yamame, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). Harper and Row.
