Male Ghosts and The Weakness of Masculinity in Patriarchal Thailand, Case studies on The Hotel (2002), The Letters of Death (2006) and Phii Mai Jim Fun [or Vow of Death] (2007)
Main Article Content
Abstract
This Article aims to study the representations of male ghosts in Thai films. They present the infirmity of masculinity in Thai society, patriarchal society. This study analyzed four main films: Anukul Jarotok’s The Hotel (2002), Kapon Thongphlap’s The Letters of Death (2006) and Piyapan Choopetch’s Phii Mai Jim Fun [or Vow of Death] (2007). Through Hall’s Representation and Thai masculinity lens, it is found that the important form of Thai masculinity is the gentlemanliness [Suphapburut]. This condition has contributed masculine identity to be progression and modernity; However, it has revealed the fragility of Thai masculinity and the paradox of these identities. They were attached with the gentle identities. Thus, they have been uncomfortable and haunted. Becoming the ghost that showed the anguish of Thai masculinity because they cannot move on from the problems which involved their masculine identities. Furthermore, some male ghosts denoted the powerlessness of male characters. They were bullied; therefore, they choose ghostly power to empower and seek revenge. Ghostliness, thus disclosed the weakness of masculinity in patriarchal Thailand.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธ์ที่ผู้เขียนบทความต้องยอมรับ
References
ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2527). ผีเจ้านาย. เชียงใหม่: โครงการตำรามหาวิทยาลัยห้องจำหน่ายหนังสือสำนักหอสมุดเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ดารารัตน์ เมตตาริกานนท์. (2545). “บทบาทและสถานภาพของผู้หญิงกับการเมืองในประวัติศาสตร์สังคมไทย”. ศิลปวัฒนธรรม, 23(7): 62-70.
ธนวัฒน์ปัญญานันท์. (2559). การประกอบสร้าง “ความเป็นผีผู้หญิง” ในภาพยนตร์ผีไทย ระหว่าง พ.ศ.2544-2557. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (วัฒนธรรมศึกษา), คณะมนุษยศาสตร์, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธนวัฒน์ปัญญานันท์. (2563). ““บ้าน”: ภาพแทนสภาวะหลอกหลอนของ “ความเป็นชาย” ในสังคมทุนนิยมเสรีนิยมใหม่ ในเรื่องสั้น “ผีอยู่ในบ้าน” และภาพยนตร์เรื่อง “ลัดดาแลนด์”. วารสารนิเทศศาสตร์, 38(1): 12-26.
นพพร ประชากุล. (2552). “ภาพแทนของชายกับความคาดหมายของหญิง”. ในยอกอักษรย้อนความคิด เล่ม 1 ว่าด้วยวรรณกรรม. กรุงเทพฯ: อ่าน และ วิภาษา.
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2560). รื้อสร้างมายาคติ “ความเป็นชาย” ในสังคมไทย –เราจะศึกษา “ความเป็นชายอย่างไร” [บทความในเว็บไซต์การประชุมวิชาการทางมานุษยวิทยา ครั้งที่ 21]. สืบค้นจาก http://www.sac.or.th/conference/2017.
นิรินทร์ เภตราไชยอนันต์. (2551). ภาพตัวแทนผีผู้หญิงในละครโทรทัศน์. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปริญ รสจันทร์. (2562). “การช่วงชิงบทบาทผู้ค้ำชูระหว่างผีกับรัฐสยามในลุ่มแม่น้ำโขง พุทธศักราช 2420 – 2560”. วารสารอารยธรรมศึกษาโขง-สาละวิน, 10(2): 194-218.
ปิยะธิดา เกตุชาติ และวรรณพร พงษ์เพ็ง. (2560). “ภาพแทนผู้หญิงในวรรณกรรมรักโรแมนติกสำหรับผู้ใหญ่ ของสำนักพิมพ์ไลต์ ออฟ เลิฟ”. วารสารภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม, 6(2): 20-36.
พยุง ตรงสวัสดิ์. (2544). เมืองหมื่นเทพ.กรุงเทพฯ: บริษัทจุดทอง จำกัด.
พระธัมมทัต โตภิกขุ พ.ณ ประมวญมารค. (2533). ตำนานต้นผีไทย. กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้ง จำกัด.
มนสิการ เฮงสุวรรณ และอมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2557). “คำเรืยกและมโนทัศน์ "ผี" ของผู้พูดภาษาพม่า การจัดจำพวกแบบชาวบ้าน”. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 10(1), 73-96.
มาลา คำจันทร์. (2559). เล่าเรื่องผีล้านนา. กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย.
ไม่มีใครกล้ารื้อ ศาลเจ้าพ่อแขก จุดยิงเป้านักโทษ สมัยจอมพลถนอม. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 เมษายน 2563, จาก https://www.thairath.co.th/news/local/east/1607336
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น.
วัฒนาพร นนลือชา และอุมารินทร์ ตุลารักษ์. (2557). “อุดมการณ์ในละครโทรทัศน์แนวผีของไทย Ideologies in Thai Television Horror Dramas.” วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์, 1(3): 26-46.
ศุภกิจ เจนนพกาญจน์. (2556). “วิกฤติความเป็นชายและการแสวงหาความยุติธรรมผ่านบทพูดเดี่ยว (Monologue) ในเรื่องสั้น ผีอยู่ในบ้าน (2535) ของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์”. การประชุมหาดใหญ่วิชาการ ครั้งที่ 4, ณ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, จังหวัดสงขลา, 10 พฤษภาคม. หน้า 155-167.
สายทิพย์ ภาณุทัต. (2553). เทพ ผี วิญญาณ ในพระราชวัง. กรุงเทพฯ: บริษัทลมดี จำกัด.
สุริยา สมุทคุปติ์. (2542). ทรงเจ้าเข้าผี : วาทกรรมของลัทธิพิธีและวิกฤติการณ์ของความทันสมัยในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: พิฆเณศ พริ้นติ้งเซ็นเตอร์.
เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2545). ผีสางคางแดง (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เรือนปัญญา.
เสนาะ เจริญพร. (2548). ผู้หญิงกับสังคมในวรรณกรรมไทยยุคฟองสบู่. กรุงเทพฯ : มติชน.
หฤทัยรัตน์ ศรีจันทร์ขำ. (2558). รักโรแมนติกในภาพยนตร์ผีไทย, วารสารศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชาสื่อสารมวลชน), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อาทิตยา จารุจินดา. (2555). การสร้างภาพความเป็นหญิงในนวนิยายไทย สมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม, ปริญญานิพนธ์ ศศ.ด. (ศิลปวัฒนธรรมวิจัย). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Stuart Hall. (1997). Representation: Cultural Representations and signifying Practices. London: Sage.
Flourish Itulua-Abumere. (2013). “Understanding Men and Masculinity in Modern Society.” Open Journal of Social Science Research, 1(2): 42-45.
Sasinee Khuankaew. (2015). Femininity and masculinity in three selected twentieth-century Thai romance fictions, PhD Thesis, Cardiff University.
Atit Pongpanit. (2016). ““Queering” Thai Masculinities and Sexualities in Phi Mak Phra Khanong.” Journal of Social Sciences Naresuan University, 12(1): 101-123. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jssnu/article/view/210900
Wongthes, P. (2000). Society and Culture in Southeast Asia. Bangkok: Ruankaew Printing.