รูปแบบการสื่อสารของแฟนคลับนักแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ไทยชายรักชาย

Main Article Content

เพิ่มพร ณ นคร
ณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1. ลักษณะของแฟนคลับ และ 2. รูปแบบการสื่อสารของแฟนคลับนักแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ไทยชายรักชาย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือ คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก โดยคำถามมีลักษณะปลายเปิดแบบกึ่งโครงสร้าง ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ แฟนคลับของนักแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ไทยชายรักชาย อาศัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณทล โดยผู้วิจัยเจาะจงผู้ให้ข้อมูลสำคัญคนแรก หลังจากนั้นใช้การแนะนำการเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญคนถัดไปแบบปากต่อปาก ไปยังแฟนคลับคนอื่น ๆ ต่อไปเรื่อยๆ และการสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วมจนกระทั่งมีการอิ่มตัวของข้อมูล จึงได้กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 28 คน นำเสนอข้อมูลจากการวิจัยด้วยวิธีการนำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนา


ผลการวิจัย พบว่า  ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ อายุตั้งแต่ 13 ปี จนถึง 35 ปี เพศหญิง 24 คน เพศทางเลือก 4 คน เป็นแฟนคลับนักแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ไทยชายรักชายโดยมีที่มา คือ 1. ติดตามเนื้อหาชายรักชายจากนวนิยายอยู่แล้ว 2. สนใจจากเพื่อนและสื่อแนะนำ 3. ติดตามผลงานนักแสดงมาก่อนแล้ว ลักษณะของแฟนคลับมี 2 ลักษณะ คือ แฟนคลับหลัก และแฟนคลับทั่วไป เหตุผลในการเข้ากลุ่มแฟนคลับ 1. ต้องการสนับสนุนนักแสดง 2. ต้องการเป็นพลังในการสื่อสารถึงนักแสดง และ 3. ต้องการส่งเสริมด้านการตลาดให้กับนักแสดง ทิศทางการสื่อสารของแฟนคลับมีลักษณะ 2 ทิศทาง ได้แก่ การสื่อสารแบบเส้นตรงและการสื่อสารแบบวงกลม โดยรูปแบบการสื่อสารของแฟนคลับนักแสดงซีรี่ส์ละครโทรทัศน์ไทยชายรักชาย มี 3 รูปแบบ ได้แก่ การสื่อสารภายในตัวเอง การสื่อสารระหว่างแฟนคลับกับแฟนคลับ การสื่อสารระหว่างแฟนคลับกับนักแสดง  


 


คำสำคัญ: รูปแบบการสื่อสาร, แฟนคลับ, นักแสดงซีรี่ส์ชายรักชาย, ซี่รี่ส์วาย

Article Details

บท
บทความวิจัย
Author Biography

เพิ่มพร ณ นคร, คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

ประวัติการศึกษา

2559 - 2564   ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (ปร.ด.) สาขาวิชานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

2544 - 2546   นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต  (นศ.ม.) สาขาการโฆษณา มหาวิทยาลัยศรีปทุม

2549 - 2554   นิเทศศาสตรบัณฑิต (นศ.บ.) สาขาการโฆษณา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

2537 - 2541   นิเทศศาสตรบัณฑิต (นศ.บ.) สาขาศิลปะการแสดง มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

2556 - ปัจจุบัน อาจารย์ประจำหลักสูตรนิเทศศาสตร์

                   คณะวิทยาการจัดการ  มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

2552 - 2555   Marketing Executive

                   บริษัท เมคอัพเทคนิค อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด

2551 - 2553   อาจารย์พิเศษ

คณะบริหารธุรกิจ วิทยาลัยนครราชสีมา

2550 - 2551   ผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายการตลาดและบริการลูกค้า

                   บริษัท วีซีวี สแตนเลส จำกัด

2547 - 2549   อาจารย์โปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์

                   คณะวิทยาการจัดการ  มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

2546 - 2547   เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการตลาด : CRM

                   แผนก Tele Marketing บริษัท ออฟฟิศเมท จำกัด

2541 - 2544   เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์และแนะนำหลักสูตรเรียน

                   สถาบันสยามคอมพิวเตอร์และภาษา

 

ประวัติการอบรม

11 มิถุนายน 2564       อบรมการปฏิบัติการ การจัดสตรีมมิ่งสดด้านเนื้อหาเชิงวิชาการและเผยแพร่ไปยังสื่อสังคมออนไลน์ จัดโดย ภาควิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มจพ. ร่วมกับ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

21 พฤษภาคม 2564     อบรมเชิงบรรยาย “โครงการมุ่งเป้าสู่การพัฒนานักวิจัยบนเส้นทางความก้าวหน้าทางวิชาการที่สูงขึ้น” จัดโดย กองการวิจัยและนวัตกรรม มหาวิทยาลัยนเรศวร ในรูปแบบออนไลน์โปรแกรม ZOOM

29-30 มีนาคม 2564     อบรมผู้ประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร ตามเกณฑ์การประกันคุณภาพการศึกษาของกลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏ (หลักสูตรสำหรับผู้ไม่มีประสบการณ์) รุ่น 2 จัดโดย คปภ. รวมกับ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

6 ตุลาคม 2563           การศึกษามูลค่าตลาดกิจการโทรทัศน์ของประเทศไทย ปี 2563 โรงแรมมิราเคิล   แกรนด์ กรุงเทพมหานคร

8, 10, 15 มิ.ย. 2563    พัฒนาศักยภาพอาจารย์มหาวิทยาลัยสู่ตำแหน่งทางวิชาการ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเษม

16 มิ.ย 2562             อบรมการเขียนเขียนบทละครโทรทัศฯแนวย้อนยุค กรณีศึกษา เรื่องบุพเพสันนิวาส โดย อาจารย์แดง ศัลยา โรงแรมเจ้าพระยาปาร์ค

25 พ.ค. 2562            อบรมการเขียนบทละครโทรทัศน์/ภาพยนตร์ โดยนักเขียนและผู้กำกับ ลองของ คุณ ก้องเกียรติ โขมศิริ โรงแรมเจ้าพระยาปาร์ค

22 เม.ย. 2561            อบรมหลักสูตร AMOS เพื่อการวิจัย. มหาวิทยาลัยปทุมธานี

22 ม.ค. - 20 ส.ค. 2558 หลักสูตรพัฒนาศักยภาพบุคลิกภาพด้านวิจัยเพื่อความเป็นเลิศ: กิจกรรมแลกเปลี่ยนความรู้ด้านการวิจัย

18  ธ.ค. 2556            หลักสูตรธรรมาภิบาลกับการปฏิบัติราชการและสถานศึกษา 3D       

17 ธ.ค. 2556             โครงการ “หลักการออกข้อสอบ การวัดและประเมินผลตามมาตรฐาน TQF”

31 มี.ค. 2557            อบรมเชิงปฏิบัติการความรู้เรื่อง “ระบบสารบรรณเพื่อประกันคุณภาพการศึกษา”

8, 10, 15 มิ.ย. 2558    เพิ่มศักยภาพอาจารย์มหาวิทยาลัยสู่ตำแหน่งทางวิชาการ

15 ต.ค. – 6 พ.ย. 2548  หลักสูตร IMC Certificated Program  โดย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต

 3 เม.ย. - 7 พ.ค. 2548  หลักสูตร Advertising Design & Creative Thinking โดย สถาบัน Net Design

31 ม.ค. - 22 ก.พ. 2548 หลักสูตร MBA in Pocket marketing     โดย BrandAge

       2537                หลักสูตรแต่งเพื่อการแสดง                   โดย สถาบันแต่งหน้า MTI

 

ผลงาน งานวิจัย/บทความวิชาการ

เพิ่มพร ณ นคร. (2560). เอกสารประกอบการสอน รายวิชาหลักนิเทศศาสตร์. กรุงเทพฯ: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

เพิ่มพร ณ นคร และณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน.  (2564).  รูปแบบการสื่อสารของแฟนคลับนักแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ไทยชายรักชาย. ใน วารสาร........ (รอการตอบรับ)

เพิ่มพร ณ นคร และณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน.  (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการส่งออกการผลิตซ้ำละครโทรทัศน์ไทยเชิงเศรษฐกิจสร้างสรรค์. ใน วารสาร........ (รอการตอบรับ)

เพิ่มพร ณ นคร, ธิติพัฒน์  เอี่ยมนิรันดร์ และสันทัด ทองรินทร์.  (2563, กรกฎาคม – ธันวาคม). การประยุกต์ใช้เศรษฐกจิสร้างสรรค์ในการผลติซ้ำละครโทรทัศน์ไทย. ใน วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ. 10(2). 111-125.

เพิ่มพร ณ นคร, ธิติพัฒน์  เอี่ยมนิรันดร์ และสันทัด ทองรินทร์. (2563, มกราคม-มิถุนายน). การประยุกต์ใช้เศรษฐกิจสร้างสรรค์กับช่องทางการตลาดการผลิตซ้ำละครโทรทัศน์ไทย. ใน วารสารการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่: คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.  8(1). 100-127.

เพิ่มพร ณ นคร และณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน. (2560). การใช้ทฤษฎีบทบาทหน้าที่ของสื่อและสื่อมวลชน. ใน วารสารการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่: คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 5(2). 144-163.

ณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน, เพิ่มพร ณ นคร, น้ำเพชร บานชื่น และพรเพ็ญ ชวลิตธาดา (2559). สารสนเทศเกี่ยวกับนักท่องเที่ยวในอำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมทางวิชาการระดับชาติ, หอประชุมพระยางำเมือง:  มหาวิทยาลัยพะเยา. หน้า 1512-1522

ณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน ปิยพัชร์ สุกใส และเพิ่มพร ณ นคร. (28-29 มกราคม 2559).  การเตรียมตัวของผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวในจังหวัดนครราชสีมา เพื่อการเข้าร่วมเป็นประชาคมเศรษฐกิจ อาเซียน. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมทางวิชาการระดับชาติ, หอประชุมพระยางำเมือง: มหาวิทยาลัยพะเยา. หน้า 1484-1494

Nattawat Thanaphansin, Permporn Na Nakorn, Pornpen Chawalittada, Siriporn Thitalampoon.   (2015). A Study to Evaluate the Social Media Trends among University Students in Bangkok Thailand. PEOPLE: International Journal of Social Sciences, 1(2), pp. a-b.

เพิ่มพร ณ นคร.  (2552).  Product Placement in Sit. Com. ใน วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา  จ.นครราชสีมา. 1(2). 30-40.

เพิ่มพร ณ นคร.  (2548).  Subliminal.  ใน วารสารประภาคาร ครั้งที่ 1 . กรุงเทพฯ: โปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

References

กฤตยา ธันยาธเนศ. (2560). รูปแบบการสื่อสารในพื้นที่สาธารณะสื่อสังคมออนไลน์ของงานเขียนแฟน ฟิคชั่นวายศิลปินเกาหลีในสังคมไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
กิติมา สุรสนธิ. (2542). ความรู้ทางการสื่อสาร. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จรรยาลักษณ์ สิริกุลนฤมิตร. (2558). องค์ประกอบการสื่อสารและกระแสนิยมเพลงเกาหลีในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จารุภัค อธิวัฒน์ภิญโญ , มนฑิรา ธาดาอำ นวยชัย และ ปีเตอร์ รุ่งเรือนกานต์. (2562, มกราคม – มิถุนายน). การศึกษาพฤติกรรมการเปิดรับสื่อสังคมออนไลน์และการธำรงรักษาของกลุ่มแฟนคลับนักร้องเกาหลีในประเทศไทย กรณีศึกษา ศิลปินวง GOT7. ใน
วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 7(1). 220-229.
เจษฎา รัตนาเขมากร. (2541). ศิลปินเพลงไทยและเครือข่ายการสื่อสารกับแฟนคลับ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชนกานต์ รักชาติและพัชนี เชยจรรยา. (2559). วิธีการสื่อสารและการธำรงอยู่ของกลุ่มแฟนคลับศิลปินนักร้องกลุ่มจากประเทศเกาหลีใต้ในประเทศไทย. ใน วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า. 3(1). 163-180.
ณิชชา ยงกิจเจริญ. (2558). การเปิดรับข่าวสาร ทัศนคติ และแนวโน้มพฤติกรรมที่มีต่อศิลปินวง EXO ของกลุ่มแฟนคลับ EXO-L. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นันทิชา ลือพืช. (2560). การสร้างความหมายและแสดงตัวตนของสาววาย ในพื้นที่ออฟไลน์และพื้นที่ออนไลน์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นุชณาภรณ์ สมญาต. (2561). ซีรีส์วาย (Y): ลักษณะเฉพาะและการนำเสนอความรักของชายรักชาย. ใน การนำเสนอโครงการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานระดับชาติของนักศึกษาด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
1(15 กันยายน 2561). 67-83.
บุณยนุช นาคะ. (2560). แฟนคลับเกาหลี อัตลักษณ์เชิงวัตถุและชุมชนแฟนคลับ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิชญาพร ประครองใจ. (2558). หลักนิเทศศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เพิ่มพร ณ นคร และณัฏฐ์วัฒน์ ธนพรรณสิน. (2560). การใช้ทฤษฎีบทบาทหน้าที่ของสื่อกับสื่อมวลชน. ใน วารสารการสื่อสารมวลชน คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 5(2). 144-163.
ภัสวลี นิติเกษตรสุนทร. (2550). หน่วยที่ 1 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการสื่อสารและพฤติกรรมการสื่อสาร. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาทฤษฎีและพฤติกรรมการสื่อสาร หน่วยที่ 1-7. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
รุจิรา จิตต์ตั้งตรงและพัชนี เชยจรรยา. (2558). กลยุทธ์สื่อบุคคลเพื่อสร้างเครือข่ายการสื่อสารอย่างมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนา “เกษตรอินทรีย์”. ใน วารสารการสื่อสารและการจัดการ นิด้า. 1(3). 59-80.
วงหทัย ตันชีวะวงศ์. (2554). การโฆษณาข้ามวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
สมภพ ติรัตนะประคม. (2542). พฤติกรรมการเปิดรับสื่อสิ่งพิมพ์กับการเลือกท่องเที่ยวในจังหวัดภูเก็ต ของนักท่องเที่ยวชาวไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
สมศักดิ์. (2560). การสื่อสารภายในตนเอง. สืบค้น จาก http://www.elfms.ssru.ac.th/somsak_kl/ file.php/1/1-2560/1/7.pdf สืบค้น เมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2564
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2533). การสื่อสารกับสังคม. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสนาะ ติเยาว์. (2541). การสื่อสารในองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสาตร์.
อภิวัฒน์ น้ำทรัพย์. (2545). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการซื้อและฟังเทปเพลงไทยสากลและซีดี: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนระดับปริญญาตรีในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
อัฎฐ์ กู้พงษ์ศักดิ์. (2558). การบริหารจัดรายการของกิจการโทรทัศน์แบบฟรีทีวีเพื่อผลเชิงพาณิชย์. สืบค้นจาก http://www.bu.ac.th/knowledgecenter/executive_journal/30_2/pdf/ aw3.pdf.
โอห์ม สุขศรี. (2550). การสื่อสารผ่านเว็บไซต์กับการสร้างอัตลักษณ์และสัญญะของกลุ่มแฟนคลับฟุตบอลต่างประเทศ: กรณีศึกษา: เรดอาร์มีแฟนคลับ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
CatDumb News. (2019). กระแส Boy's Love (BL) หรือชายรักชาย. สืบค้น จาก https://www. facebook.com/CatDumbNews/posts/2372784679430974/ สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2564
Catherine Deen. (2014). Formation, Purpose and Gains: An Exploratory Study of Hallyu Fanclubs in the Philippines. In Hallyu Mosaic in the Philippines: Framing Perceptions and Praxis 2014 AIKS Korean Studied
Conference. (19 June). 25-34.
Gray, J., Sandvoss, C. & Harrington, C.L. (2007). Fandom: Identities and Communities in a Mediated World. New York: New York University Press.
Jenson, Joli. (1992). Fandom as Pathology: The Consequence of Characteization. In The_Adoring Audience. Lisa A. Lewis (Eds). London and New York: Routledge Otmazgin, N. & Lyan, I. (2013,). Hallyu across the desert: K-pop fandom in Israel and Palestine. Cross Currents East Asian History and Culture Review, 9. Retrieved from http://cross-currents.berkeley.edu/e-journal/issue-9
McCombs & Becker. (1979). Using mass communication theory. New Jersey: Prenetice Hall, Inc.
McQuail, D. (1994). The Media Audience-Alternative Concept of Audience. An Introduction of Mass Communication Theory. Second edition, California. SAGE Publication.
Thomas Baudinett. (2019). Lovesick, The Series: adapting Japanese ‘Boys love’ to Thailand and the Creation of a new genre of queer media. In South East Asia Research. 27(2), 115-132.
Jenkins, Henry. (1992). Texual Poachers. New York and London: Routledge.
Certeau, D. M. (1984). The practice of everyday life (translated by Steven Rendall. Berkeley: University of California Press.
Gamble, T. K., & Gamble, M. (2005). Communication works. (8th ed.). Boston, MA: McGraw-Hill.
tonkit360. (2560, 22 กันยายน). 10 ศัพท์เฉพาะที่ติ่งเกาหลีต้องรู้. สืบค้น จาก https://www. sanook.com/campus/1386667/ สืบค้น เมื่อ 13 มิถุนายน 2564