ความสามารถการปฏิบัติการแพทย์ทางไกลและทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลของนิสิตคณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คำสำคัญ:
ความสามารถ, การปฏิบัติการแพทย์ทางไกล, ทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับความสามารถการปฏิบัติการแพทย์ทางไกลและทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคล 2. ศึกษาความสัมพันธ์ของการปฏิบัติการแพทย์ทางไกลและทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคล ผู้ให้ข้อมูล คือ นิสิตแพทย์ชั้นปีที่ 6 รวมทั้งหมด 160 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามระดับความสามารถการปฏิบัติการแพทย์ทางไกลและทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลของนิสิตแพทย์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยสถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับความสามารถการปฏิบัติการแพทย์ทางไกลของนิสิตแพทย์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยภาพรวมอยู่ในระดับดี 2. การปฏิบัติการแพทย์ทางไกลและทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลมีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และความสัมพันธ์ของการปฏิบัติการแพทย์ทางไกลและองค์ประกอบรายด้านทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคล ด้านการสนับสนุนเกื้อกูลต่อคู่สนทนามีค่าสูงที่สุด
References
กรเกียรติ สนิทวงศ์. (2563). ระบบการแพทย์ทางไกล (Telemedicine) นวัตกรรมการรักษา. วารสาร ฬ.จุฬา, 50(5), 5-15.
คณะแพทยศาสตร์. (2560). หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต (หลักสูตรปรับปรุง 2560). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐวุฒิ ล่องทอง. (2563). ทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลในการทำงาน (Interpersonal Communication Skills in Workplace). สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2563, จาก https://lms.thaimooc.org/courses/course-v1:CMU+CMU040+2020/about
ดารารัตน์ ชูวงศ์อินทร์ และคณะ.(2563). การสื่อสารทางการพยาบาลในยุคการแพทย์เปลี่ยนวิถี. วารสารวิชาการราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์, 2(2), 25-38.
ธนยศ สุมาลย์โรจน์ และคณะ. (2561). ความเป็นมืออาชีพทางการแพทย์: การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพแบบวัด. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 10(1), 126-144.
ธีรภัทร์ อดุลยธรรม. (2563). Cloud meeting-Telemedicine กับบุคลากรทางการแพทย์ในยุคโควิด-19. Journal of The Department of Medical Services, 45(2), 5-7.
ธีระพงษ์ ทศวัฒน์ และปิยะ กมลมหิวรรณ. (2563). การพัฒนาคุณภาพชีวิตทางสังคมของประชาชนและการป้องกันการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(9), 40-55.
แพทยสภา เรื่อง แนวทางปฏิบัติการแพทย์ทางไกลหรือโทรเวช (Telemedicine) และคลินิกออนไลน์. (2563, 9 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 137 ตอนพิเศษ 166 ง. หน้า 52-54.
วิภาวัณย์ อรรณพพรชัย และชวภณ กิจหิรัญกุล. (2564). การประยุกต์ใช้ระบบการแพทย์ทางไกลเพื่อการพัฒนาคุณภาพการให้บริการทางการแพทย์ฉุกเฉินทางไกลในชนบท. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(3), 258-271.
อโณทัย จตุพร. (2563). การประเมินความเสี่ยงและการจัดการบุคลากร ทางการแพทย์ที่สัมผัสเชื้อไวรัสโควิด-19. บูรพาเวชสาร, 7(1), 127-133.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น