การพัฒนาการประชาสัมพันธ์เพื่อการท่องเที่ยวจังหวัดปทุมธานี

ผู้แต่ง

  • นพรัตน์ พิเภก มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

คำสำคัญ:

การประชาสัมพันธ์เพื่อการท่องเที่ยว, การพัฒนาการประชาสัมพันธ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจทรัพยากรการท่องเที่ยวโดยทั่วไปของจังหวัดปทุมธานี, ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวและแนวทางการพัฒนาการประชาสัมพันธ์เพื่อการท่องเที่ยวจังหวัดปทุมธานี   รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสำรวจทรัพยากรการท่องเที่ยว แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่นักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างประเทศ และผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวจังหวัดปทุมธานีทั้งภาครัฐและเอกชน  ผลการวิจัยพบว่า ๑) แหล่งท่องเที่ยวทางศิลปะวิทยาการ (แหล่งท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้) และแหล่งท่องเที่ยวเพื่อนันทนาการ  เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีทรัพยากรการท่องเที่ยวที่โดดเด่น มีผู้นิยมท่องเที่ยวมากที่สุด มีความพร้อมให้บริการการท่องเที่ยว และมีการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวอย่างดี ๒) นักท่องเที่ยวพึงพอใจต่อการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง [ชาวไทย (= ๓.๑๙)  ชาวต่างประเทศ (= ๒.๗๖)]  ๓) ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยว คือ การประสานความร่วมมือระหว่างหน่วยงาน การวางแผนการประชาสัมพันธ์แบบองค์รวม งบประมาณ และความร่วมมือจากชุมชนซึ่งเป็นเจ้าของพื้นที่  ๔) ข้อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยว ได้แก่ การสร้างเครือข่ายการประชาสัมพันธ์เพื่อการท่องเที่ยวแบบบูรณาการ  การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวและส่งเสริมกิจกรรมการท่องเที่ยว  รวมถึงการจัดทำแผนการท่องเที่ยวและการดำเนินการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวโดยส่งเสริมการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน

References

๑. ภาษาไทย
(๑) หนังสือ:
กุลวดี ละม้ายจีน. หน่วยที่ ๑ องค์ประกอบของการท่องเที่ยวในเอกสารประกอบการสอนรายวิชาวัฒนธรรมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ๙๐๓๒๑๐๔. ๑-๔๓. อุบลราชธานี: สาขาวิชาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, ๒๕๕๒.
ประคอง กรรณสูตร. สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๒.
(๒) วิทยานิพนธ์/รายงานการวิจัย:
พรทิพย์ กิจเจริญไพศาล. “การศึกษาทรัพยากรท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนชาวมอญเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในจังหวัดปทุมธานี”. ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวางแผนและการจัดการการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ๒๕๕๓.
(๓) เว็บไซต์:
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป). สถิตินักท่องเที่ยว. (ออนไลน์). แหล่งที่มา: http://wwwtat.or.th/stat/download/tst/702/Report_Phathumthani2007.doc. (๒๑ กันยายน ๒๕๕๗).
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.. (ม.ป.ป). ประเภทการท่องเที่ยว. (ออนไลน์). แหล่งที่มา: https://sites.google.com/site/ /tourism. (๑๕ กรกฏาคม ๒๕๕๗)
ประเภทของการท่องเที่ยว. (ออนไลน์). (ม.ป.ป). แหล่งที่มา: http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/samutprakan/benjamas_u/ html. (๒๑ กันยายน ๒๕๕๗).

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-07-30

How to Cite

พิเภก น. (2020). การพัฒนาการประชาสัมพันธ์เพื่อการท่องเที่ยวจังหวัดปทุมธานี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 4(3), 171–184. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/245453