พุทธธรรมที่จำเป็นสำหรับผู้บริหารรัฐกิจที่บันทึกไว้ในสุตตันตปิฎกอังคุตตรนิกาย

บทคัดย่อ

          การวิจัยเรื่อง พุทธธรรมที่จำเป็นสำหรับนักบริหารรัฐกิจที่บันทึกในสุตตันตปิฎกอังคุตตรนิกาย มีวัตถุประสงค์ เพื่อ ๑. เพื่อศึกษาพุทธธรรมที่จำเป็นสำหรับผู้บริหารรัฐกิจ ๒. เพื่อรวบรวมพุทธธรรมที่จำเป็นสำหรับผู้บริหารรัฐกิจให้เป็นระบบหมวดหมู่ และ ๓. เพื่อเสนอผลการวิจัยให้ผู้บริหารรัฐกิจนำไปประยุกต์ใช้ในการบริหารกิจการบ้านเมือง ระเบียบวิธีวิจัย เป็นการวิจัยเอกสาร รวบรวมข้อมูลจากพระไตรปิฎ หมวดพระสูตรคือ พระสุตตันปิฎกอังคุตตรนิกายทั้งหมด ตั้งแต่ เอกนิบาต หมวด ๑ จนถึง เอกาทสกนิบาต หมวดที่ ๑๑ เพื่อศึกษาหัวข้อพุทธธรรมที่จำเป็นและเหมาะสมกับผู้บริหารรัฐกิจ รวมถึงศึกษาคัมภีร์อรรถกถา เพื่อหาคำอธิบายความหมายพุทธธรรมที่จำเป็นสำหรับผู้บริหารรัฐกิจทั้งโดยย่อและพิสดาร
          ผลการวิจัย พบว่า มีพุทธธรรมที่สามารถประยุกต์ใช้กับการบริหารรัฐกิจอยู่จำนวน ๖๐ หัวข้อธรรมด้วยกัน ที่ปรากฏในพระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เล่มที่ ๑-๔ คือ ตั้งแต่ ทุกนิบาต-ทสกนิบาต ส่วน เอกนิบาต นวกนิบาตและเอกาทสกนิบาตนั้นไม่พบหัวข้อธรรมที่เหมาะสมกับการบริหาร  จากพุทธธรรมทั้ง ๖๐ ข้อนั้น ผู้วิจัยได้นำมาจัดหมวดหมู่ให้สะดวกในการศึกษามากขึ้นและคัดเลือกเฉพาะหัวข้อธรรมะที่คิดว่าจำเป็นและเหมาะสมกับการบริหารรัฐกิจมากเป็นอันดับต้นๆ ได้  ๒๑   หัวข้อธรรม ได้แก่ โลกปาลธรรม ๒ ทุลัพภบุคละ บุคคลหาได้ยาก๒  ปัจจัยให้เกิดสัมมาทิฏฐิ ๒  ปฏิสันถาร ๒  ธรรม ๒  ธรรมอันให้งาม ๒  ธรรมมีอุปการะมาก ๒  สุจริต ๒  องค์ของพ่อค้า ๒  อธิปไตย ๓  อคติ ๔ พรหมวิหาร ๔ สังคหวัตถุ ๔ ปธาน๔  พละ ๔ วุฒิ ๔  ราชสังคหวัคถุ ๔  อริยวัฑฒิ ๕ สัปปุริสธรรม ๗ อปริหานิยธรรม ๗ และ ราชธรรม ๑๐