การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามหลักพุทธธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตฤประสงค์เพื่อ ค) เพื่อศึษาสภาพปัญหาทั่วไปของการต่ำเนินการพัฒนาเศรษฐกิชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ๒) เพื่อศึกษากระบวนการในการพัฒนาเตรษฐกิชุมชนขององค์ชุชนปกครองส่วนท้องถิ่นตามหลักพุทธธรรม และ ๓) นำเสนอแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิชุมชนขององค์ปกครองส่วนท้องถิ่นตามหลักพุทธธรรมตำเนินการวิจ้โตยป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธีด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัย เชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลจากการสนทนากลุ่มเฉพาะของผู้เชียวชาญ๒๑ คน และการสัมภาษณ์ชิงล็ก จกผู้ให้ข้อมูลหลักเลือกแบบเจาะจง จำนวน ๒๔ รูป/คนโดยการสัมภาษณ์ เชิงล็ก วิริวิเตราะห์ข้อมูลตัวยวิธีการอุปนัยวิเตราะห์และการพรรณนาความและการวิจัยชิปริมาณใช้บบสอบถามเก็รวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน ๓๐๘ คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหดวาม ค่ร้อยละ ค่เฉลี่ย ค่ความเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการวิจัยพบว่า๑. สภาพปัญหาทั่วไปของการดำเนิการเตรษฐกิชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พบว่ ครัวเรือนชุมชนส่วนใหญ่อยู่ในภาวะพอยังชีพมีร้ายได้ต่อนข้างน้อยแต่ก็ใช้จ่ายอย่างเพียงพอไมใช้จ่ายเกิตัวและมีส่วนน้อยที่รายได้ค่อนข้างสู แม้ว่าชุมชนจะไม่มีการรวมกลุ่มในการผลิตสินค้าหรือบริกรชนิตไตชนิดหนึ่งก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร๒. กระนวนการในการพัฒนาศรษฐกิชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามหลักพุทธธรรม จัตทำแผนและกำหนดยุทธศาสตในการส่งเสริมและสนับสนุนจ้ตอบรมให้ความรู้และจัตสรรงประมาณโตยกำหนตยุทธศาสตร์ศรษฐกิชุมชนพึ่งตนเองเพื่อมุ่งสู่การพัฒนาเศรษฐกิจฐานล่างเพื่อการสร้างความเข้มแข็งให้แก่ชุมชนต. แนวทาการพัฒนาเศรษฐกิชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามหลักพุทธธรมทิฏฐธัมมิกัตถประโชน์ ๔ นำมาใช้พื่อแก้ปัญหาชีวิตในสังคมไทย ๑) การนำหลักอุฏฐานสัมปทามาแก้ปัญหาการขาดความเพียรหรือแก้ไขความเกียจคร้นสิ่งสำคัญก็คือการระมัตระวังหรือสำรวมรักษากาย วาจา ใจ ๒) การนำหลักอารักขสัมปทามาแก้ปัญหาชีวิตการไม่รู้จักรักษาทรัพย์คือการใช้งินตามหลักรรมคนรู้จักทำมาหาเลี้ยง ๓) การนำหลักกัลยาณมิตตามาแก้ปัญหาชีวิตการคบคนพาล ความมีกัยาณมิตรคือ มีผู้แนะนำสั่งสอนที่ปรึกษาเพื่อนที่คบหาและบุคคลผู้แวตล้อมที่ดีความรู้จักเลือกเสวนาบุคคล และ ๔) การนำหลักสมชีวิตามาแก้ปัญหาชีวิตการใช้จ่ยทรัพย์เกินฐนะให้จักประมาณในการเยงชีวิตโตยกาชอบธรรมกล่วคือการดำรงชีวิตตามหลักสัมมาอาชีวะประพฤติปฏิบัติตามหลักของศีสซึ่งเป็นหลักขั้นพื้นฐานที่ประดับประคองกาย วาจาให้เรียบร้อยและทำงานที่สุจริต