CRISIS COMMUNICATION MANAGEMENT: THE CASE OF SISAKET RAJAPHAT UNIVERSITY FROM THE IMPACT OF THE CORONA VIRUS COVID-19 EPIDEMIC
Keywords:
Management, Communication, Coronavirus (COVID-19)Abstract
The coronavirus disease 2019 (COVID-2019) clearly reflected changes in conventional education system (ECS). That was, it transformed to alternatives and related changes to which organizations must adapt themselves to live an ordinary new normal. Regarding the overall situation, the concept of crisis management was essential for developing strategies or techniques that was able to prevent and ameliorate possible immediate effects. The concept of crisis management was composed of three stages: pre-crisis, crisis-event and post-crisis. Organizations, if ready, were able to identify problems early so that they could effectively handle difficulties and reduce losses which organizations might encounter. What was more, crisis communication was also a fundamental idea as it was the process which reduced gaps of information received and ambiguities, including foster mutual understanding during the crisis. During the pandemic of COVID-19, Sisaket Rajabhat University adopted varieties of communication forms in accordance with current and real-time situations. Making use of various communication forms indeed had both advantages and drawbacks. Once the crisis happened to come around, the proper application of crisis management most suited the situation helped organizations damage as less as possible.
References
กรมควบคุมโรค (2563). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) กระทรวงสาธารณสุข.สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2564, จาก https://shorturl.asia/A5rHI
ชลทิพย์ พูนศิริวงศ์. (2559). การจัดการและการสื่อสารภาวะวิกฤตของรัฐในกรณีอุทกภัยกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสรดุษฎีบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ประกาศมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ฉบับที่ 5. (2564). แนวปฏิบัติการจัดการเรียนการสอนเนื่องจาก สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. ศรีสะเกษ: มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.
พจน์ ใจชาญสุขกิจ. (2563). ประเทศไทยกับการรับมือ และการสื่อสารภาวะวิกฤตจากผลกระทบของไวรัส สายพันธุ์ใหม่. สืบค้นเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.prthailand.com/images/articles/expert-commu-covid19.pdf
ธนพรรณ ทรัพย์ธนาดล. (2558). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการจัดการเรียนการสอนบทเรียนออนไลน์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสนครราชสีมา. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร กลุ่ม มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 654 – 655.
วิรัช ลภิรัตนกุล (2562). การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริพร อินทสนธิ์. (2563). โควิด-19 : กับการเรียนการสอนออนไลน์ กรณีศึกษา รายวิชาการเขียนโปรแกรม เว็บ. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 22(2), 207-218.
Covello, V. (1995). Risk communication paper. Opening the black box risk conference, Mcmaster University.
Choomb, W. (2015). Ongoing Crisis communications: Planning, Managing and Responding (4th ed). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Drucker, P. (1974). The Practice of Management. New York: Harper & Row Publishers.
Edwin, B. (1970). Principle of Personnel Management. New York: Mc Graw-Hall Inc.
Slaikeu, K.A. (1984). Crisis Intervention: A Handbook for Practice and Research (2nd Edition). Boston: Allyn and Bacon.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of MCU Social Science Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
In order to conform the copyright law, all article authors must sign the consignment agreement to transfer the copyright to the Journal including the finally revised original articles. Besides, the article authors must declare that the articles will be printed in only the Journal of MCU Journal of Social Sciences. If there are pictures, tables or contents that were printed before, the article authors must receive permission from the authors in writing and show the evidence to the editor before the article is printed. If it does not conform to the set criteria, the editor will remove the article from the Journal without any exceptions.