ศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน เพื่อสร้างนวัตกรรมการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21

ผู้แต่ง

  • บุษกร วัฒนบุตร มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ

คำสำคัญ:

ศักยภาพ,ทรัพยากรมนุษย์,นวัตกรรม,ศตวรรษที่ 21

บทคัดย่อ

             บทความนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้  1) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปของศักยภาพในทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน  2) เพื่อศึกษาบทบาท คุณลักษณะที่เป็นปัจจัยในการสร้างศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์ต่อการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21  3) เพื่อสร้างนวตกรรมการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ของทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่ใช้เทคนิคการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งโครงสร้าง จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 24 คน เพื่อสำหรับการหาลักษณะร่วม และข้อสรุปร่วม เพื่อหาความเป็นไปได้ของการสร้างตัวแบบศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน เพื่อสร้างนวตกรรมการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 และการสร้างกระบวนการของการวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยนำรูปแบบกลับไปใช้ปฏิบัติการ 

ผลการวิจัยพบว่า

1.สภาพทั่วไปของศักยภาพในทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน พบว่าจุดแข็งที่ต้องพัฒนามาก ได้แก่ การสร้างบรรยากาศของการมีส่วนร่วม ,จุดอ่อนที่ต้องพัฒนามากที่สุด ได้แก่ การไม่มีระบบการบริหารความรู้ ,โอกาสที่ได้แก่ การเติบโตของตลาด และอุปสรรค ได้แก่ การเข้าสังคมสูงผู้อายุ

2.บทบาท คุณลักษณะที่เป็นปัจจัยในการสร้างศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์ต่อการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 พบว่า บทบาทที่เป็นปัจจัยในการสร้างศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์ ได้แก่ การบริหารแบบมีส่วนร่วมการปรับทัศนคติและการสื่อสารในองค์กร   ซึ่งมีปริมาณถึงร้อยละ 87.50

3.นวตกรรมการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ของทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน พบว่า การสร้างกระบวนการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อสร้างนวัตกรรมอย่างยั่งยืนที่จะต้องประกอบไปด้วย การสร้างวัฒนธรรมในการทำงานที่เต็มไปด้วยความสนุก ก่อให้เกิดบรรยากาศในการทำงานที่ทุกหน่วยงานเคารพการมีภาวะผู้นำ ด้วยการผ่านการสร้างการยอมรับในกลุ่มบุคคลผู้ปฏิบัติงาน สามารถตอบสนองวัตถุประสงค์ขององค์กร ภายใต้การทำงานด้วยบรรยากาศของมิตรภาพ การรับผิดชอบต่อสังคม รวมไปถึงการรักษาสภาพแวดล้อมให้ยั่งยืน  ดังสมการ  3 Fs = Fun + Full + Friend

References

Arporn Phuvittayaphan. ( 2008 ). Behavioval Competency Dictionary. Bangkok : HR Center publisher.

Arpornrat Thongnoppakun. (2006) . Needs Analysis in Human Resource Development in Environmental Organization : The case study for worker in Pollution Control Department. ( Graduate school , National Institute of Development Administration ).

Boonton Dockthaisong. (2008).Human Capital Management.Bangkok : Tantawan publisher.

Busakorn Wattahanbut. ( 2011 ) . Buddhism Epistemology and KSM Approach for Human Capital Development in Public Corporation. Doctor of Public Administration ( Graduate school , Valaya Alongkorn Rajabhat University under the royal patronage ).

Nissada Vechjanont. ( 2011 ) . New dimension in Human Capital Management. 3rd edition : Bangkok , DK Printing world Co,Ltd.

Surawut Yunyaluk. ( 2007 ). Competency development for high effectiveness organization government teacher and education staff in fundamental education school. ( Graduate school , Kasetsart University ).

เผยแพร่แล้ว

2019-12-29

How to Cite

วัฒนบุตร บ. (2019). ศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์โดยภาคเอกชน เพื่อสร้างนวัตกรรมการเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในศตวรรษที่ 21. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(4), 191–200. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/224304