การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยผู้ประนีประนอมที่ใช้สัปปุริสธรรม

บทคัดย่อ

การระงับข้อพิพาทด้วยวิธีการไกล่เกลี่ยเป็นกระบวนการที่ได้รับการยอมรับและมีการนำไปใช้ในหลากหลายองค์กรอย่างแพร่หลายโดยเฉพาะในศาลยุติธรรมซึ่งการระงับข้อพิพาทในศาลจะเรียกว่าการไกล่เกลี่ยหรือการประนอมข้อพิพาทและผู้ไกล่เกลี่ยในศาลจะเรียกว่าผู้ประนีประนอมด้วยวิธีการคือให้คู่พิพาทได้เจรจากันโดยมีผู้ประนีประนอมเป็นบุคคลที่สามเข้ามาช่วยเหลือในการเจรจาโดยไม่มีการตัดสินหรือชี้ขาดข้อพิพาทและผู้ประนีประนอมจะทำหน้าที่เพียงช่วยเหลือให้คู่พิพาทได้เจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทเพื่อหาข้อตกลงร่วมกันยอมผ่อนปรนให้แก่กันจนสามารถยุติข้อพิพาทที่มีต่อกันได้ด้วยดี กระบวนการระงับข้อพิพาทโดยผู้ประนีประนอมในศาลเป็นกระบวนการยุติข้อพิพาทที่สะดวก รวดเร็ว ประหยัด เป็นธรรมและยังช่วยรักษาสัมพันธภาพระหว่างคู่พิพาทไว้ได้ด้วย ซึ่งในกระบวนการระงับข้อพิพาทโดยผู้ประนีประนอมย่อมปฏิเสธไม่ได้เลยว่าบุคคลผู้ทำหน้าที่เป็นผู้ประนีประนอมนั้นเป็นองค์ประกอบที่สำคัญต่อความสำเร็จแห่งการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ผู้ประนีประนอมผู้ซึ่งพร้อมไปด้วยคุณสมบัติของคนดีเป็นสัตบุรุษตามหลักสัปปุริสธรรม 7 คือ รู้จักเหตุ รู้จักผล รู้จักตน รู้จักประมาณ รู้จักกาล รู้จักชุมชน รู้จักบุคคลย่อมได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ปฏิบัติดีมีเหตุผลสามารถทำหน้าที่ประสานความสัมพันธ์ของคู่พิพาทที่มีความขัดแย้งให้สามารถปรองดองกันได้ไม่ยากส่งเสริมให้กระบวนการระงับข้อพิพาทด้วยการไกล่เกลี่ยประนีประนอมสัมฤทธิ์ผลสมดังเจตนารมณ์ของการระงับข้อพิพาทอย่างสันติ