การพัฒนาคนในชุมชนชาวพุทธในยุคปัจจุบัน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักการพัฒนาคนในชุมชนชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์การพัฒนาคนในชุมชนชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 และ 3) เพื่อพัฒนาหลักการและวิธีการการพัฒนาคนในชุมชนชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 งานวิจัยชิ้นนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) โดยใช้วิธีเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive Sampling) ซึ่งเกณฑ์ในการคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการวิจัยครั้งนี้เป็นผู้นำทางพระพุทธศาสนา ผู้นำชุมชนและผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนาที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพื้นที่บริเวณบ้านอังกัญหมู่ 4 บ้านโคกบรรเลง หมู่ 10 ต.บุฤาษี อ.เมือง จ.สุรินทร์ ได้แก่ เจ้าอาวาส พระ ผู้นำชุมชน ประธานองค์การบริหารส่วนตำบล กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ประชาชนทั่วไป และครู เยาวชน ในชุมชนชาวพุทธ แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์สรุปและนำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนา (Descriptive Research) ในแต่ละประเด็นตามวัตถุประสงค์ในการวิจัยที่ตั้งไว้ ผลการวิจัยพบว่า การใช้หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาในการพัฒนาคนในชุมชนชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 ในชุมชนบ้านอังกัญหมู่ 4 บ้านโคกบรรเลง หมู่ 10 ต.บุฤาษี อ.เมือง จ.สุรินทร์ พบว่า (1) ควรมีการพัฒนาคนในชุมชนในเรื่องของอาชีพให้มีความมั่นคงและมีคุณธรรม ด้วยการวางแผนการพัฒนา ศึกษาวิเคราะห์สภาพปัญหาและขอความร่วมมือกับทุกฝ่ายในชุมชน ในการส่งเสริมอาชีพที่ก่อให้เกิดรายได้ในการที่เพียงพอต่อการดำเนินชีวิต ควบคู่ไปกับการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม (2) การพัฒนาคนให้เป็นทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพ ควรมีการพัฒนาคนในชุมชนในเรื่องของการมีจิตอาสาและจิตสำนึกในการรับผิดชอบร่วมกัน พร้อมกับการวางแผนพัฒนาส่งเสริมคนในชุมชนให้ลงมือปฏิบัติและสร้างเครือข่ายของการทำงานร่วมกัน (3) การจัดกิจกรรมเพื่อพัฒนาชุมชนต้องเป็นกิจกรรมที่คนส่วนใหญ่ในชุมชนมีส่วนร่วม เพื่อให้เกิดความเข้าใจและมองเห็นปัญหาของชุมชนรวมทั้งสามารถกำหนดแนวทางการแก้ไขปัญหาไปในทิศทางเดียวกัน
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
References
Arunnakasikon, T. et. al. (2003). Child Protection Act along with Ministerial Regulations, National Child Protection Committee and Ministry of Social Development and Human Security regulations. Bangkok: Winyuchon Publication House.
Buddhagosa, K. (2011). The Complete Guide book for Community Development Learning. Bangkok: National Research Council of Thailand.
Chaima, S. (2001). The wisdom in Lanna's way of life. (2sd ed.) Bangkok: The Local Curriculum Development Project in Rong Kwang Anuson School.
Kudnok, D. (2008). the Strategy of Youth Camp Activity for Development to Enhance the Students Life Skills in Non-Hom Subdistrict, Amphoe Mueang, Sakon Nakhon Province. (Master’s Thesis). Sakon Nakorn Rajabhat University. Sakon Nakorn.
Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (1996). Thai Tripitakas. Bangkok: MCU Press.
Maliwan, P., & Malathong, S. (1990). The History of Buddhism. Bangkok: Religion Printing. National Youth Bureau. n.d.
Ngamchitcharoen, V. (2018). Theravada Buddhism. (3rd ed.) Bangkok: Thammasat Printing House.
Phra Dhampiṭaka (P.A.Payutto). (2005). Dictionary of Buddhism. (13rd ed.) Bangkok: S. R. Pringting.
Suksamran, S. (1987). The development from Buddhism way: A case study of the monk developer. Bangkok: The social sciences research association of Thailand.
Wasi, P. (1997). Monks and social awareness. Bangkok: Moa Chao Ban Printing.