การพัฒนาหลักสัปปายะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาบริบท สภาพปัญหา อุปสรรคและแนวทางในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 2) เพื่อศึกษาหลักสัปปายะในพระพุทธศาสนาเถรวาท 3) เพื่อพัฒนาหลักสัปปายะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเน้นการวิจัยเชิงเอกสารและการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทและด้านพระพุทธศาสนาเถรวาท

          ผลการศึกษา พบว่า 1) การพัฒนาประสิทธิภาพการไกล่เกลี่ยนั้นควรมีการพัฒนาทั้ง สันติภายใน คือ เรื่องของตัวบุคคลผู้เกี่ยวข้องกับขบวนการไกล่เกลี่ย สันติภายนอก คือ เรื่องของระบบโครงสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อความสำเร็จในการไกล่เกลี่ย อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมส่งผลต่อทัศนคติ จิตสำนึกและพฤติกรรมของผู้คนได้ 2) หลักสัปปายะ ๗ ได้แก่ อาวาสสัปปายะ โคจรสัปปายะ ภัสสสัปปายะ ปุคคลสัปปายะ โภชนสัปปายะ อุตุสัปปายะ อิริยาปถสัปปายะ 3) การพัฒนาหลักสัปปายะเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท เป็นการพัฒนาสิ่งแวดล้อมด้านต่าง ๆ เพื่อเกื้อหนุนให้การไกล่เกลี่ยบรรลุเป้าหมาย ด้วยความพอใจของทุกฝ่าย ซึ่งเป็นจุดมุ่งหมายของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท การจัดการสิ่งแวดล้อมของศาลยุติธรรม แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจในการจัดการสิ่งแวดล้อมของศาลเป็นอย่างดี เน้นความสำคัญทุกมิติ  ซึ่งศาลยุติธรรมเป็นหน่วยงานหนึ่งที่ให้ความเสมอภาคและความเท่าเทียมกันทางสังคมโดยการไกล่เกลี่ยและระงับข้อพิพาท มุ่งเน้นความยุติธรรม ดังนั้นควรมีการลงทุนสนับสนุนงบประมาณเพื่อพัฒนายกระดับสิ่งแวดล้อมให้มีบรรยากาศที่เอื้อต่อไกล่เกลี่ยข้อพิพาททั้งในเชิงปริมาณ และคุณภาพให้เพียงพอต่อความต้องการ