การศึกษาเปรียบเทียบบทบาทด้านความหมายของคำชี้บทขยายกริยา “地” ในภาษาจีนและ “อย่าง” ในภาษาไทย

บทคัดย่อ

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบบทบาทด้านความหมายของคำชี้บทขยายกริยา “地” ในภาษาจีนและ “อย่าง” ในภาษาไทย ประเภทของงานวิจัยคือ งานวิจัยเชิงคุณภาพ วิธีการศึกษา คือ สำรวจประโยคภาษาจีนและภาษาไทยจากแหล่งข้อมูลที่ใช้ศึกษา เพื่อนำมาเป็นข้อมูลในการตั้งประเด็นการศึกษา จากนั้นผู้วิจัยจึงวิเคราะห์และเปรียบเทียบบทบาทด้านความหมายของคำชี้บทขยายกริยา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ รูปประโยคที่มี “地” และ “อย่าง” ที่ได้มาจากการรวบรวมข้อมูลจากวรรณกรรมจีนสมัยใหม่และคลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติ TNC: THAI NATIONAL CORPUS (Third Edition) ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ผลการศึกษาพบว่า 1) “地” และ “อย่าง” สามารถประกอบกับคำหรือกลุ่มคำที่บอกอาการหรือลักษณะเพื่อทำหน้าที่บทขยายกริยาได้เหมือนกัน แต่ “地” ยังสามารถประกอบกับคำหรือกลุ่มคำที่มีลักษณะเป็นคำนามได้ด้วย สาเหตุเนื่องมาจากระดับการกลายเป็นคำไวยากรณ์ของ “地” สูงกว่า 2) บทบาทของ “地” และ “อย่าง” สัมพันธ์กับความถูกต้องของประโยค แต่ประโยคที่ผิดเนื่องจากทั้งสองคำไม่ปรากฏนั้น มีปัจจัยเบื้องหลังแตกต่างกัน เช่น ในภาษาจีน หากบทขยายกริยาที่ละ “地” ไม่สามารถทำความเข้าใจเป็นบทขยายกริยาหรือส่วนหนึ่งของหน่วยสร้างกริยาเรียงได้ ประโยคก็จะไม่ถูกต้อง ส่วนในภาษาไทย หากบทขยายกริยาที่ละ “อย่าง” ไม่สามารถทำความเข้าใจเป็นบทขยายกริยา ส่วนหนึ่งของหน่วยสร้างกริยาเรียงหรือบทกรรมได้ ประโยคก็จะไม่ถูกต้อง 3) บทบาทของ “地” และ “อย่าง” สัมพันธ์กับการทำความเข้าใจความหมายของประโยค แต่ความหมายของประโยคที่สื่อออกมาหากทั้งสองคำไม่ปรากฏนั้นแตกต่างกัน เช่น ในภาษาจีน บทขยายกริยาที่ละ “地” อาจสามารถทำความเข้าใจเป็นส่วนหนึ่งของหน่วยสร้างกริยาเรียงได้ ส่วนในภาษาไทย บทขยายกริยาที่ละ “อย่าง” อาจสามารถทำความเข้าใจเป็นส่วนหนึ่งของหน่วยสร้างกริยาเรียง บทกรรม บทขยายกรรม หรือแม้กระทั่งประโยค