ศาสตร์และศิลป์ของแนวทางการวิจัยวรรณคดีไทยในสมัยรัชกาลที่ 4 - 6
Main Article Content
บทคัดย่อ
-
Article Details
- ข้อความรู้ใดๆ ตลอดจนข้อคิดเห็นใดๆ เป็นของผู้เขียนแต่ละท่านโดยเฉพาะ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร และกองบรรณาธิการวารสารมนุษยศาสตร์ฯ ไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วย
- บทความใดๆ ที่ตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์ หากต้องการตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตก่อน
References
กนกกาญจน์ นุกูล. (2551). วิเคราะห์ตัวละครจากบทละครพูดคำฉันท์เรื่องมัทนะพาธาตามหลักอริยสัจสี่. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กันติทัต การเจริญ. (2552). ลักษณะการเชื่อมโยงความในจดหมายจางวางหร่ำ. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กิตติศักดิ์ เกิดอรุณสุขศรี. (2535). การศึกษาเชิงวิเคราะห์พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเรื่องสาวิตรีในฐานะนาฏวรรณกรรม. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุสุมา รักษ์มณี. (2556). การวิจัยวรรณคดี. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: เชน ปริ้นติ้ง.
กุหลาบ ไม้เรียง. (2498). วิจารณ์เรื่องมัทนะพาธาหรือตำนานดอกกุหลาบบทพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราวุธ พระมงกุฎเกล้า. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ใกล้รุ่ง อามระดิษ. (2533). ร้อยแก้วแนวขบขันของไทยตั้งแต่รัชกาลที่ 5 ถึง รัชกาลที่ 7. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คำพร สุนทรธรรมนิติ. (2534). วิเคราะห์เปรียบเทียบบทละครพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 6 กับบทละครของครูเทพที่แสดงทัศนะต่อคนจีน. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
คำยวง ศรีธวัช. (2533). วรรณกรรมประเภทฉันท์ในสมัยรัชกาลที่ 5 และรัชกาลที่ 6. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แคทรียา อังทองกำเนิด. (2547). ลักษณะเด่นของการใช้ภาษาในเรื่องฟื้นความหลังของเสฐียรโกเศศ. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จรัสพิมพ์ ศิริมาตร์. (2554). ทัศนะและกลวิธีแสดงทัศนะในพระราชนิพนธ์บทร้อยกรองขนาดสั้นในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จันทิมา พรหมโชติกุล. (2518). วิเคราะห์บทละครร้องของพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จันทิมา ศรีทองอินทร์. (2552).การศึกษาพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวประเภทบทความในหนังสือพิมพ์. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จารีต เชาว์ขุนทด. (2529). การศึกษาเชิงวิเคราะห์วรรณกรรมของหลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก). วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชมพูนุช เมฆเมืองทอง. (2540). วิเคราะห์อรรถอลังการในบทละครร้อยกรองพระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ได้รับอิทธิพลจากวรรณคดีสันสกฤต. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตร มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชลธิรา หอมฟุ้ง. (2554). การแก้ปัญหาความขัดแย้งของตัวละครในบทละครพูดร้อยแก้วพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว : การวิเคราะห์ด้วยอริยสัจสี่. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ดวงมน จิตร์จำนงค์. (2556). วรรณคดีวิจารณ์เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: ประพันธ์สาสน์.
ดวงเดือน พัฒนาวิริยะวาณิช. (2552). พระราชนิพนธ์มัทนะพาธา : การศึกษาเชิงสุนทรียศาสตร์. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิพย์สุเนตร นาคธน. (2516). บทละครพูดร้อยแก้ว พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เทวัญกานต์ มุ่งปั่นกลาง. (2545). กามนิต : กลวิธีการนำเสนอกับแนวคิดทางพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธงชัย หวานแก้ว. (2522). การปลูกฝังความรักชาติตามที่ปรากฏในบทละครพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2539). วรรณกรรมวิจารณ์. กรุงเทพฯ: ธีระฟิลม์.
ธิดา วัฒนกุล. (2519). แนวความคิดทางการเมืองในพระบทละครพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นงลักษณ์ แช่มโชติ. (2521). หาสยรสในวรรณกรรมร้อยกรองของไทย สมัยรัตนโกสินทร์ พ.ศ. 2325 – 2475. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นวลศรี จงถาวร. (2524). วิเคราะห์พระราชนิพนธ์บทความที่เกี่ยวข้องกับชาวจีนในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประเทือง วงศ์รื่น. (2517). การวิเคราะห์บทพระราชนิพนธ์เรื่องพระนลคำหลวงในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พงษ์ภิญโญ แม้นโกศล. (2543). วรรณกรรมพระพุทธศาสนาพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พวงรัตน์ อบเชย. (2539). การวิเคราะห์บทร้องในบทละครรำพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พิสิทธิ์ กอบบุญ. (2542). ลีลาภาษาและวรรณศิลป์ในพระราชหัตเลขาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพ็ญศิริ สอนสารี. (2539). การศึกษาวิเคราะห์โลกทัศน์ไกลบ้าน. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ภัทร์ธีรา ฉลองเดช. (2548). วิเคราะห์รสวรรณคดีที่ปรากฏในนิทานเวตาล ฉบับกรมหมื่นพิทยาลงกรณตามทฤษฎีรสวรรณคดีสันสฤต. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ยุพร อร่ามกุล. (2513). ลักษณะที่ดีเด่นของบทนิพนธ์ของพระราชวรวงศ์กรมหมื่นพิทยาลงกรณ. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัชนก อยู่ใจเย็น. (2547). การศึกษาเปรียบเทียบท่วงทำนองการแต่งนิทานเวตาลฉบับของ น.ม.ส. กับฉบับศักดิ์ศรีแย้มนัดดา. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วราภรณ์ บำรุงกุล. (2522). วิเคราะห์เรื่อง พระลอ เงาะป่า และมัทนะพาธา ตามทฤษฎีโศกนาฏกรรมของอริสโตเติล. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วัฒนา บุรกสิกร. (2513). ลิลิตนิทราชาคริต พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 5 เปรียบเทียบกับเรื่อง อาบูหะซันในนิยายอาหรับราตรี ฉบับภาษาอังกฤษ. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วินัย จินดารักษ์. (2540). วิเคราะห์บทร้อยกรองพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศศิธร แสงเจริญ. (2536). การวิเคราะห์ศฤงคารรสในพระนลคำหลวง สาวิตรี ศกุนตลา และมัทนะพาธา. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สมถวิล คัมมกสิกิจ. (2529). การวิเคราะห์โครงเรื่องของบทละครพูดพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมทรง ชีวพันธ์. (2520). วิเคราะห์บทพระราชนิพนธ์ลิลิตนารายณ์สิบปางในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมหมาย เปรียบเทียบ. (2520). บทละครเรื่องเงาะป่าพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 5 : การศึกษาวิเคราะห์ทางสังคมและวัฒนธรรม. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สหะโรจน์ กิตติมหาเจริญ. (2551). “สุภาพบุรุษ” ในพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้ากับวรรณกรรมศรีบูรพา. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชาดา ลาวัลย์กุล. (2532). ลีลากระบวนความร้อยแก้วในหนังสือกามนิต. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทร วิโรฒ.
สุนทรา แสวงดี. (2539). วิเคราะห์การใช้ภาษาในประชุมประกาศรัชกาลที่ 4. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุภาพร คงศิริรัตน์. (2553). การศึกษาพระโลกทัศน์ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ปรากฏในพระราชหัตเลขา. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุมาลี แก่นการ. (2548). โลกทัศน์ของเทียนวรรณ. วิทยานิพนธ์ ศลิปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุมาลี ลิ้มประเสริฐ. (2538). ตัวละครหญิงในบทละครพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว : สื่อในการอบรมหญิงไทย. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุวิมล คำนวณ. (2549). การศึกษาเปรียบเทียบเรื่องพระนลคำหลวงและเรื่องพระนลคำฉันท์. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อรจิรา อัจฉริยไพบูลย์. (2560). อรจิราวิชาการ : ศิลปะการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม. พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อรธิรา บัวพิมพ์. (2523). วิเคราะห์วรรณกรรมร้อยกรองประเภทล้อเลียนในสมัยรัตนโกสินทร์ ระหว่าง พ.ศ. 2367 – 2468. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อรอุษา สุวรรณประเทศ. (2544). จดหมายจางวางหร่ำ : คุณค่าและความสำคัญต่อพัฒนาการวรรณกรรมไทย.วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อังคณา สุขวิเศษ. (2544). นวนิยายแนวสืบสวนสอบสวน : อิทธิพลของชุดเชอร์ลอคโฮมส์ที่มีต่อชุดปัวโรต์และนิทานทองอิน. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญชลี ภู่ผะกา. (2553). พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว : วรรณคดีกับการสร้างชาติ. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาทิตยา จารุจินดา. (2535). วรรณกรรมนิทานของพระสารประเสริฐ (ตรี นาคะประทีป) : การศึกษาเชิงวิเคราะห์. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาทิมา พงศ์ไพบูลย์. (2547). คุณค่าของพรพะราชนิพนธ์ร้อยแก้วบันทึกประจำวันการเสด็จประพาสในประเทศของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. วิทยานิพนธ์ อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โอม มาฟู. (2534). ปรัชญาการเมืองของเทียนวรรณ. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.