ปัญหาของเยาวชนในสังคมยุคดิจิทัลและการพัฒนาสติเพื่อสร้างความตระหนักรู้

ผู้แต่ง

  • ชลัฐธร อุไรพงษ์ ณ อยุธยา หลักสูตรพุทธจิตวิทยาดุษฎีบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • เมธาวี อุดมธรรมานุภาพ ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุวัฒสัน รักขันโท ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนาสติ, ความตระหนักรู้, เยาวชน, สังคมยุคดิจิทัล

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาสติและความตระหนักรู้ของเยาวชนในสังคมยุคดิจิทัล โดยศึกษาสภาพปัญหา แนวทางการพัฒนาและประโยชน์ที่เกิดขึ้น จากข้อมูลพบว่า ในช่วง 3 ปีที่ผ่านมาเยาวชนไทยที่มีอายุระหว่าง 18-25 ปี ตามนิยามของกฎหมายไทย กำลังเผชิญความท้าทายจากการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล โดยใช้อินเทอร์เน็ตเฉลี่ยสูงถึง 11 ชั่วโมง 25 นาทีต่อวัน และพบปัญหาสำคัญ เช่น การถูกรังแกบนโลกไซเบอร์ (47%) การเสพติดสื่อลามก (72%) การแชร์ข่าวปลอม (63%) การเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวโดยขาดความระมัดระวัง (78%) และภาวะสุขภาพจิตที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น (32%) สติและความตระหนักรู้ในปัจจุบันขณะมีองค์ประกอบสำคัญ คือการรับรู้ปัจจุบันขณะ การไม่ตัดสิน การมีจิตใจเปิดกว้าง การสังเกตตนเอง การอยู่กับตัวเองและการปล่อยวาง สามารถพัฒนาได้หลายวิธี เช่น การฝึกสติในชีวิตประจำวัน การฝึกสมาธิภาวนา การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อฝึกสติ การใช้สื่อดิจิทัลอย่างมีสติและการบูรณาการสติเข้ากับการศึกษา ซึ่งการพัฒนาสติมีประโยชน์หลายด้าน ทั้งช่วยลดความเครียดและภาวะซึมเศร้า (ลดความเสี่ยงได้ถึง 40%) เพิ่มความฉลาดทางอารมณ์ ปรับปรุงผลการเรียน (เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 11%) พัฒนาทักษะการสื่อสารและความเห็นอกเห็นใจ ลดพฤติกรรมการรังแก (ลดลงถึง 50% ในโรงเรียนที่มีโปรแกรมฝึกสติ) และช่วยให้เยาวชนใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์ การบูรณาการแนวคิดเรื่องสติและความตระหนักรู้ไปใช้ในการพัฒนาเยาวชนจึงเป็นแนวทางสำคัญในการแก้ไขปัญหาและพัฒนาคุณภาพชีวิตของเยาวชนในยุคดิจิทัล

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2565). วันเยาวชนแห่งชาติ. สืบค้น 3 เมษายน 2568, จาก https://www.dcy.go.th/multimedias/1660622899567/1663231003460

กรมสุขภาพจิต. (2565). ตีแผ่ปัญหาโรคซึมเศร้าในวัยรุ่น. สืบค้น 18 เมษายน 2568, จาก https://dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=29585

กาญจนา หาญศรีวรพงศ์ และ พระมหามิตร ฐิตปญฺโญ. (2562). สมาธิกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตมนุษย์. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 19(1), 287-295.

จำรูญศรี ศรีปัญญา และ ทัศนา ประสานตรี. (2563). ผลของโปรแกรมการเจริญสติในวัยรุ่นที่มีปัญหาสุขภาพจิต. วารสารพยาบาลตำรวจ, 12(2), 373-382.

ฉัตรธสนัน สรรวงษ์ละคร, เรืองวิทย์ วะรีวะราช และ จิรฐา ทิศกระโทก. (2567). ผลกระทบของโซเชียลมีเดียต่อการสร้างตัวตนของวัยรุ่น. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(12), 147-157.

ฉัตรนภา ศรีฟ้า. (2565). การใช้ชีวิตในยุคดิจิทัลของวัยรุ่น. วารสารคชสาร, 4(2), 102-111.

ดิจิทัลไทยแลนด์. (2565). การศึกษาในยุคดิจิทัล: โอกาสและความท้าทายแห่งชาติ. สืบค้น 18 เมษายน 2568, จาก https://shorturl.asia/OtJ14

ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2565). การบูลลี่ทางไซเบอร์, cyberbullying. สืบค้น 18 เมษายน 2568, จาก https://www.happyhomeclinic.com/mh12- cyberbullying.html.

ไทยรัฐออนไลน์. (2566). 10 ภัยออนไลน์ที่เด็กและเยาวชนไทย เสี่ยงพบเจอมากที่สุดในปี 2023. สืบค้น 18 เมษายน 2568, https://www.thairath.co.th/lifestyle/life/2750387

นันทนา สุภาพคำ และ วิทยา ทองดี. (2565). การบำบัดโรคซึมเศร้าด้วยการเจริญสติ. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(3), 217-232.

พระครูวินัยธรศิริเชษฐ์ สิริวฑฺฒโน. (2564). การพัฒนาจิตใจมนุษย์โดยใช้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7), 79-89.

มนต์ชัย พินิจจิตรสมุทร. (2564). จิตวิทยาการพัฒนาเด็กและเยาวชนในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มานิจ สุขสมจิตร. (2566). Fake News: ข่าวลวง, ข่าวปลอม. วารสารนิเทศศาสตร์. 15(1), 9-39.

สาธวี อุทัยธรรม. (2563). การบูรณาการการฝึกสติกับการจัดการศึกษา: กรณีศึกษาโรงเรียนวิถีพุทธ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สาขาวิชาการศึกษา), 12(2), 123-137.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ [สสส.]. (2567). สสส.เผยเด็กไทย 54% เคยเห็นสื่อลามกอนาจาร ซ้ำ! โดนไซเบอร์บูลลี่. สืบค้น 18 เมษายน 2568, จาก https://www.hfocus.org/content/2024/02/29689

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2566). การสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย (Thailand Internet User Behavior). สืบค้น 15 เมษายน 2568, จาก https://www.etda.or.th/th/newsevents/pr-news/ETDA-released-IUB-2020.aspx

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). การสำรวจการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน. สืบค้น 18 เมษายน 2568, จาก https://shorturl.asia/3xPCa

Digitoryspace. (2024). Self-awareness คืออะไร ทำไมการตระหนักรู้ต่อตนเองถึงสำคัญ. สืบค้น 1 พฤษภาคม 2568, จาก https://digitoryspace.com/what-i-self-awareness/

Kabat-Zinn, J. (2003). Mindfulness-based interventions in context: Past, present, and future. Retrieved April 15, 2025, from https://shorturl.asia/Mm1jt

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-15

รูปแบบการอ้างอิง

อุไรพงษ์ ณ อยุธยา ช., อุดมธรรมานุภาพ เ., & รักขันโท ส. (2025). ปัญหาของเยาวชนในสังคมยุคดิจิทัลและการพัฒนาสติเพื่อสร้างความตระหนักรู้. วารสารจิตวิทยาพุทธศาสตร์ประยุกต์เพื่อสังคม, 11(1), 421–434. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/288185