Effects of Coaching-Mentoring Techniques towards English Language Teachers’ Behaviour and Beliefs and Ethnic Students’ Achievement of English Literacy in the Primary Educational Service Area 2, Phayao

Authors

  • Darinthorn Inthapthim Department of English, School of Liberal Arts, University of Phayao
  • Narisa Paicharoen Department of English, School of Liberal Arts, University of Phayao
  • Krerk Chetsadanuwat Department of English, School of Liberal Arts, University of Phayao
  • Phitsinee Sathientharadol Department of English, School of Liberal Arts, University of Phayao

Keywords:

English Teachers, Learning Achievement, Reading, Writing, Ethnic Groups, Phayao

Abstract

          The objectives of this research are: 1. to examine the behavior and beliefs of English teachers after implementing innovation through coaching-mentoring techniques, and 2. to compare student achievement before and after the English teachers implemented innovation through coaching-mentoring techniques. A mixed-methods research design was used, collecting both quantitative and qualitative data. The research instruments included: 1) tests of students' pronunciation, vocabulary, and sentence construction; 2) teaching observation forms; and 3) semi-structured interview protocols for group discussions. Two prototype teachers were selected as mentors to transfer knowledge, skills, and experiences in using linguistic integration innovation to two English teachers. The quantitative data (achievement test results) were analyzed using pre-post-test statistics, while the qualitative data were analyzed using conventional content analysis.

            The findings related to the first objective revealed that the coaching-mentoring techniques enabled the English teachers to effectively implement innovation. In terms of teachers' behavior and beliefs, it was found that their behavior in using innovation aligned with the theoretical framework of this study. The use of innovation transformed the English teachers on three levels: 1) media, 2) teaching behavior, and 3) beliefs, principles, and teaching methods. The findings related to the second objective indicated that the students of the English teachers showed improved achievement in pronunciation and spelling, although there was no significant improvement in sentence construction due to time constraints. This research suggests disseminating the implementation of innovation through coaching-mentoring techniques via the PLC process. With support from school administrators, educational supervisors, and area-based networks, the knowledge of innovation implementation could be further spread.

References

กเชษฐ์ กิ่งชนะ. (2563). การพัฒนาครูโดยใช้กระบวนการสร้างระบบพี่เลี้ยง Coaching and Mentoring วิทยาลัยการอาชีพเทิง ปีการศึกษา 2561. วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 6(2), 273-281.

กิตติศักดิ์ แก้วบุตรดี และอัจฉรา กิจเดช. (2561). พัฒนาองค์กรด้วยระบบพี่เลี้ยง (มืออาชีพ). วารสาร Mahidol R2R e-Journal, 5(1), 1-8.

เกศแก้ว พรรณเชษฐ์ และทิวัตถ์ มณีโชติ. (2565). ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาของครูใหม่ โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนเวนต์ โดยระบบพี่เลี้ยง. วารสารวิชาการวิทยาลัยแสงธรรม, 14(1), 145-159.

ดารินทร อินทับทิม, นริศา ไพเจริญ, พิชญ์สินี เสถียรธราดล, เกริก เจษฎานุวัฒน์ และน้ำฝน กันมา. (2565). การขยายผลการใช้นวัตกรรมการบูรณาการภาษาศาสตร์กับการสอนภาษาอังกฤษเพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาของนักเรียนชาติพันธุ์ในจังหวัดพะเยา (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.

“________”. (2567). ผลการขยายการใช้นวัตกรรมบูรณาการภาษาศาสตร์กับการสอนภาษาอังกฤษเพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาของนักเรียนกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดพะเยา. Trends of Humanities and Social Sciences Research, 12(1), 129-155.

ทรงศรี ตุ่นทอง, วิไล ทองแผ่, เนติ เฉลยวาเรศ, บุณยานุช เฉวียงหงส์, สิริพร ดาวัน และณัฐณิชาช์ เสารักษา. (2563). โครงการวิจัยและพัฒนากระบวนการผลิตและพัฒนาครู โดยบูรณาการแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา ระบบพี่เลี้ยงและการวิจัยเป็นฐานของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มภาคกลางตะวันออก ปีที่ 2. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 15(1), 47-60.

เทียมจันทร์ พานิชย์ผลินไชย, วารีรัตน์ แก้วอุไร, ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์, ฉลอง ชาตรูประชีวิน, อมรรัตน์ วัฒนาธร และทิพยรัตน์ สิทธิวงศ์. (2557). การประเมินโครงการพัฒนาครูคุณภาพโดยใช้กระบวนการสร้างระบบพี่เลี้ยง ของคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวรและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 38 และเขต 39 ร่วมกับสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 9(27), 15-31.

นรินทร์ สังข์รักษา, เฉลียว บุรีภักดี, และสุมาลี พงศ์ติยะไพบูลย์. (2558). ประเมินผลและถอดบทเรียนโครงการพัฒนาครูโดยใช้กระบวนการสร้างระบบพี่เลี้ยง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(1, 2), 65-80.

บุหงา วชิระศักดิ์มงคล, และสุภาณี เส็งศรี. (2556). การติดตามผลการดำเนินงานโครงการพัฒนาครูคุณภาพ โดยใช้กระบวนการสร้างระบบพี่เลี้ยง (Coaching and Mentoring): ครูสังกัด สพป.สุโขทัย เขต 2 สาระภาษาไทย. Journal of Education and Innovation, 15(4), 165–172.

พิชญ์สินี เสถียรธราดล, นริศา ไพเจริญ, เกริก เจษฎานุวัฒน์ และดารินทร อินทับทิม. (2565). การใช้รูปแบบการสอนแบบบูรณาการภาษาศาสตร์เพื่อพัฒนาความสามารถทางการออกเสียง คำศัพท์และการแต่งประโยคภาษาอังกฤษของนักเรียนกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดพะเยา. วารสารภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม, 11(1), 180-201.

รักศักดิ์ เลิศคงคาทิพย์, กิติศักดิ์ เกิดโต, ปฐมพงศ์ อยู่จำนงค์, ธนโชค จันทร์สูง และอุบลวรรณ สายทอง. (2565). ผลการศึกษาการใช้กระบวนการยกระดับคุณภาพการจัดการศึกษาโดยใช้ระบบพี่เลี้ยง Coaching and Mentoring สำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาเขต 2 จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2(6), 59-76.

สุชาติ แวงโสธรณ์. (2565). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในโดยใช้กระบวนการชี้แนะและระบบพี่เลี้ยงเพื่อส่งเสริมศักยภาพการจัดการเรียนรู้เชิงรุก โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาลัย. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2(6), 363-384.

สุดาพร ปัญญาพฤกษ์. (2564). การพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 (4C’s) ตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา ระบบพี่เลี้ยงและการเรียนรู้โดยใช้การวิจัยเป็นฐาน (CCR) สำหรับนักศึกษาครู. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 13(1), 371-388.

อภิญญา ห่านตระกูล, พิชญ์สินี เสถียรธราดล, นริศา ไพเจริญ, เพ็ญนภา คล้ายสิงห์โต, เฉลิมพันธ์ แก้วกันทะ และดารินทร อินทับทิม. (2564). จากการบูรณาการภาษาศาสตร์สู่การเปลี่ยนแปลงทัศนคติที่มีต่อการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา, 9(1), 87-109.

Ajzen, I. (1991). Attitude, personality, and behavior. Milton: Open University Press.

Darasawang, P., Reinders, H., and Waters, A. (2015). Innovation in language teaching: The Thai context. In P. Darasawang and H. Reinders (Eds.), Innovation in language learning and teaching: The case in Thailand (pp. 1-14). New York, NY: Palgrave Macmillan.

Kennedy, C. (2011). Models of change and innovation. In K. Hyland and W.L.C. Lillian (Eds.). Innovation and change in English language education (pp. 13-27). Abingdon, Oxon: Routledge.

Downloads

Published

2024-12-22

How to Cite

Inthapthim, D., Paicharoen, N., Chetsadanuwat, K., & Sathientharadol, P. (2024). Effects of Coaching-Mentoring Techniques towards English Language Teachers’ Behaviour and Beliefs and Ethnic Students’ Achievement of English Literacy in the Primary Educational Service Area 2, Phayao. Journal of Applied Psychology and Buddhism for Society, 10(2), 255–270. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/282058