รูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในจังหวัดนนทบุรีตามแนวพุทธจิตวิทยา

ผู้แต่ง

  • ศศิภา แก้วหนู หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธจิตวิทยา ภาควิชาจิตวิทยา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • มั่น เสือสูงเนิน ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การมีส่วนร่วมทางการเมือง, พุทธจิตวิทยา, การพัฒนาท้องถิ่น, จิตสำนึก, คุณธรรม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาวิเคราะห์สภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดนนทบุรี 2. เพื่อศึกษาหลักพุทธจิตวิทยาที่สามารถประยุกต์ใช้ในการพัฒนากระบวนการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน และ 3. เพื่อพัฒนาและนำเสนอรูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดนนทบุรีตามแนวพุทธจิตวิทยา ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพโดยเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 19 คน และการสนทนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ 9 คน การเลือกตัวอย่างใช้วิธีเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนดและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาด้วยเทคนิค 6'c Technic Analysis ร่วมกับ Matrix Analysis

ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพปัจจุบันของการมีส่วนร่วมทางการเมืองในอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี มีการพัฒนาในด้านการเลือกตั้งและการใช้เทคโนโลยี แต่ยังมีข้อจำกัดด้านการเข้าถึงข้อมูลและความเข้าใจกระบวนการ ปัญหาหลักคือความรู้ทางการเมืองไม่ทั่วถึง การขาดความเชื่อมั่นในระบบและอุปสรรคทางเศรษฐกิจสังคม ความต้องการคือการส่งเสริมองค์ความรู้ การเปิดพื้นที่การมีส่วนร่วมที่หลากหลายและการพัฒนาระบบการเมืองที่โปร่งใส 2. หลักพุทธจิตวิทยาที่สามารถประยุกต์ใช้ในการพัฒนากระบวนการมีส่วนร่วมทางการเมือง ได้แก่ การสร้างความเชื่อมั่นในระบบ การเสริมสร้างสังคมเอกภาพ การส่งเสริมความร่วมมือ และการสนับสนุนจากภาครัฐและประชาชน 3. รูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองตามแนวพุทธจิตวิทยาที่ได้พัฒนาขึ้นประกอบด้วย 6 องค์ประกอบหลัก คือ การเสริมสร้างจิตสำนึกและคุณธรรม การทำงานร่วมกันเพื่อส่วนรวม การเคารพความคิดเห็นที่แตกต่าง การลดความขัดแย้ง การพัฒนาอย่างยั่งยืนและสงบสุขและการสร้างความร่วมมือระหว่างประชาชนกับภาครัฐ

เอกสารอ้างอิง

กรวิชญ์ บุญมี. (2567). การใช้หลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาประชาธิปไตยในสังคมไทย. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 9(4), 76-85.

ธิติวุฒิ หมั่นมี. (2567). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตนนทบุรี. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 7(5), 192-203.

ทิวากร แสร์สุวรรณ. (2565). การใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อสร้างความตระหนักรู้และการมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันการทุจริตเชิงนโยบาย. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์. 5(1), 99-112.

พระสร้อยทอง ปญฺญาวุโธ. (2562). การพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตตำบลเมืองเตา อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 1(3), 9-22.

ยุภาพร พรสมิทธิ์. (2562). การประยุกต์ใช้หลักพุทธจิตวิทยาเพื่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของชาวกรุงเทพมหานคร (พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.

วีระศักดิ์ จินารัตน์. (2567). ผลกระทบของการใช้สื่อสังคมที่มีผลต่อความรอบรู้ทางการเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของกลุ่มคนเจเนอเรชั่น Y และ Z ในประเทศไทย. วารสารศิลปการจัดการ, 8(2), 547-563.

สุพัตรา ศรีบุญเรือง. (2563). การประยุกต์ใช้จิตวิทยาในการสร้างแรงจูงใจให้ประชาชนมีส่วนร่วมทางการเมือง. เชียงใหม่ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-20

รูปแบบการอ้างอิง

แก้วหนู ศ., & เสือสูงเนิน ม. (2025). รูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในจังหวัดนนทบุรีตามแนวพุทธจิตวิทยา. วารสารจิตวิทยาพุทธศาสตร์ประยุกต์เพื่อสังคม, 11(2), 375–388. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/293264