ศรัทธาอย่างมีปัญญา : กรณีศึกษานางวิสาขามหาอุบาสิกา ในการทะนุบำรุงพระพุทธศาสนาด้วยหลักสัมมาสติ
คำสำคัญ:
นางวิสาขา, สัมมาสติ, ศรัทธา, พระสงฆ์, สื่อสังคมออนไลน์บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแบบอย่างการรักษาศรัทธาอย่างมีปัญญาของนางวิสาขามหาอุบาสิกาในการทะนุบำรุงพระพุทธศาสนา โดยประยุกต์ใช้หลักสัมมาสติเป็นเครื่องมือในการแยกแยะระหว่างพฤติกรรมส่วนบุคคลของพระสงฆ์กับสถาบันสงฆ์และพระธรรมคำสอน รวมถึงการนำเสนอแนวทางประยุกต์ใช้สำหรับพุทธศาสนิกชนในสังคมไทยปัจจุบัน
จากการทบทวนวรรณกรรมและวิเคราะห์แนวทางปฏิบัติของนางวิสาขา บทความนี้นำเสนอว่านางวิสาขาเป็นต้นแบบของผู้มีศรัทธาประกอบด้วยปัญญา (สัทธา-ปัญญา) ที่สามารถแยกแยะระหว่างพฤติกรรมส่วนบุคคลของพระสงฆ์บางรูปกับหลักธรรมคำสอน โดยมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาพระวินัยผ่านการนำเสนอข้อเท็จจริงต่อพระพุทธเจ้าอย่างสร้างสรรค์ การใช้หลักสัมมาสติเป็นกลไกสำคัญในการพิจารณาข้อมูลอย่างรอบคอบ ไม่ด่วนตัดสิน และแยกแยะระหว่างข้อเท็จจริงกับความคิดเห็น
บทความนี้นำเสนอแนวทางประยุกต์ใช้ 4 ประการ ได้แก่ 1) การใช้สัมมาสติในการรับรู้และวิเคราะห์ข่าวสาร 2) การเลือกสนับสนุนพระสงฆ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ 3) การมีส่วนร่วมในการพัฒนาและปฏิรูปพระพุทธศาสนา และ 4) การทำบุญอย่างฉลาด แนวทางเหล่านี้จะเป็นแนวปฏิบัติที่ช่วยให้พุทธศาสนิกชนสามารถรักษาศรัทธาในพระพุทธศาสนาได้อย่างมั่นคง ไม่หวั่นไหวต่อกระแสข่าวเชิงลบและมีส่วนร่วมในการพัฒนาพระพุทธศาสนาอย่างสร้างสรรค์
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ สุขเกษม และคณะ. (2565). ทัศนคติของประชาชนต่อพระสงฆ์ในยุคสื่อสังคมออนไลน์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจ้าอธิการอนุวัตร อินฺทปญฺโญ. (2565). การประยุกต์ใช้หลักธรรมในพระพุทธศาสนาเพื่อป้องกันการถูกหลอกในสังคมออนไลน์. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 9(2), 255413-255430.
ต่ายลีลาศ กมลรัตน์. (2565). การบริโภคสื่อออนไลน์ด้วยพุทธปัญญาบูรณาการ. วารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์, 8(3), 72-85.
ธนรัฐ สะอาดเอี่ยม และ พระราชวิมลโมลี. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างกลวิธีทางภาษากับภาพตัวแทนพระสงฆ์ผู้กระทำผิดในวาทกรรมข่าวออนไลน์ : การศึกษาตามแนววาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์. วรรณวิทัศน์, 22(2), 1-40.
ธันยนันท์ จันทร์ทรงพล. (2562). แนวคิดมัชฌิมาปฏิปทาในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งที่เกิดจากการสื่อสารทางการเมือง. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นพลักษณ์ หนักแน่น. (2564). การวิเคราะห์ข่าวเชิงลบเกี่ยวกับพระสงฆ์ในสื่อสังคมออนไลน์. กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์.
บัณฑิกา จารุมา. (2566). การวิเคราะห์ภาษาเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา: กรณีศึกษาปริจเฉทเทศนาธรรมในเพจเฟซบุ๊ก "พระศักดา สุนฺทโร" (รายงานการวิจัย). นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2557). พุทธศาสนากับสังคมไทย (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556). นางวิสาขา มหาอุบาสิกาตัวอย่าง. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สุขภาพใจ.
พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2563). พระพุทธศาสนาในบริบทสังคมไทยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี. (2562). เปลี่ยนศรัทธา พัฒนาปัญญา : พุทธศาสนากับการพัฒนาสังคมไทย. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สุขภาวะ.
พระใบฎีกาสมคิด นาถสีโล. (2568). ภัยยุคใหม่ของพระสงฆ์กับความท้าทายและแนวทางการปฏิบัติในยุคดิจิทัล. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 12(1), 6792-6810.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2559). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักข่าวไทยรัฐออนไลน์. (2565). สถิติข่าวพระสงฆ์ในสื่อออนไลน์ปี 2563-2565. กรุงเทพฯ : บริษัท วชิรพงศ์พิสิฐ จำกัด.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2565). รายงานประจำปี 2564. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารจิตวิทยาพุทธศาสตร์ประยุกต์เพื่อสังคม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.