พุทธจิตวิทยา : แนวทางสู่สุขภาวะสำหรับคนวัยทำงาน กลุ่มแซนด์วิชเจเนอเรชั่นในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • ปรีญาณี กองบุญมา บริษัท นานมี จำกัด แขวงสีลม เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร 10500
  • กมลาศ ภูวชนาธิพงศ์ ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • วิชชุดา ฐิติโชติรัตนา ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

พุทธจิตวิทยา, ภาวนา 4, สุขภาวะองค์รวม, แซนด์วิชเจเนอเรชัน, คนวัยทำงาน

บทคัดย่อ

บทความนี้นำเสนอการประยุกต์ใช้หลักพุทธจิตวิทยาเพื่อเสริมสร้างสุขภาวะองค์รวมสำหรับคนวัยทำงานกลุ่มแซนด์วิชเจเนอเรชั่นในประเทศไทย ซึ่งเป็นกลุ่มคนในช่วงอายุ 42-62 ปี ที่ต้องแบกรับภาระดูแลทั้งบุพการีที่เข้าสู่วัยสูงอายุและบุตรที่ยังต้องการการพึ่งพา ในขณะเดียวกันก็ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพและดูแลตนเอง ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยีที่รวดเร็ว กลุ่มคนเหล่านี้กำลังเผชิญความท้าทายใน 4 ด้านหลัก ได้แก่ ด้านร่างกาย (ความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพและโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง) ด้านจิตใจ (ความเครียด วิตกกังวลและภาวะหมดไฟ) ด้านสังคม (ความขัดแย้งระหว่างบทบาทและความกดดันทางการเงิน) และด้านปัญญา (การขาดโอกาสในการพัฒนาตนเอง) บทความนี้นำเสนอแนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธจิตวิทยา โดยเฉพาะหลักภาวนา 4 ได้แก่ กายภาวนา (การพัฒนาร่างกาย) ศีลภาวนา (การพัฒนาความประพฤติ) จิตภาวนา (การพัฒนาจิตใจ) และปัญญาภาวนา (การพัฒนาปัญญา) ร่วมกับหลักธรรมอื่น ๆ เช่น อิทธิบาท 4 มัชฌิมาปฏิปทา และอริยสัจ 4 เพื่อเสริมสร้างความสมดุลและคุณภาพชีวิตที่ดีในทุกมิติ โดยเน้นการตั้งเป้าหมายชีวิต การดูแลสุขภาพกาย การเสริมสร้างความมั่นคงทางจิตใจ การพัฒนาความสัมพันธ์ที่เกื้อกูล การพัฒนาปัญญาเพื่อเข้าใจธรรมชาติของชีวิต และการทบทวนปรับปรุงตนเองอย่างต่อเนื่อง ซึ่งแนวทางดังกล่าวจะช่วยให้คนวัยทำงานกลุ่มแซนด์วิชเจเนอเรชั่นสามารถรับมือกับความท้าทายในชีวิตได้อย่างสมดุลและยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

กรมการปกครอง. (2565). ข้อมูลสถิติประชากรผู้สูงอายุในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : กระทรวงมหาดไทย.

กรมสุขภาพจิต. (2565). รายงานสถานการณ์สุขภาพจิตคนไทย. กรุงเทพฯ : กระทรวงสาธารณสุข.

พรรณราย ทรัพยะประภา. (2557). จิตวิทยาประยุกต์ในโลกยุคใหม่. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2541). พุทธธรรมกับการพัฒนาชีวิต. กรุงเทพฯ : ธรรมสภา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2535). พุทธธรรม. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมบัณฑิต. (2566). พุทธจิตวิทยาเพื่อการพัฒนามนุษย์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วีรศักดิ์ เมืองไพศาล. (2556). การเตรียมความพร้อมเข้าสู่วัยสูงอายุ. กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

อ้อมใจ ดำวรรณ. (2567). จิตวิทยาวัยผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Cheng, H. Y., & Santos-Lozada, A. R. (2024). The sandwich generation: Mental health outcomes among adults with multigenerational caregiving responsibilities. Journal of Family Studies, 27(3), 1-18.

Lachman, M. E. (2004). Development in midlife. Annual Review of Psychology, 55, 305-331.

Johnson, R. W., & Thompson, L. A. (2021). Financial strain and health outcomes among sandwich generation caregivers. Journal of Aging Studies, 45, 102-115.

Miller, D. A. (1981). The 'Sandwich' Generation: Adult children of the aging. Social Work, 26(5), 419-423.

“________”. (2019). The sandwich generation: Adult children caring for aging parents. Oxford University Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-15

รูปแบบการอ้างอิง

กองบุญมา ป., ภูวชนาธิพงศ์ ก., & ฐิติโชติรัตนา ว. (2025). พุทธจิตวิทยา : แนวทางสู่สุขภาวะสำหรับคนวัยทำงาน กลุ่มแซนด์วิชเจเนอเรชั่นในประเทศไทย. วารสารจิตวิทยาพุทธศาสตร์ประยุกต์เพื่อสังคม, 11(1), 391–403. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/285860