A Holistic Well-Being Development Model for Happiness at Work Based on Buddhist Psychology

Authors

  • Jirachada Chiengkul Independent Scholar (Human Resource Development : HRD), Bangkok, Thailand
  • Siriwat Srikhruedong Department of Psychology Faculty of Humanities Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Maytawee Udomtamanupab Department of Psychology Faculty of Humanities Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Holistic Well-being, Happiness at Work, Buddhist Psychology

Abstract

           The objectives of the study were 1. to analyze the characteristics of holistic well-being development model for happiness at work based on the principles of Buddhism and Psychology; 2. to create a holistic well-being development model for happiness at work based on Buddhist Psychology; and 3. to propose a holistic well-being development model for happiness at work based on Buddhist Psychology. It was a qualitative research in nature, using an in-depth interview to collect data from 17 key informants and a focus group discussion with 9 specialists. For analyzing data, a content analysis and analytic induction were employed.

             The research findings were as follows:

  1. The characteristics of holistic well-being development model for happiness at work based on the principles of Buddhism and Psychology comprised physical health, mind health, intellectual or wisdom health and social well-being. It found that the two principles of holistic well-being were the same as a unique and balance holistic well-being in all 4 areas with interconnection and unseparation from each other.
  2. The components of the creation of a holistic well-being development model for happiness at work based on Buddhist Psychology are consisted of 1) the personnel with a holistic well-being that is balanced physically, mentally, intellectually and socially, 2) Integrating the principles of Buddhism and Psychology to encourage the personnel to possess motivation and inspiration for applying the principles of Buddhism and Psychology at work successfully and happily, 3) self-awareness and self-regulation, personnel-awareness and personel-regulation, and work-awareness and work-regulation of the personnel with clear and deep knowledge and understanding in each point  of a holistic well-being in all 4 areas leading to a good living, staffing and working respectively, and 4) Buddha mindfulness as a body of knowledge for creating the mindful happiness with faith and wisdom to be a key of success factor of adopting the BMW-S Model for sustainably happy work and life balance.
  3. A holistic well-being development model for happiness at work based on Buddhist Psychology is called BMW-S Model as the development of the personnel to achieve happiness at work with an emphasis on the development of Buddha mindfulness encompassing the development of mind and wisdom, resulted in holistic well-being in 4 physical, mental, intellectual and social areas and happiness at work.

References

ชมพูนุช ช้างเจริญ. (2558). ปัจจัยทางจิตสังคมที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการจัดการความเครียดของคนวัยทำงานในตำบลคลองสี่ อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พุทธธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 24). นนทบุรี: โรงพิมพ์เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.

“_________ ”. (2557). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ (พิมพ์ครั้งที่ 35). นครปฐม: วัดญาณเวศกวัน.

ธีร์ธรรม วุฑฒิวัตรชัยแก้ว, กฤษณา ลดาสวรรค์, ทรงวุฒิ อัศวพฤกษชาติ และ ปภัฎชมณ ฟูแสง. (2559). กลยุทธ์เพื่อเสริมสร้างองค์กรแห่งความสุข. กรุงเทพฯ: บริษัท แอทโฟร์พริ้นท์ จำกัด.

เรวดี วัฒฑกโกศล และ พรรณระพี สุทธิวรรณ. (2559). การพัฒนากิจกรรมการคิดทางบวกเพื่อสร้างเสริมการคิดทางบวกและความสุขของนิสิต. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 9(2), 76-86.

เศรษฐา มากล้น. (2559). ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานตามหลักอิทธิบาท 4 ของเจ้าหน้าที่ตำรวจในสถานีตำรวจ จังหวัดนครนายก (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระนครศรีอยุธยา.

สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2562-2564). ผลการสำรวจความสุขคนทำงานในองค์กร (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.

Buckingham, M., & Clifton, D.O. (2001). Now Discover your strength. New York: The Free Press.

Burton, J. (2010). WHO Healthy Workplace Framework and Model: Background and Supporting Literature and Practices. Retrieved January 3, 2023, from https://www.who.int/occupational_ health/healthy_workplace_framework.pdf

Oswald, A. Proto, E.J. & Sgroi, D. (2015). Happiness and productivity. Journal of Labor Economics, 33(4), 789-822.

Raymond J. Wlodkowski. (1993). Enhancing Adult Motivation to Learn. California: Jossey-Bass Inc.

Downloads

Published

2023-12-27

How to Cite

Chiengkul, J., Srikhruedong , S., & Udomtamanupab , M. (2023). A Holistic Well-Being Development Model for Happiness at Work Based on Buddhist Psychology. Journal of MCU Humanities Review, 9(2), 21–39. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/268394