The Student Affairs Administration according to Buddhist Oriented School Affecting to Secondary Educational Service Area Office Phatthalung

Authors

  • Witsarut Kongtep M.A. Program, Buddhist Education Administration, Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Phrakhruprachotkichchaporn - Program Buddhist Education Administration, Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Teeraphong Somkhaoyai Program Buddhist Education Administration, Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Administration, Student Affairs, Buddhist Oriented School, Creative Behavior, Public Consciousness

Abstract

This research used mixed methods research which combined both quantitative and qualitative approaches. The objectives of this research were 1. to study the student affairs administration according to Buddhist oriented school. 2. to study the student affairs administration according to Buddhist oriented school effecting and, 3. to study the approaches to develop the student affairs administration according to Buddhist oriented school to Secondary Education Service Area Office Phatthalung. Quantitative data were collected by questionnaires form the directors and teachers in schools under the Secondary Education Service Area Office Phatthalung of academic year 2021. The samples of 234 were selected through the Table of Krejcie & Morgan and simple random sampling method by lottery method according to the samples of each campus. The statistics used for data analysis were the frequency, percentage, mean, standard deviation, and correlation by using a packaged program. Qualitative data were interviewed with 5 key informants namely the school the directors, the deputy school directors and the heads of Student Affairs Administration in the Buddhist school.

             The findings were as follows:

  1. The student affairs administration according to Buddhist oriented school was on the whole, at the high level. When considered in each aspect, it was at the high level.
  2. The public consciousness of students was affected by the student affairs administration according to Buddhist oriented school, namely, the student affairs administration, the discipline, morality and ethics promotion, democratic promotion, and the student affairs performance evaluation. When classified by working experience as a whole and each aspect there were significant differences at a level of 0.05.
  3. The guidelines to develop the student affairs administration according to Buddhist oriented schools found that authoring the committees to form the opinions of the stakeholders, planning activities with the guidelines of Buddhist oriented school, and responding to school identity morality. There is a policy concept framework, using innovation to organize, promoting behavior in discipline, morality, and ethics. Using innovation to drive the student care and support system, creating promotion projects in school including Buddhist oriented schools and follow-up on the student affairs administration.

References

กัณฑ์จรี แสวงการ. (2561). การศึกษากิจกรรมและจิตลักษณะที่ส่งผลต่อจิตสาธารณของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ เขตภาคใต้ตอนบน. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 10(ฉบับพิเศษ), 87-90.

ดวงดาว พรีพรม. (2558). จิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 6 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชศรีมา : นครราชศรีมา.

นาตยา เลียบจันทร์. (2562). การศึกษาการบริหารกิจการนักเรียนอาชีวศึกษาตามหลักไตรสิกขาจังหวัดสมุทรปราการอาชีวศึกษาภาคกลาง เขต 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย : พระนครศรีอยุธยา.

นงเยาว์ กัลยาลักษณ์. (2541). การศึกษาปัญหาการดําเนินงานฝ่ายกิจการนักเรียนนักศึกษาของวิทยาลัยอาชีวศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม : มหาสารคาม.

ภูมิพิพัฒน์ รักพรมงคล. (2558). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อพฤติกรรมจิตสาธารณะของนักเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยบูรพา, 9(2), 81-86.

มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย. (2557). โรงเรียนวิถีพุทธ. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วารุณี วงศ์วิรุฬรักษ์. (2554). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนโรงเรียนบ้านสามขา สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร : สกลนคร.

วีรนุช สุทธพันธ์. (2558). รูปแบบการบริหารจัดการโรงเรียนวิถีพุทธที่มุ่งเน้นจิตอาสาของนักเรียนประถมศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 5(2), 116-118.

ศตวรรษ กฤษณา และคณะ. (2564). การบริหารงานกิจการนักเรียนตามหลักสังคหวัตถุ 4 ในโรงเรียนมัธยมศึกษาอำเภอมหาชนะชัยจังหวัดยโสธร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วารสารการบริหารการศึกษา มมร. วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 1(1), 29-33.

ศิริกมล นนทะภา. (2560). แนวทางการพัฒนาคุณลักษณะด้านจิตสาธารณะ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 – 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : มหาสารคาม.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 – 2564. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

อาทิตยา เวชกรณ์. (2559). แนวทางการบริหารงานกิจการนักเรียนของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนในจังหวัดนครสวรรค (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ : นครสวรรค์.

Downloads

Published

2023-06-23

How to Cite

Kongtep, W., -, P., & Somkhaoyai, T. (2023). The Student Affairs Administration according to Buddhist Oriented School Affecting to Secondary Educational Service Area Office Phatthalung. Journal of MCU Humanities Review, 9(1), 65–83. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/human/article/view/264980