การเสริมสร้างความเข้มแข็งทางใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ที่ถูกกลั่นแกล้งโดยการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรม
คำสำคัญ:
ความเข้มแข็งทางใจ, นักเรียนถูกกลั่นแกล้ง, การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรมบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง การเสริมสร้างความเข้มแข็งทางใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่ถูกกลั่นแกล้ง โดยการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรม มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อเปรียบเทียบความเข้มแข็งทางใจ ของนักเรียนที่ถูกกลั่นแกล้งกลุ่มทดลองก่อนและหลังได้รับการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรม 2. เพื่อเปรียบเทียบความเข้มแข็งทางใจของนักเรียนที่ถูกกลั่นแกล้งระหว่างกลุ่มทดลองที่ได้รับการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรมกับกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลแบบปกติ เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง ประชากรที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวนนักเรียน 299 คน และกลุ่มตัวอย่างจำนวน 16 คน โดยการคัดเลือกแบบเจาะจง (purposive sampling) ที่มีคะแนนความเข้มแข็งทางใจต่ำกว่าเปอร์เซ็นไทล์ที่ 25 ลงมา แล้วสุ่มอย่างง่ายเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มทดลองได้รับการให้การปรึกษากลุ่มและกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลแบบปกติ ตามระบบของโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบคัดกรองพฤติกรรมการถูกกลั่นแกล้ง มีค่าดัชนีความสอดคล้อง (item objective congruence : IOC) อยู่ระหว่าง 0.67 - 1.00 2) แบบประเมินความเข้มแข็งทางใจมีค่าความเที่ยงโดยรวมเท่ากับ 0.70 และ 3) การให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรมมีค่าดัชนีความสอดคล้อง (item objective congruence : IOC) อยู่ระหว่าง 0.67-1.00 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณา สถิติเชิงเปรียบเทียบใช้ Paired–Sample t-test และ Independent t-test
พบผลการวิจัย ดังนี้
- ความเข้มแข็งทางใจของนักเรียนที่ถูกกลั่นแกล้งกลุ่มทดลองหลังได้รับการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรมมีความเข้มแข็งทางใจสูงกว่าก่อนการเข้าร่วมการปรึกษากลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
2. ความเข้มแข็งทางใจของนักเรียนที่ถูกกลั่นแกล้งระหว่างกลุ่มทดลองที่ได้รับการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการรู้คิดและพฤติกรรม มีความมีความเข้มแข็งทางใจสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับการให้การปรึกษากลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
References
กรมสุขภาพจิต. (2561). การกลั่นแกล้งกันในเด็กและเยาวชน. สืบค้น 1 มีนาคม 2564, จาก https:// www.schoolofchangemakers.com/knowledge/22482/
กรมสุขภาพจิต. (2562). บทความด้านสุขภาพจิต. สืบค้น 1 มีนาคม 2564, จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30024
กรมสุขภาพจิต. (2563). คู่มือสื่อสารความรู้เสริมสร้างพลังใจ อึด ฮึด สู้. นนทบุรี : บียอนด์ พับลิสชิ่ง จำกัด.
กันตภณ มนัสพล. (2559). ผลของการปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีพฤติกรรมทางปัญญาต่อความทนทานทางจิตใจของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา : ชลบุรี.
กาญจนา สุทธิเนียม. (2561). การพัฒนาทุนทางจิตวิทยาเชิงบวกของนิสิตครู โดยการให้การปรึกษากลุ่ม. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 32(1), 21-22.
เกณิกา จิรัชยาพร และ ทิพย์ภา เชษฐ์เชาวลิต. (2559). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างความเข้มแข็งทางจิตใจของวัยรุ่นตอนต้นในโรงเรียนแห่งหนึ่งของจังหวัดสงขลา. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 29(3), 113-125.
ขวัญธิดา พิมพการ. (2561). การพัฒนารูปแบบการให้คำปรึกษารายบุคคลแบบบูรณาการเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งทางใจของสตรีที่มีการสูญเสียสามีในสถานการณ์ความไม่สงบจังหวัดชายแดนภาคใต้ (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ : กรุงเทพฯ.
ดาราวรรณ ต๊ะปินตา. (2560). ภาวะซึมเศรา: การบําบัดและการใหการปรึกษาโดยการปรับความคิดและพฤติกรรม (พิมพครั้งที่ 7). เชียงใหม่ : วนิดาการพิมพ์.
ธนพล บรรดาศักดิ์. (2560). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างความแข็งแกร่งในชีวิตต่อความสุขในการเรียนรู้ของนักศึกษาพยาบาล (วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา : ชลบุรี.
ธานี ชัยวัฒน์. (2563). หยุด Cyberbullying กลั่นแกล้ง โจมตีผ่านโซเชียล คิดต่างได้ แต่ควรเคารพในความต่าง. สืบค้น 2 มีนาคม 2564, จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view. asp?id=30362
ประเวช ตันติพิวัฒนสกุล. (2551). พลังสุขภาพจิตเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส. นนทบุรี : สำนักสุขภาพจิตสังคม.
ประเวศ ตันติพิวัฒนสกุล. (2550). แนวทางการจัดกิจกรรมเรียนรู้เพื่อสร้างความเข้มแข็งทางใจสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. นนทบุรี : โรงพิมพ์ ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
รอฮานี เจ๊ะอุเซ็ง. (2558). การปรึกษากลุ่มบูรณาการเพื่อลดผลกระทบทางจิตใจและกระบวนการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักหลังเกิดเหตุการณ์วิกฤตของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา : กรณีศึกษาโรงเรียนเดชะปัตตนยานุกูล จังหวัดปัตตานี (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ : สงขลา.
วันเพ็ญ แสงสงวน. (2562). ประสิทธิภาพของโปรแกรมการสร้างความเข้มแข็งทางจิตใจด้วยการใช้การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานในนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก, 20(2), 186-194.
วิวรรษา แซ่เจี่ย. (2561). ผลการใช้กิจกรรมกลุ่มโดยใช้การมีส่วนร่วมของครอบครัวที่มีผลต่อความเข้มแข็งทางใจของเด็กและเยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดปัตตานี (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ : สงขลา.
สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์ (2561). คู่มือปฏิบัติสำหรับการดำเนินการป้องกันและจัดการการรังแกกันในโรงเรียน. นนทบุรี: บียอนด์ พับลิสชิ่ง จำกัด.
Beck A.T., Rush A.J., Shaw B.F., & Emery, G. (1979). Cognitive therapy of depression. New York: Guilford.
Beck JS. Cognitive therapy: basics and beyond. New York: Guilford Press 1995.
Grotberg, E. H. (1995). A guide to promoting resilience in children: Strengthening the human spirit. Hague, Netherlands : Bernard van Leer Foundation.
Corey, G. (2017). Groups : Theory and practice of group counseling (10 ed.). Canada: Brook/Cole Cengage learning.
Jacobs, E., Masson, L., & Harvill, L. (2002). Group counseling: strategies and skills. (3rd). CA: Brooks/Cole.
Luthans, F. & Youssef, C. M. (2007). Emerging positive organizational behavior. Journal of Management, 33, 321-349.
Ohlsen, M. M. (1970). Group counseling. New York: Rinehart and Winston, Inc.
Radliff KM, Wang C, & Swearer SM. (2016). Bullying and peer victimization: anexamination of cognitive and psychosocial constructs. Journal of Interpersonal Violence. 2016 ; 31 : 1983-2005. Doi:10.1177/0886260515572476.
Robert, JR. B. Walter. (2008). Working with Parent of Bully and Victims. Thousand Oak: Corwin Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
หมวดหมู่
License
Copyright (c) 2022 วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
