ปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวกที่มีต่อพฤติกรรมการปรับตัวของสามเณรในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์  คือ  1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการปรับตัวของสามเณรในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี  2) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวกกับพฤติกรรมการปรับตัวของสามเณรในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี  3) เพื่อศึกษาปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวกที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการปรับตัวของสามเณรในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี

กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ  สามเณรที่กำลังศึกษาเล่าเรียนอยู่ในระดับมัธยมตอนต้นและมัธยมตอนปลาย  ในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี  จำนวน 97 รูป  วิธีดำเนินการวิจัยเชิงปริมาณ  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเพื่อวัดผลปัจจัยการปรับตัวของสามเณรในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี  สถิติที่ใช้คือ  สถิติบรรยาย  ได้แก่  ความถี่  ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมารฐาน  ได้แก่  การทดสอบค่า (t-test)  การทดสอบความแปรปรวนทางเดียว (F-test/ One-Way ANOVA)

ผลการวิจัยพบว่า :

ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีอายุมากกว่า  15  ปี  เป็นบุตรลำดับที่  1  อาศัยอยู่กับบิดาและมารดา  มีผลการศึกษา  3.00 – 3.49  อยู่ในระดับชั้นมัธยมตอนต้น  มีระยะเวลาในการบรรพชา  1-3 ปี  โดยที่อยู่ปัจจุบันพักอาศัยรวมกับเพื่อนสามเณร  และมีภูมิลำเนาเดิมคือภาคอีสาน

สามเณรมีความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวกโดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก  3.57  เมื่อจำแนกเป็นรายด้านพบว่า  ความยึดหยุ่น  การมองโลกในแง่ดีและความหวัง  อยู่ในระดับมาก  ส่วนความเชื่อมั่นในความสามรถของตนเอง  อยู่ในระดับปานกลาง

ปัจจัยส่วนบุคคลด้านที่พักอาศัยก่อนบรรพชามีความสัมพันธ์กับการปรับตัวด้านอารมณ์ (จิตใจ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05   ปัจจัยส่วนบุคคลด้านผลการเรียนมีความสัมพันธ์กับการปรับตัวด้านสติปัญญาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .0.05

ปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวกด้านความหวังมีความสัมพันธ์กับการปรับตัวด้านร่างกาย  และสังคม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05   ปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวกด้านความหวังมีความสัมพันธ์กับการปรับตัวด้านร่างกาย  สังคม และสติปัญญาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .0.05

ปัจจัยทางจิตวิทยาเชิงบวก  คือ  ความหวัง  ด้านการมองโลกในแง่ดี  และด้านความยึดหยุ่น  มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการปรับตัวของสามเณรในโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาจังหวัดปทุมธานี  อย่ามีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  0.05