Ecotourism Attractions the use of Local Wisdom and the Integration of Knowledge for Teaching Social Studies Subjects Religion and Culture Plutaluang Wittaya School Phlu Ta Luang Subdistrict, Sattahip District, Chonburi Province
Keywords:
Ecotourism Attractions, Using Local Wisdom, IntegrationAbstract
The objectives of this study are (1) study knowledge and wisdom Ecological and cultural tourist attractions Phlutaluang Subdistrict, Sattahip District, Chonburi Province (2) Integrate teaching of social studies subjects. Religion and culture of Plutaluang wittaya School Phlutaluang Subdistrict, Sattahip District, Chonburi Province. In this research, a sample were used, consisting of 1) Knowledge group includes local scholars. Senior or People with local knowledge 2) The group of practitioners includes teachers, students, villagers, leaders, Phlutaluang Subdistrict, Sattahip District, Chonburi Province. 3) General public group General public who have visited Phlutaluang Subdistrict, Sattahip District, Chonburi Province. This study The researcher used qualitative cultural research methods. Using tools to collect data, namely surveys, interviews, observation forms, and organizing small group meetings. and workshop.
The results of the study found that
1. “Plu Ta Luang” originates from a legend told of “Ta Luang,” an old man who owned land in this area and was respected and feared by the common people. In addition, this area is surrounded by mountains. Later when it was established as a sub-district named "Plutaluang" The word "betel" is an erosion of the word mountain. and combined with the name of "Ta Luang" is called the name “Plutaluang” has knowledge and wisdom. Ecological and cultural tourist attractions include agricultural wisdom. “Thorns reveal thorns” wisdom in herbal medicine “These elements are considered the first roots of disease” and community forest wisdom "Shrarn Luang Tia Phlu Ta Luang"
2. Integrate teaching of social studies subjects. Religion and culture of Plutaluangwittaya School Phlutaluang Subdistrict, Sattahip District, Chonburi Province, including Part 1: Creating a plan consists of 5 steps, including the study and document analysis step. Stages of surveying areas and resources Steps for ranking resource potential Plan setting stage Steps in preparing plan documents ...
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.(2564).การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน : กระบวนทัศฯ การส่งเสริมและพัฒนาการ ท่องเที่ยวยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
ฐาปนา บุณยประวิตร. (2556). การใช้แนวคิดการเติบโตอย่างชาญฉลาด (Smart Growth) ในการวางแ ผ น ที่อยู่อาศัย ของประเทศสิงค์โปร์. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก :http://www.asiamuseum.co.th
ณฤณีย์ ศรีสุข.(2564).นิเวศวิทยาวัฒนธรรมเชิงพุทธบูรณาการ.สูตรสาขาวิชาพระพุทธศาสนาวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง
ในตะวัน กำหอม. (2559). ผ้าหมี่ : การอนุรักษ์และพัฒนาเพื่อส่งเสริมวิถี วัฒนธรรมชุมชน ตำบลขวาว อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ดความหลากหลายทางวัฒนธรรม. คณะวัฒนธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม 12(26),พฤษภาคม-สิงหาคม
ปราณี ตันตนานุบุตร.(2555). ภูมิปัญญาไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
พระวีรศักดิ์ จนฺทวํโส, พระครูวิริยปัญญาภิวัฒน์ และ พระเอกรัตน์ มหามงฺคโล. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการวิชาสังคมศึกษา. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 8(2), 85-92.
ภูวดล บัวบางพลู. (2561). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนอุทยานแห่งชาติเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี.วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12(2), 91-101.
วรนันท์ ฉายารัตน์.(2564).การท่องเที่ยวเศรษฐกิจตามเส้นทาง EEC : พื้นที่เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการท่องเที่ยวเศรษฐกิจตามเส้นทาง EEC พื้นที่เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกและเพื่อบูรณาการการสอนกลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมโรงเรียนนิคมสร้างตนเองจังหวัดระยอง 2.หลักสุตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.สาขาวิชา สังคม ศาสนาและวัฒนธรรม.วิทยาลัยทองสุข
ศรีศักร วัลลิโภดม .(2551). มือฉุกคิด : ความหมายของภูมิวัฒนธรรม การศึกษาภายในและสํานึกของท้องถิ่น. กรุงเทพ : มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์
สมศักดิ์ อยู่บริบูรณ์.(2558).การใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของตำบลพูตาหลวงอำเภอสัตหีบจังหวัดชลบุรี.สาขาวิชาวิทยาศาสตร์.คณะครุศาสตร์.มหาวิทยาลัยบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
องค์การบริหารส่วนตำบลพลูตาหลวง.(2565).สืบค้นจาก https://www.plutaluang.go.th/contactus
อนุกูล ตันสุพล.(2559).นิเวศวิทยาวัฒนธรรม : กุญแจสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน.ภาควิชาภูมิศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี
Berkes, F.(1999). Sacred ecology: traditional ecological knowledge and resource management. Taylor and Francis.
Gagne, Robert M. 1977. The Conditioning. New York : Holt Rinchart and Winston Inc.
Geoffrey, L. (2005). Sustainable Sufficency: An Internally Consistent version of Sustainability. Sustainable Development. 13: 53-58.
Maass, Petra .(2008). The Cultural Context of Biodiversity Conservation. Seen and Unseen Dimensions of Indigenous Knowledge among Q'eqchi' Communities in Guatemala. Göttingen: Göttinger Universitätsverlag
McCoy, Thomas Michael. (2003). Developing Local Improvemet Plans in High Schools Using Action Research. Dissertaion Abstracts International. 63(7) : 2500-A
Robert H.Winthrop.(1991). Dictionary of Concepts in Cultural Anthropology. Greenwood Press. New York. Pp.47-49.
Turner, B. L., II .(2002).Contested identities: human-environment geography and disciplinary implications in a restructuring academy. Annals of the Association of American Geographers 92(1): 52-74.
Young, H.P., Sheriff, A. and Naeger,S. (2009). A Bottom-up Definition of Self-sufficiency: Voices from Low-income Jobseekers. Qualitative Social Work. 8(3) : 357-376.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
จรรยาบรรณผู้เขียนบทความ
ผู้เขียนบทความต้องรับรองว่าบทความนี้ไม่เคยตีพิมพ์ในวารสารใดหรือสิ่งพิมพ์อื่นๆ มาก่อน ต้องไม่คัดลอกผลงานผู้อื่นมาปรับแต่งเป็นบทความของตน และไม่ได้อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ อีกทั้งยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาและการตรวจแก้ไขบทความต้นฉบับโดยกองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจพิจารณาทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์และมีความเชี่ยวชาญตรงตามสาขาของบทความ ซึ่งผู้เขียนต้องแก้ไขตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุฒิภายในระยะเวลาที่กำหนด หากไม่เป็นไปตามกำหนดกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์และยกเลิกการตีพิมพ์โดยจะแจ้งให้ทราบต่อไป
ข้อความที่ปรากฏในบทความของวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนครราชสีมาแต่อย่างใด และกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตรวจประเมินบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารของวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
