การมีส่วนร่วมของประชาชนและการนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ส่งผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดนครนายก
คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วมของประชาชน , หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ , การพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน , จังหวัดนครนายกบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดนครนายก (2) วิเคราะห์อิทธิพลของการมีส่วนร่วมของประชาชนและการประยุกต์ใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต และ (3) เสนอแนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน การวิจัยใช้วิธีแบบผสมผสาน โดยอ้างอิงแนวคิดของโคเฮนและอัฟฮอฟฟ์ แนวทางของกรมการพัฒนาชุมชน แผนปฏิบัติราชการ ปี 2566–2570 และหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ คือ ประชาชนอายุ 18 ปีขึ้นไป จำนวน 384 คน จากประชากร 260,117 คน ใช้ตารางของเครจีและมอร์แกน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้บริหารท้องถิ่น ข้าราชการ และประชาชน รวม 15 คน ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนอยู่ในระดับมาก ครอบคลุมทั้ง 4 ด้าน โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือการพัฒนาองค์กร และต่ำสุดคือการส่งเสริมเศรษฐกิจฐานราก (2) ปัจจัยที่ส่งผลอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ ความพอประมาณ ความรู้ ความมีเหตุผล คุณธรรม และการตัดสินใจ ซึ่งสามารถพยากรณ์การพัฒนาคุณภาพชีวิตได้ร้อยละ 42.8 และ (3) แนวทางการพัฒนาควรส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในทุกขั้นตอน พร้อมจัดตั้งคณะกรรมการชุมชนทำงานร่วมกับรัฐอย่างมีระบบและมีแผนงานรองรับที่ชัดเจน
เอกสารอ้างอิง
กรมการพัฒนาชุมชน. (พ.ศ. 2566 – 2570). แผนปฏิบัติราชการระยะ 5 ปี. กรุงเทพมหานคร. https://plan.cdd.go.th/th/content/category/detail/id/211/iid/199997
สำนักงานแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 – 2570). วีเจ พริ้นติ้ง. กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.(2550).ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง: แนวทางสู่ความยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พระครูใบฎีกาอภิชาติ พรสุทธิชัยพงศ์. (2563). เสริมสร้างความเข้มแข็งของเศรษฐกิจฐานราก ยกระดับเศรษฐกิจ สังคม และสร้างความมั่นคงทางรายได้. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. http://mcuir.mcu.ac.th:8080/jspui/bitstream/123456789/612/1/2563-005
วารุณี ชุตินันทกล. (2561). การประยุกต์ใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ในการดำรงชีวิต : กรณีศึกษา กำลังพลวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร. สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ.
วิทยา จันทร์แดง และจํานงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2555). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการชุมชนเข้มแข็งตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในเขตจังหวัดภาคกลางตอนบน. ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต.
อาคม เติมพิทยาไพสิฐ. (2554). เศรษฐกิจสร้างสรรค์ของไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Krejcie R.V., and D.W. Morgan. (1970).Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607-610
Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1980). Participations place in rural development: Seeking clarity through specificity. New York: World Developments. Erwin, W .
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
จรรยาบรรณผู้เขียนบทความ
ผู้เขียนบทความต้องรับรองว่าบทความนี้ไม่เคยตีพิมพ์ในวารสารใดหรือสิ่งพิมพ์อื่นๆ มาก่อน ต้องไม่คัดลอกผลงานผู้อื่นมาปรับแต่งเป็นบทความของตน และไม่ได้อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ อีกทั้งยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาและการตรวจแก้ไขบทความต้นฉบับโดยกองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจพิจารณาทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์และมีความเชี่ยวชาญตรงตามสาขาของบทความ ซึ่งผู้เขียนต้องแก้ไขตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุฒิภายในระยะเวลาที่กำหนด หากไม่เป็นไปตามกำหนดกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์และยกเลิกการตีพิมพ์โดยจะแจ้งให้ทราบต่อไป
ข้อความที่ปรากฏในบทความของวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนครราชสีมาแต่อย่างใด และกองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตรวจประเมินบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารของวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
