การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเครือข่ายการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยพิษณุโลก

ผู้แต่ง

  • สมลักษณ์ พรหมมีเนตร คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยพิษณุโลก
  • ไพโรจน์ พรหมมีเนตร คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยพิษณุโลก
  • ชูเกียรติ เต็งไตรสรณ์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยพิษณุโลก

คำสำคัญ:

การบริหารงานวิชาการ , สมรรถนะทางวิชาชีพครู

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาและเปรียบเทียบความคิดเห็นของบุคลากรในสถานศึกษาที่มีต่อการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเครือข่ายการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยพิษณุโลก  (2) ประเมินและเปรียบเทียบผลการประเมินสมรรถนะทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกปฏิบัติการสอน โดยบุคลากรในสถานศึกษาเครือข่ายการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยพิษณุโลก ประชากร คือ บุคลากรในสถานศึกษาเครือข่ายฯ 120 แห่ง แห่งละ 2 คน รวม 240 คน กลุ่มตัวอย่างมีจำนวน 148 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตาราง เครซี่และมอร์แกน และการสุ่มตัวอย่างแบบแบบง่ายโดยจับฉลากเลือกสถานศึกษาเครือข่าย 74 แห่ง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย  ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที ความแปรปรวนทางเดียว และทำการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่โดยวิธีการของเชฟเฟ่  

              ผลการวิจัยพบว่า 

  1. การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเครือข่ายการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยพิษณุโลก โดยภาพรวมและรายด้านทุกด้านมีการปฏิบัติระดับมากที่สุด ด้านที่มีการปฏิบัติสูงสุด ได้แก่ ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา ด้านที่มีการปฏิบัติต่ำสุด ได้แก่ ด้านการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ เมื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูวิชาการ/หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ พบว่า ในภาพรวมมีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน
  2. ผลการประเมินสมรรถนะทางวิชาชีพครูของนักศึกษา หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยพิษณุโลก พบว่า  ในภาพรวมและรายด้านทุกด้าน อยู่ในระดับมากที่สุด ด้านที่มีผลการประเมินสูงสุด ได้แก่ สมรรถนะทางวิชาชีพครูด้านการปฏิบัติหน้าที่ครูและจรรยาบรรณของวิชาชีพ สมรรถนะที่มีผลการประเมินต่ำสุด ได้แก่ สมรรถนะทางวิชาชีพครูด้านการสร้างความสัมพันธ์กับชุมชนและผู้ปกครอง  เมื่อเปรียบเทียบผลการประเมินของบุคลากรในสถานศึกษา พบว่า ในภาพรวมมีผลการประเมินไม่แตกต่างกัน

References

กิตติยา กาเร็ว. (2555). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำปาง เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา.

ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2539). การพัฒนาหลักสูตร : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชุตินันท์ พั่วนะคุณมี. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นผู้นำทางวิชาการกับผลการปฏิบัติงานการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ : สุวิริยาสาส์น.

ปราณี พงษ์สุวรรณ (2551). การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาในเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรีเขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.

พรรษมน พินทุสมิต. (2560). การปฏิบัติงานด้านการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาระดับประถมศึกษาในจังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา.คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม จังหวัดปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ไพรรัตน์ วุฒิสาร, ทวี วาจาสัตย์ และ สาริศา เจนเขว้า. (2564). รูปแบบการบริหารงานวิชาการที่มีประสิทธิผลในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ.วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

ราชกิจจานุเบกษา. (2562). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วย มาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2562. เล่มที่ 136 ตอนพิเศษ 68 ง. 20 มีนาคม 2562.

ราชกิจจานุเบกษา. (2565). ประกาศคณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษา เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานและหลักสูตรระดับปริญญาตรี พ.ศ.2565. เล่มที่ 139 ตอนพิเศษ 212 ง.

ราชกิจจานุเบกษา. (2567). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วย ใบประกอบวิชาชีพ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2567. เล่มที่ 141 ตอนพิเศษ 73 ง. 13 มีนาคม 2567.

ราชกิจจานุเบกษา. (2567). ประกาศคุรุสภา เรื่อง การรับรองปริญญาและประกาศนียบัตรทางการศึกษาทางการศึกษา มาตรฐานวิชาชีพเพื่อการประกอบวิชาชีพ พ.ศ.2567. เล่มที่ 142 ตอนพิเศษ 35 ง. 6 กุมภาพันธ์ 2567.

วสันต์ ปรีดานันต์. (2553). การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดเทศบาลเมืองสมุทรสงคราม. จังหวัดสมุทรสงคราม: มหาวิทยาลัยศิลปากร/นครปฐม.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาแห่งชาติ. (2553). แผนการศึกษาแห่งชาติ ฉบับปรับปรุง (พ.ศ.2552-2559) กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด

สุดาศรี สิงห์ทอง. (2555). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชน เขตดินแดง กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

Beauchamp, G.A. (1981). Curriculum Theory. 4th ed. Illinois: F.E. Peacock Publisher.

Saylor, J.G & Alexander, W.M. (1974). Planning Curriculum for School. New York: Holt, Rinehart and Winston.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2025-04-30

How to Cite

พรหมมีเนตร ส. ., พรหมมีเนตร ไ., & เต็งไตรสรณ์ ช. . (2025). การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเครือข่ายการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยพิษณุโลก. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 19(1), 142–157. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/hsjournalnmc/article/view/283960