ความคิดเห็นของผู้มีส่วนได้เสียต่อการจัดการศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการโลจิสติกส์ วิทยาลัยนครราชสีมา

ผู้แต่ง

  • ศิรินธร เอี๊ยบศิริเมธี สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาลัยนครราชสีมา
  • ประภากร อุ่นอินทร์ สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาลัยนครราชสีมา
  • กิตติยา ปริญญาสุรเดช สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาลัยนครราชสีมา
  • จตุรวิทย์ ศศิธรานนท์ สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาลัยนครราชสีมา
  • ฌานนพ สืบพิลา สาขาการจัดการโลจิสติกส์ คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาลัยนครราชสีมา

คำสำคัญ:

การพัฒนาหลักสูตร, ผลลัพธ์การเรียนรู้, ผู้มีส่วนได้เสีย

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้มีส่วนได้เสียต่อหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการโลจิสติกส์ วิทยาลัยนครราชสสีมา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้มีส่วนได้เสียต่อการจัดการหลักสูตร จำนวนทั้งสิ้น 108 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม และการสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ความถี่ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการศึกษาพบว่า ผู้มีส่วนได้เสีย มีความคิดเห็นว่า งานด้านโลจิสติกส์ที่ซับซ้อน บัณฑิตทางด้านโลจิสติกส์และซัพพลายเชนเป็นผู้ที่มีความรับผิดชอบสูง คิดอย่างเป็นระบบ มีความสามารถในการวางแผนงานที่ดี เข้าใจการทำงานของห่วงโซ่อุปทานตั้งแต่การจัดหาวัตถุดิบจนถึงการส่งมอบสินค้าสุดท้ายให้ลูกค้า การจัดการคลังสินค้าและการขนส่ง การจัดการสินค้าคงคลัง โลจิสติกส์ดิจิทัลและเทคโนโลยีสารสนเทศ รู้จักกฎหมายเกี่ยวกับการขนส่งทั้งในประเทศและระหว่างประเทศ รวมถึงระเบียบศุลกากรและการส่งออก เข้าใจเกี่ยวกับการเงิน คณิตศาสตร์ มีการจัดการทางด้านการเงินได้เป็นอย่างดี สามารถจัดการโลจิสติกส์ด้วยต้นทุนที่ต่ำ ขณะเดียวกัน สามารถการบริหารจัดการความสัมพันธ์ลูกค้า รู้ความต้องการของลูกค้า มีทักษะในการจัดการธุรกิจ และความเป็นผู้ประกอบการเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของตนเองและตลาดแรงงาน มีความรับผิดชอบต่อสังคม

นอกจากนี้บัณฑิตมีความสามารถในการวิเคราะห์ข้อมูลและหาวิธีการแก้ปัญหาในกระบวนการโลจิสติกส์ คิดวิธีการใหม่ ๆ ในการปรับปรุงกระบวนการโลจิสติกส์ วิเคราะห์สถานการณ์และพิจารณาปัญหาเพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด ปรับตัวและทำงานได้ในสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เป็นผู้นำ ใฝ่รู้ กล้าแสดงออก เคารพและให้เกียรติผู้อื่น สร้างสัมพันธ์ภาพในการทำงาน ปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบ ใช้เครื่องมือและอุปกรณ์ทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและซอฟต์แวร์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการโลจิสติกส์ได้อย่างถูกต้อง มีทักษะการสื่อสาร ทักษะการเจรจาต่อรอง ทักษะการจัดการเวลา มีศักยภาพในการก้าวทันต่อความเปลี่ยนแปลง ด้านสังคม เศรษฐกิจ เทคโนโลยี ปัจจุบันและอนาคต พัฒนาทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล สามารถทำงานและติดต่อประสานงานกับทีมงานหรือคู่ค้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ มีคุณธรรม จริยธรรมในการดำเนินชีวิต ยึดมั่น ปฎิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์ ยึดหลักนิติธรรม มีความโปร่งใส

References

เดวิด ดับเบิลยู, จอร์นสัน และโรเจอร์ ที.(2554). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ : การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21, แปลจาก 21st Century Skills Rethinking How Students Learn, แปลโดย วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง และอธิป จิตตฤกษ์ (กรุงเทพฯ : โอเพ่นเวิลด์ส, 2554), 304

ฐิตินันท์ ดาวศร และคณะ.(2565).แนวทางการจัดการเรียนรู้ของสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์,11(1),59-73

ธานินทร์ ศิลป์จารุ.(2551).การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS.พิมพ์ครั้งที่ 9.กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.

บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การพัฒนาหลักสูตรและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. กรุงเทพฯ:สุวีริยาสาส์น

ประสาท เนืองเฉลิม.(2554).วิจัยการเรียนการสอน. มหาสารคาม: อภิชาตการพิมพ์.

วิจารณ์ พานิช.(2555).วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์,

ศิวะลักษณ์ มหาชัย และ เอกราช โฆษิตพิมานเวช.(2565).การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา.วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี, 5(2),168-185

สุทธิวรรณ ตันติรจนาวงศ, (2560).ทิศทางการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ,10(2),2845-2854

สํานักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย.(2558).แนวทางการจัดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สุไม บิลไบ. (2558). สมรรถนะ ทักษะและบทบาทครูไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร..

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-12-20

How to Cite